Βραβεία Σεζάρ
Βραβεία Σεζάρ |
---|
| Απονέμεται για | Κινηματογραφικές ταινίες |
---|
Τοποθεσία | Παρίσι |
---|
Χώρα | Γαλλία |
---|
Απονέμεται από | Ακαδημία Τεχνών και Τεχνικών Κινηματογράφου |
---|
Συχνότητα | Ετήσιο |
---|
Πρώτη απονομή | 1976 |
---|
Τελευταία απονομή | 2020 |
---|
Ιστοσελίδα | http://www.academie-cinema.org |
---|
Τα Βραβεία Σεζάρ είναι τα μεγαλύτερα γαλλικά κινηματογραφικά βραβεία, αντίστοιχα με τα αμερικανικά Όσκαρ. Απονέμονται κάθε χρόνο από το 1976. Πήραν το όνομά της από το γλύπτη Σεζάρ (César Baldaccini), ο οποίος τα δημιούργησε. Ο Σεζάρ απεβίωσε το 1998.
Τελετές απονομής Σεζάρ
Τελετή
|
Ημερομηνία[1]
|
Πρόεδρος[2]
|
Παρουσίαση[3]
|
Καλύτερης ταινίας
|
1η
|
3 Απριλίου 1976
|
Ζαν Γκαμπέν
|
Pierre Tchernia
|
Le Vieux Fusil
|
2η
|
19 Φεβρουαρίου 1977
|
Λίνο Βεντούρα
|
Ο κύριος Κλάιν
|
3η
|
4 Φεβρουαρίου 1978
|
Ζαν Μορό
|
Providence
|
4η
|
3 Φεβρουαρίου 1979
|
Charles Vanel
|
Pierre Tchernia και Ζαν-Κλοντ Μπριαλί
|
L'Argent des autres
|
5η
|
2 Φεβρουαρίου 1980
|
Ζαν Μαρέ
|
Pierre Tchernia και Πίτερ Ουστίνοφ
|
Tess
|
6η
|
31 Ιανουαρίου 1981
|
Υβ Μοντάν
|
Pierre Tchernia
|
The Last Metro
|
7η
|
27 Φεβρουαρίου 1982
|
Όρσον Γουέλς
|
Jacques Martin and Pierre Tchernia
|
Quest for Fire
|
8η
|
26 Φεβρουαρίου 1983
|
Κατρίν Ντενέβ
|
Ζαν-Κλοντ Μπριαλί
|
La Balance
|
9η
|
3 Μαρτίου 1984
|
Τζιν Κέλι
|
Léon Zitrone
|
(Tie) À nos amours & Le Bal
|
10η
|
3 Φεβρουαρίου 1985
|
Σιμόν Σινιορέ
|
Pierre Tchernia
|
My New Partner
|
11η
|
22 Φεβρουαρίου 1986
|
Madeleine Renaud και Ζαν Λουί Μπαρό
|
Michel Drucker
|
Three Men and a Cradle
|
12η
|
7 Μαρτίου 1987
|
Σον Κόνερι
|
Michel Drucker and Pierre Tchernia
|
Thérèse
|
13η
|
12 Μαρτίου 1988
|
Μίλος Φόρμαν
|
Michel Drucker και Τζέιν Μπίρκιν
|
Αντίο παιδιά
|
14η
|
4 Μαρτίου 1989
|
Πίτερ Ουστίνοφ
|
Pierre Tchernia
|
Καμίλ Κλωντέλ
|
15η
|
4 Μαρτίου 1990
|
Κερκ Ντάγκλας
|
Ève Ruggiéri
|
Too Beautiful for You
|
16η
|
9 Μαρτίου 1991
|
Σοφία Λόρεν
|
Richard Bohringer
|
Συρανό ντε Μπερζεράκ
|
17η
|
22 Φεβρουαρίου 1992
|
Μισέλ Μοργκάν
|
Frédéric Mitterrand
|
Όλα τα πρωινά του κόσμου
|
18η
|
8 Μαρτίου 1993
|
Μαρτσέλλο Μαστρογιάννι
|
Άγριες νύχτες
|
19η
|
26 Φεβρουαρίου 1994
|
Ζεράρ Ντεπαρντιέ
|
Fabrice Luchini and Clémentine Célarié
|
Smoking / No Smoking
|
20η
|
25 Φεβρουαρίου 1995
|
Αλέν Ντελόν
|
Ζαν-Κλοντ Μπριαλί και Pierre Tchernia
|
Wild Reeds
|
21η
|
3 Φεβρουαρίου 1996
|
Φιλίπ Νουαρέ
|
Antoine de Caunes
|
Το Μίσος
|
22η
|
8 Φεβρουαρίου 1997
|
Ανί Ζιραρντό
|
Ridicule
|
23η
