Ĉi tiu artikolo bezonas poluradon, ĉar ĝi montras stilajn kaj/aŭ gramatikajn kaj/aŭ strukturajn problemojn, kiuj ne konformas al stilogvido.
La priskribo de la problemo troviĝas ĉi tie. Bonvolu ŝanĝi la enhavon por plibonigi la artikolon.
Berg estis la tria el kvar infanoj de Johanna kaj Conrad Berg. Lia familio vivis tre komforte ĝis la morto de lia patro en 1900.
En lia infanaĝo, la literaturo interesis lin pli ol la muziko, kaj li komencis lerni muzikon kaj komponi nur kiam li estis dekkvin-jara. Li havis tre malgrandan formalan muzikan instruadon ĝis li komencis sesjaran periodon de studado kun Arnold Schönberg de oktobro 1904 al 1911, studante kontrapunkton, muzikan teorion kaj harmonion; de 1906 li koncentriĝis pri siaj muzikaj studoj tuttempe, kaj de 1907 li ekis viziti komponadajn lecionojn. Inter lia komponaĵoj sub Schönberg estis kvin pianaj sonatoj kaj variaj kantoj, inkluzive de liaj Sep fruaj kantoj (Sieben frühe Lieder), tri de kiuj estis la unua publike ludata verko de Berg en koncerto prezentanta la muzikon de la lernantoj de Schönberg en Vieno en tiu ĉi sama jaro.
Tiuj fruaj komponaĵoj malkaŝas progreson de Berg kiel komponisto sub la instruado de Schönberg. La frua sonataj tratoj fine kulminis en la Piana Sonato Op. 1 (1907–8). Kiam konsideriĝas esti lia "grandiganta komponaĵo", ĝi estas unu de la plej eksterordinaraj Op. 1 ĉiam verkiĝis de ĉiu komponisto. Schönberg ege influis lin dum lia tuta vivo. Berg ne sole tre admiris lin kel komponisto kaj mentoro, sed ili restis intimaj amikoj dum la resto de ilia vivo. Multaj homoj kredas ke Berg ankaŭ vidis lin kiel anstataŭa patro, konsiderante la junan aĝon de Berg je la morto de lia patro.
Grava ideo de Schönberg en lia instruado estis, kio malfrue koniĝas kiel disvolviganta vario, kio diras ke la unueco de verko dependas sur tutaj aspektoj de la komponaĵo estanta derivata el sola baza ideo. Berg pasigis tiun ideon al unu de liaj lernantoj, Theodor Adorno, kiu diras, "La ĉefa principo de li transdonita estis tiu de variado: ĉio estis supoiĝanta disvolvi el io alia kaj ankoraŭ esti esence malsama." La Sonato estas striking ekzemplo de la ekzekutado de tiu ideo — la tuta componaĵo povas deriviĝanta el la ekada kvarta ĝesturo kaj el la ekada frazo.
En 1913, Kvin kantoj je teksto de bild-poŝtkartoj far' Peter Altenberg de Berg ludiĝis en Vieno. La verko kaŭzis tumulton, kaj la ludado devis esti haltigita: kompleta ludado de la verko ne okazis ĝis 1952.
La ludado en 1924 de tri elĉerpaĵoj el Wozzeck estis lia unua publika sukceso. Berg kompletigis Wozzeck en 1922 (? ĉu pli frue ?). Ĝi ne ludiĝis en sia kompleteco ĝis ludado kondukata de Erich Kleiber en 1925. La opero nun vidiĝas kiel unu de liaj plej gravaj verkoj; malfrua opero, ankaŭ kritike aklamata, Lulu, estis nekompleta je lia morto.