Durhamgo katedrala (ingelesez: The Cathedral Church of Christ, Blessed Mary the Virgin and St Cuthbert of Durham) Ingalaterrako izen bereko hirikokatedrala da.[1][2][3][4] Durhamgo apezpikuaren egoitza da, Ingalaterrako Elizaren hierarkiako laugarren apezpikua dena. Gaur egungo katedrala 1093an hasi zen, saxoi «eliza zuria» ordezkatuz, eta Europako normandiar arkitekturaren adibiderik onenetako bat da.[5] Zentro erlijioso garrantzitsua da gaur egun ere. San Cuthberten santutegiaren egoitza da.[6]
Europako normandiar arkitekturaren adibiderik bukatuenetakotzat jotzen da, eta 1986an UNESCOrenGizateriaren Ondare izendatu zuten,[7]Durhamgo gazteluarekin batera. 66 metroko garaiera duen dorrearen gainetik — 325 maila ditu — gaztelua, Durham herria eta inguruko eremua ikus daitezke.
Katedralak santutegia eta Cuthbert Lindisfarnekoarekin (VII. mendeko santua) lotutako hainbat altxor ditu. Lindisfarneko monjeek eraman zituzten Durhamera IX. mendean. Bertan, Northumbriako San Osvaldoren burua eta Beda Beneragarriaren erlikiak ere badaude. Gainera, bere liburutegiak Ingalaterran inprimatutako liburu zaharren multzorik osatuenetako bat, Disoluzioaren aurreko kontu monastikoak eta Magna Cartaren hiru kopia ditu.
1080tik 1836ra arte, Durhamgo gotzainak errege-konde baten botereaz gozatu zuen, eta buruzagitza erlijiosoa ez ezik, militarra eta zibila ere izan zuen Eskoziako muga babesteko. Katedraleko hormak Durhamgo gazteluaren zati ziren, Durhamgo apezpikuaren egoitzetako bat.
Ingalaterrako Elizak eguneroko zerbitzuak egiten ditu katedralean, Durhamgo katedraleko koruarekin egunero abesten, astelehenetan eta korua oporretan dagoenean izan ezik. Katedrala erakarpen turistiko handia da eskualde barruan, eta 755.000 bisitari erakarri zituen 2015ean.[8]
