Zuzenbide kanonikoa (grezierazkokanon/κανον edo araua hitzetik eratorria[1]) Eliza katolikoak bere burua antolatzeko eta eliza-agintarien eta fededunen arteko harremanak arautzeko emandako arau-multzoa da[2].
Eliza katolikoak, sortu zenetik, bere burua antolatzeko berezko arauak ezarri zituen, kanonak edo elizbatzarren xedapenak izenekoak. Legedi oso hau abian jartzeko Elizak, bere arauak ez ezik, bere epaitegiak ere eratu zituen.