Edateko ura elikagaiak edateko edo prestatzeko murrizketarik gabe kontsumitu daitekeen urari esaten zaio.

Europar Batasunean, 98/83/EU araudiak balio maximoak eta minimoak ezartzen ditu mineralen eta ioien edukirako, hala nola kloruroak, nitratoak, nitritoak, amonioa, kaltzioa, magnesioa, fosfatoa, artsenikoa^[1] eta germen patogenoak. Edateko uraren pH-ak 6,5 eta 9,5 artean egon behar du. Iturriko urak botilaratutako ur mineralek baino bost kontrol gehiago igarotzen ditu.

Nekazaritza-erabilera intentsiboa duten eremuetan gero eta zailagoa da putzuak aurkitzea, batez ere arauen eskakizunekin bat datorren ura dutenak. Bereziki nitratoen eta nitritoen balioek, konposatu fitosanitarioen kontzentrazioez gain, askotan baimendutakoaren atalasea gainditzen dute. Arrazoia ongarri mineralen erabilera masiboa edo minden filtrazioa izan ohi da. Horrela gehitutako nitrogenoa, landareek asimilatzen ez dutena, lurzoruko mikroorganismoek nitrato bihurtzen dute, eta, ondoren, euri-urak maila freatikora eramaten du. Beste ingurumen-kutsatzaile batzuk ere arriskuan jartzen dute edateko uraren hornidura, hala nola petrolioaren eratorriak isurtzea, meategietako lixibiatuak, etab. Hauek dira ura ez edateko arrazoiak:

• bakterioak, birusak;
• Mineralak (partikuletan edo disolbatuak), produktu toxikoak;
• Gordailu edo partikula esekiak.
• Substantzia organikoak.
• Erradioaktibitatea.

Ur naturala edateko ur prozesu bihurtzeari edateko uraren arazketa deritzo. Uraren jatorriaren arabera, arazketa prosezu ezberdinak erabiltzen dira.

Ura iturburu naturala edo lurpeko ur-putzutatik badator, egin behar den gauza bakarra patogenoak eliminatzea da, hau da, desinfekzio sinplea. Desinfezio hau kloro gehitzen, ozono erabiltzen edo erradiazio ultramoreekin egiten da.

Jatorria azaleko ura izatekotan, uraren arazketa honako hau izango da: KOLen (konposatu organiko lurrunkor) strippinga, ezpurutasunak malutatzailearekin prezipitatzea, iragazketa, eta azkenik, desinfekzioa.

Uraren jatorria itsasoko ura bada, hau da, gatzen presentzia badu edo ur kutsatua izatekotan eta metal astunak disolbatuta baditu, uraren arazketa garestia eta zaila da. Ohikoenak alderantzizko osmosi edota destilazioa dira ^[2].

Gizakia ezin da ur barik bizi, Europako Elikagaien Segurtasun Aginteak (European Food Safety Authority - EFSA) gomendatzen du gizonek 2,5 L ur edatea egunean eta emakumeek 2,0 L, helduen artean.^[3] Halere, espainiar herritar baten batez besteko edateko uraren gastua 132 L-koa da. ^[4]

Munduan 2017an, biztanleria guztiaren %90k edateko ura eskura dauka. Hala eta guztiz ere, munduko herritarren %71k edateko ura mugarik gabe kontsumitu dezake eta 2 bilioi lagun ura kutsatuta edaten dute ^[5]. Ur kutsatu horrek gaixotasun infekziosoak sortzen ditu, hala nola, kolera, sukar tifoide eta gastroentiritis.

Nagusiki hauek dira uraren kostuan eragina duten faktoreak:

• Edateko uraren arazketa prozesua.
• Uraren garraioa iturritik kontsumo-punturaino.
• Uraren biltegiratzeak.

Nazio Batuen Erakundearen aburuz, uraren kostua ez luke gainditu behar etxeko diru-sartzeren %3^[6]. Baina, adibidez, Papua Ginea Berrian, beharrezkoa da batez beste etxeko diru-sartzeren %54ren truke 50 L ur lortzeko^[7]. WaterAid GKE garatzear daude herrialdeetan edateko ura bermatzeko lan egiteaz gain, bertako jendea hezi egiten du osasun eta higiene arloetan. WaterAidek 26 herrialdeetan dihardu, esate baterako, Papua Ginea Berria, India, Nepal eta Tanzania.^[8]

Lurraren %70 urez osatuta dago eta soilik ur horren %2,8 ur geza da. Beste guztia %97,2a ur gazia da.

