De sinne is de stjer dy’t tichtst by de ierde stjit en is it helderste objekt oan de himel. De Sinne foarmet it middelpunt fan it sinnestelsel.
Beneamingen dy’t minder faak brûkt wurde binne Helios en Sol, dit binne de nammen fan de Grykske en Romeinske goaden fan de sinne. It astronomyske symboal is in sirkel mei in stip yn de midden: .
Eartiids waard de sinne ek wol as planeet sjoen, foaral yn de tiid doe it geosintrisme noch as wier beskôge waard.
De sinne befynt him sa'n 27.000 ljochtjier fan it sintrum fan it molkenpaad yn de ûngefear 3000 ljochtjier dikke galaktyske skiif en op 1 AI (149,6 miljoen kilometer) fan de ierde. De sinne beweecht him mei in snelheid fan rûn de 220 km./sek yn ûngefear 226 miljoen jier ien kear rûn it sintrum fan ús stjerrestelsel, it molkenpaad. Binnen it molkenpaadstelsel is it in ûnopfallende, min of mear trochsnee stjer. Se is mei in trochhinne trochsnee fan sa'n 1.392.000 kilometer it grutste objekt yn ús sinnestelsel en beslacht 99,8% fan de massa fan ús hiele sinnestelsel. De sinne bestiet foar it grutste diel út wetterstof; yn de bûtenste lagen rûn de 91 molpersint of 70 massapersint. It oare elemint dat in protte foarkomt is helium; rûn de 9 molpersint of 28 massapersint. Yn it sintrum fan de sinne, dêr't troch kearnreaksjes wetterstof omsetten wurdt yn helium is it gehalte wetterstof nei alle gedachten leger (35 massapersint) en dat fan helium heger (63 massapersint). Dy getallen binne fansels berekkene, net metten.
