Λεωφόρος Βασιλίσσης Αμαλίας
Η Πύλη του Αδριανού
Διασταύρωση με	Βασιλίσσης Σοφίας, Βασιλέως Γεωργίου Ά, Μητροπόλεως, Δαυίδ Νάντζε, Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Λυσικράτους, Γκούρα, Θάλου, Σωτήρος, Περιάνδρου, Κόδρου, Νίκης, Σουρή
Περιοχή	Αθήνα
Εκκίνηση	Αθανασίου Διάκου Συγγρού
Τέλος	Πανεπιστημίου (Ελευθερίου Βενιζέλου)

Η Λεωφόρος Βασιλίσσης Αμαλίας είναι κεντρική λεωφόρος στην Αθήνα, η οποία συνδέει τη λεωφόρο Συγγρού και την Αθανασίου Διάκου με την Πανεπιστημίου. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν της βασίλισσας Αμαλίας. Εκατέρωθεν της λεωφόρου βρίσκεται η πλατεία Συντάγματος, ενώ επί της λεωφόρου βρίσκονται οι Στύλοι Ολυμπίου Διός και η Βουλή των Ελλήνων.

Η λεωφόρος πήρε την ονομασία της από την πρώτη βασίλισσα της Ελλάδος, Αμαλία, σύζυγο του Όθωνος. Από το 1886 ήταν ήδη διαμορφωμένη και δενδροφυτεμένη με πιπεριές, ένα δέντρο που επέλεξε η Αμαλία, εξ ου και η ονομασία "Λεωφόρος με τις πιπεριές" ή "Δενδροστοιχία".^[1][2][3]

Η λεωφόρος αποτελούσε αγαπημένο προορισμό για περίπατο των Αθηναίων καθώς επίσης συνδέθηκε και με την αλλαγή φρουράς.^[4][2]

Πολλοί επιφανείς Αθηναίοι έκτισαν εκεί τα μέγαρά τους (όπως π.χ. Λουριώτη-Νεγρεπόντη, Σκυλίτση, Σκουζέ, Τομπάζη-Μαυροκορδάτου, Κοζάκη Τυπάλδου, Στεφ. Δραγούμη κ.α.) τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν κατεδαφιστεί. Με απόφαση του 1934 περιορίστηκε το ύψος οικοδόμησης των κτηρίων^[1].

• Γιοχάλας, Θανάσης· Καφετζάκη, Τόνια. ΑΘΗΝΑ Ιχνηλατώντας την πόλη με οδηγό την ιστορία και τη λογοτεχνία. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της Εστίας. σελ. 368-369. ISBN 978-960-05-1559-6.
• Λιδωρίκης, Μίλτος (2017). Έζησα την Αθήνα της Μπελ Επόκ. Αθήνα: POLARIS. σελ. 302. ISBN 978-960-6829-91-8.
• Θεοτοκάς, Γιώργος (1984). Αργώ. 1. Αθήνα: ΕΣΤΙΑ. σελ. 61.
• Δημητριάδης, Κώστας (1984). Η Αθήνα που ζήσαμε. Αθήνα: Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ. σελ. 66.
• Βελλιανίτης, Θ. (1927). Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια. 2. Αθήνα: Πυρσός. σελ. 267. Περίπατοι-Εξοχαί-Κέντρα

Αυτό το λήμμα σχετικά με την Αττική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.