Η (3η) Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1905 (Ιούνιος - Δεκέμβριος 1905) σχηματίστηκε μετά την δολοφονία του Θεόδωρου Δηλιγιάννη, εξαιτίας της ανάγκης πλήρωσης της θέσης του Πρωθυπουργού.
Μετά την δολοφονία του Δηλιγιάννη, στο «Εθνικόν κόμμα», ο άτυπος "υπαρχηγός του"[1], Κυριακούλης Μαυρομιχάλης, συγκέντρωσε δίπλα του την πλειοψηφία του κόμμματος. Ωστόσο ο βασιλιάς, έδωσε την εντολή, όχι στον "υπαρχηγό" όπως θα ήταν ίσως αναμενόμενο, αλλά στον "δηλιγιαννικό" Πρόεδρο της Βουλής, Αλέξανδρο Ρώμα, δημιουργώντας έτσι έναν νέο πόλο μέσα στο Εθνικό κόμμα. Ο Ρώμας όμως, δεν κατάφερε να σχηματίσει υπουργικό συμβούλιο, ενώ οι συνομιλίες του Μαυρομιχάλη, με τον χωρίς οπαδούς στην Βουλή τότε («Καπετάν Ένας», έλεγαν τότε σκωπτικά τον Ράλλη, [2]), Δημήτριο Ράλλη, κατέληξαν σε αμοιβαία συμφωνία, που τους οδήγησε στη δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας.
Η κυβέρνηση προσελκύοντας συν τω χρόνω, περισσότερους βουλευτές στο πλευρό της, κατόρθωσε να λάβει την «ψήφο εμπιστοσύνης» - 113 ψήφισαν υπέρ σε σύνολο 195 παρόντων βουλευτών - της Βουλής στις 23 Ιουνίου.
Ωστόσο, αυτή η συνεργασία δεν μπόρεσε να έχει διάρκεια και στο τέλος Νοεμβρίου, με την ψήφιση του νέου Προέδρου της Βουλής, διαλύθηκε.
.svg)
.svg){kind=small}
