Naskiĝinte en Sankta-Luizo, Misurio, ŝi pasigis sian junaĝon en malriĉeco. Poste ŝi mem diris, ke ŝi "komencis danci por ne frosti". Kiel 13-jarulino ŝi unuafoje edziniĝis. La edzeco fiaskis, kaj du jarojn poste ŝi edziniĝis duan fojon, sed post plia jaro nur unu afero restis de tiu ĉi edzeco: la nomo BAKER.[1]
Unuajn sukcesojn kiel dancistino ŝi spertis en Novjorko, sed tie ŝi ankaŭ spertis rasismajn antaŭjuĝojn, kaj fine ŝi decidis elprovi sin en Eŭropo. La 2-an de oktobro, 1925 ŝi komencis grandan karieron en la Pariza Théâtre Champs Elysées. Pro sia erotika danco, dum kiu ŝi prezentis sin vestite nur per banana jupo, ŝi rapide famiĝis. Post sukcesoplena turneo tra Eŭropo ŝi revenis al Francio kaj fariĝis stelulino de la "Folies Bergères".
Baker (kromnomita "Bronza Venuso", "Nigra Perlo", "Kreola Diino" kaj nur "La Baker") fariĝis la plej sukcesa usona stelulino en Francio kaj kaptis la imagon de la "perdita generacio" de la junaj usonanoj, kiuj loĝis en la urbo. Kiel dorlotbesto ŝi adoptis gepardon, kiu donis al ŝi diamantokovritan kolumon.
En 1934 ŝi partoprenis en la resurscenigo de la opereto La créole ("La kreola") de Jacques Offenbach, kiu havis grandan sukceson. Por ĉi tiu agado ŝi lernis klasojn pri voĉevoluo kaj fariĝis de sovaĝa dancistino al kantistino,kaj fakte divao.
Ŝi aperis en kelkaj filmoj, plejparte mutaj, kies lasta estis Princesse Tam Tam de 1935. Samjare ŝi ekskursis en Usono, sed en sia puritanapatrujo ŝi ne havis la sukceson, kiun ŝi konis en liberala Francio. La manko de sukceso ankaŭ helpis la fakton, ke Baker rifuzis prezenti en salonoj, kie estis enkondukita disiĝo inter nigruloj kaj blankuloj, fenomeno, kiu karakterizis preskaŭ ĉiujn distrajn salonojn de la intermilita periodo.
Ŝia privata vivo tamen ne ĉiam estis feliĉa: Ĉiu el ŝiaj entute ses edzecoj fiaskis. Baker, kiu estis ambaŭseksema, interalie interrilatis kun la pentristino Frida Kahlo.
Baker protestis kontraŭ rasismo per nekutima maniero, adoptante 12 infanojn de diversaj nacioj kaj haŭtkoloroj. Kun sia "pluvarka familio", kiun ŝi nomis la "Ĉielarka Tribo", ŝi vivis en franca kastelo, ofte kun financaj malfacilaĵoj.
La 8-an de aprilo 1975 Josephine Baker festis sian 50-jaran laborjubileon per pompa prezentado. Malmultajn tagojn poste ŝi mortis de kor-atako. La entombigo kaŭzis grandan atenton en Francio: Eĉ la ŝtatestro Valéry Giscard d'Estaing esprimis sian funebron.
.jpg)
.png)
.jpg)