Edateko ura lortzeko iturri naturalak hauexek dira^[9]:

• Azaleko ura: ibaiak, errekak, lakuak eta glaziarrak.
• Prezipitazioa: euria, elurra...
• Lurpeko ura: iturburuak, akuiferoak eta ur-putzuak, hau da, maila-freatikoaren azpitik aurkitzen den ura.
• Itsasoko ura, kontuan izanda, gatzgabeze prozesua beharrezkoa dela.
• Ur sortzaile atmosferikoa. Gailu honek, aireak daukan ura (hezetasun) atera dezake.

Koloniako unitate hezitzaileetan, gaztelaniaz UFC, neurtzen da eta hauek dira:

• Koliformeak (Escherichia coli).
• Enterococcus
• Clostridium perfringens (esporak barne)

Artseniko kantitate txikiko ingestioak, 100mg baino gorakoak, pozoitze larriak eragiten ditu. Industria jardueran du bere jatorria.

Kadmioa metal toxikoa da eta metal honen presentzia uretan pozoitzea dakar. Artsenikoa bezala, industria jardueran du jatorria.

Kromoa kromo hexabalente moduan agertzen da uretan (ez da ohikoa kromo tribalente bezala agertzea) eta kantzerigenoa da. Industria jardueran dauka bere jatorria.

Edateko uretan fluorra gehitzen da kotzentrazio txikietan txantxarra saihesteko. Halere, kontzentrazio handietan, fluoruroak toxikoak dira kaltzioko fluoruroa prezipitatu egiten delako eta zenbait entzimenkin erreakzionatzean konposatu metaliko toxikoak sortu dezaketeelako.

Nitrito eta nitratoek ongarrietan dute bere jatorria. Konposatu hauen ahoratzeak metahemoglobinemia eragin dezake, hau da, metahemoglobina areagotzea odolean, eta horren ondorioz oxigenoa ehunetara garraiatzeko arazoak eragiten ditu.

Bestalde, frogatuta dago nitratoak bakarrik ez direla kantzerigenoak. Hala eta guztiz ere, nitratoak amida edota aminekin erreakzionatzean konposatu N-nitrosoak sortzen dituzte, nitrosakzio deritzona. Konposatu hauek, N-nitrosoak, kantzerigenoak dira eta gizakien organismoan zein elikagaien heltzean sortzen dira.

Zinkaren presentzia uretan industria jarduera eta hodi galbanizatuen narriaduraren ondorioz da. Galbanizazio prosezuan zink ez ezik, berun eta artseniko erabili ohi dira, beraz, konposatu hauek ere ager daiteke. Zink metal toxikoa da.

1986 baino lehen, ura garraiatzen zuten hodi guztiek berunez eginda zeuden. Beruna metal toxikoa da kontzentrazio txikietan. Azken urteotan hodi hauen narriadurak direla medio, berunezko hodiak kendu dira eta polibinil klorurokoak jarri dira.^[10]

Estandarizaiorako Nazioarteko Erakundeak edateko urarekin zerikusia duten zerbitzu jardueren ebaluaziorako eta hobekuntzarako jarraibideak argitaratu ditu, hala nola, ISO 24510.

EBk ezartzen du Europako Parlamentuaren eta Kontseiluaren 98/83/EE Zuzentaraua, 1998ko azaroaren 3koa, giza kontsumorako uren kalitateari buruzkoa da. Kontuan izanda araudi hau argitaratu zenetik 20 urte baino gehiago igaro direla, 2015/1787 (EB) Zuzentaraua, 2015eko urriaren 6koa, Kontseiluaren 98/83/EE Zuzentarauaren II. eta III. eranskinak aldatzen ditu^[11].

Bestalde, 2000/60/EE Zuzentaraua, Uraren Ezparru Zuzentaraua, Europar Parlamentuaren eta Kontseiluarena, urriaren 23koa, Uraren politikaren arloan jarduteko europar ezparrua ezartzen du.

Giza kontsumorako urari buruzko funtsezko legeria honako hauek dira: 140/2003 Errege Dekretua, otsailaren 7koa, giza kontsumorako uraren kalitateari buruzko osasun-irizpideak ezartzen dituena, eta hura aldatzen duten errege-dekretuak; 314/2016 Errege Dekretua, uztailaren 29koa, eta 902/2018 Errege Dekretua, uztailaren 20koa.^[12]

EAEn URAk (Uraren Euskal Agentzia) urarekin lotuta dagoen legeria eta araudia ezartzen du. Giza kontsumorako bideratutako honako hau da: 1/2006 LEGEA, ekainaren 23koa, Urarena. ^[13]

• Ur
• Uraren kutsadura
• Uraren Euskal Agentzia
• Ur mineral
• Botilako ur

• (Ingelesez) Uraren arazketa