Ernst Jünger
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Heidelberg, 1895eko martxoaren 29a
Herrialdea	Alemania
Heriotza	Riedlingen, 1998ko otsailaren 17a (102 urte)
Hobiratze lekua	Wilflingen Cemetery (en)
Familia
Haurrideak	ikusi Friedrich Georg Jünger (en) Wolfgang Jünger (en) Hans Otto Jünger (en) Johanna Deventer-Jünger (en)
Hezkuntza
Heziketa	Leipzigeko Unibertsitatea
Hizkuntzak	alemana
Jarduerak
Jarduerak	militarra, entomologoa, filosofoa, idazlea, eguneroko-idazlea, kazetaria, zientzia-fikzio idazlea eta poeta
Lan nabarmenak	ikusi The forest passage (en) Storm of Steel (en) Eumeswil (en)
Jasotako sariak	ikusi Pour le Mérite ordena Order of Merit of Baden-Württemberg  (1980) Prix mondial Cino Del Duca  (1981) Alemaniako Errepublika Federalaren Merituaren Izar eta Gerrikodun Merituaren Gurutze Handia  (1985) Schiller Memorial saria  (1974) Goethe Saria  (1982) Bavarian Maximilian Order for Science and Art  (1986) Immermann-Preis  (1965) Madrilgo Complutense Unibertsitateko honoris causa doktoregoa  (1995) Literaturpreis der Stadt Bremen  (1956)
Mugimendua	Conservative Revolution (en)
Zerbitzu militarra
Adar militarra	Deutsches Heer
Gradua	soldadu
Parte hartutako gatazkak	Lehen Mundu Gerra Bigarren Mundu Gerra
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	katolizismoa
juenger-haus.de

Ernst Jünger (Heidelberg, Alemania, 1895eko martxoaren 29a - Wiflingen, 1998ko otsailaren 17a) alemaniar eleberrigilea izan zen.

Hamazazpi urte zituela sortetxea utzi ondoren, Atzerriko Legioan Afrikan barrena ibili eta Lehen Mundu Gerran aritu zen.

Ideologia nihilista baten ildotik abiatu zen orduan eta gerra, odolaren eta izpirituaren batasun magikoa bideratzen duen estetika helburutzat jo zuen hasierako obretan: In Stahlgewittern (1920, Altzairuzko ekaitza), Der Kampf als inneres Erlebnis (1922, Gerra, gure ama), Feuer und Blut (1926, Sua eta odola).

Hitlerren aldekoa ez zen arren, makinismoaren eta nazio-iraultzaren alde argitara eman zituen idatziez baliatu ziren naziak propaganda egiteko; hala ere Jüngerrek nazismoa obra batzuetan kondenatu egin zuen: Auf den Marmorklippen (1939, Marmorezko amildegien gainean), Der Friede (1943, Bakea, autobigrafia oharren bilduma) eta Heliopolis (1949). Eztabaidagai izan da beti Jünger eta askok leporatu diote joera garbirik agertu ez izana.

Azken obretan, gizabanakoaren papera nabarmendu zuen, diktadura eta masa guztien aurrean: Gläserne Bienen (1957), Aladins Problem (1983).

1989an Honoris causa doktore izendatu zuten Jünger Euskal Herriko Unibertsitatean. Gertaerak gogoeta eragin zuen bere egokitasunaz^[1].

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Ernst Jünger