Ur bedeinkatua kristau erlijio batzuetan liturgiarako erabiltzen den ura da, kleroko pertsona batek bedeinkatua. Besteak beste, bataioan eta bedeinkapenetan erabiltzen da eta.m
Beste erlijio batzuetan, ere, hinduismoan esaterako, ura kultuko elementu garrantzitsua da.
Erabilpena
Gehienetan, ponte edo ur bedeinkatu ontzietatik hartu eta banatzen da. Katolikoen artean, eliza batera sartzean, eskuineko hatz luzea bertan bustitzen da aitaren egiteko.
«
Eliz atarian gizon hark eskuineko hatz luzea eta bizkorra pontean sartu, Augustori ur bedeinkatua eskaini eta aitaren egin zuen
Nafarroan, agoten bazterketaren garaian, elizetan ponte berezia izaten zuten eliza batzuetan. Ponte diskriminatzaile hori egon ezean, agotek ezin zuten guztien ur bedeinkatua atzamarrekin ukitu eta makila bat erabili behar izaten zuten[2].
Historia
Tradizioaren arabera San Alexandro I.ak, (106tik115ra seigarren Aita santua), ezarri omen zuen. Ur horretan kristauen etxeak purifikatzeko gatza[3] bota behar zen (constituit cum aquam sparsionis vente benedici dans habitaculis hominum). Aita santu bera izan omen zen Eukaristianogi legamiagabea eta ardoa urez nahastuta sartu zituena. Dena dela, gaur egun datu horiek jasotzen dituen idazkiak apokrifotzat hartzen dira eta ur bedeinkatuaren erabileraz dagoen testigantza zaharrena V. mendekoa da.[4]
Ez da ur bedeinkatua, esaterako, Lurdako ura, ustez mirariak egiteko ahalmena duen ura besterik ez baita, bedeinkatu gabea.