|
28 Φεβρουαρίου 1998
|
Ζυλιέτ Μπινός
|
Same Old Song
|
24η
|
6 Μαρτίου 1999
|
Ιζαμπέλ Υπέρ
|
The Dreamlife of Angels
|
25η
|
19 Φεβρουαρίου 2000
|
Αλέν Ντελόν
|
Αλέν Σαμπά
|
Venus Beauty Institute
|
26η
|
24 Φεβρουαρίου 2001
|
Ντανιέλ Ωτέιγ
|
Édouard Baer
|
The Taste of Others
|
27η
|
2 Μαρτίου 2002
|
Nathalie Baye
|
Αμελί
|
28η
|
22 Φεβρουαρίου 2003
|
—
|
Géraldine Pailhas
|
Ο Πιανίστας
|
29η
|
21 Φεβρουαρίου 2004
|
Φανί Αρντάν
|
Gad Elmaleh
|
The Barbarian Invasions
|
30η
|
26 Φεβρουαρίου 2005
|
Ιζαμπέλ Ατζανί
|
Games of Love and Chance
|
31η
|
25 Φεβρουαρίου 2006
|
Καρόλ Μπουκέ
|
Valérie Lemercier
|
The Beat That My Heart Skipped
|
32η
|
24 Φεβρουαρίου 2007
|
Claude Brasseur
|
Lady Chatterley
|
33η
|
22 Φεβρουαρίου 2008
|
Ζαν Ροσφόρ
|
Antoine de Caunes
|
The Secret of the Grain
|
34η
|
27 Φεβρουαρίου 2009
|
Σαρλότ Γκανσμπούρ
|
Séraphine
|
35η
|
27 Φεβρουαρίου 2010
|
Μαριόν Κοτιγιάρ
|
Valérie Lemercier and Gad Elmaleh
|
A Prophet
|
36η
|
25 Φεβρουαρίου 2011
|
Τζόντι Φόστερ
|
Antoine de Caunes
|
Ενώπιον Θεών και Ανθρώπων
|
37η
|
24 Φεβρουαρίου 2012
|
Γκιγιόμ Κανέ
|
The Artist
|
38η
|
22 Φεβρουαρίου 2013
|
Jamel Debbouze
|
Αγάπη
|
39η
|
28 Φεβρουαρίου 2014
|
Φρανσουά Κλουζέ
|
Cécile de France
|
Me, Myself and Mum
|
40η
|
20 Φεβρουαρίου 2015
|
Dany Boon
|
Édouard Baer
|
Timbuktu
|
41η
|
26 Φεβρουαρίου 2016
|
Κλοντ Λελούς
|
Florence Foresti
|
Fatima
|
42η
|
24 Φεβρουαρίου 2017
|
—
|
Jérôme Commandeur
|
Εκείνη
|
43η
|
2 Μαρτίου 2018
|
Βανεσά Παραντί
|
Manu Payet
|
120 χτύποι το λεπτό
|
44η
|
22 Φεβρουαρίου 2019
|
Κριστίν Σκοτ Τόμας
|
Kad Merad
|
Custody
|
45η
|
28 Φεβρουαρίου 2020
|
Sandrine Kiberlain
|
Florence Foresti
|
Les Misérables
|
46η
|
12 Μαρτίου 2021
|
Roschdy Zem
|
Marina Foïs
|
Bye Bye Morons
|
47η
|
25 Φεβρουαρίου 2022
|
Danièle Thompson
|
Antoine de Caunes
|
Lost Illusions
|
48η
|
24 Φεβρουαρίου 2023
|
Tahar Rahim
|
Emmanuelle Devos, Léa Drucker, Eye Haïdara, Leïla Bekhti, Jérôme Commandeur, Ahmed Sylla, Jamel Debbouze, Alex Lutz and Raphaël Personnaz
|
The Night of the 12th
|
49η
|
23 February 2024
|
Valérie Lemercier
|
Ariane Ascaride, Μπερενίς Μπεζό, Dali Benssalah, Ζυλιέτ Μπινός, Dany Boon, Bastien Bouillon, Audrey Diwan, Ana Girardot, Ντιάνε Κρούγκερ, Benoît Magimel, Paul Mirabel, Nadia Tereszkiewicz και Jean-Pascal Zadi
|
Ανατομία μιας Πτώσης
|
Πρόεδροι κριτικής επιτροπής
Πρόεδροι της επιτροπής, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα, υπήρξαν:
Οι νικητές των Κινηματογραφικών Βραβείων Σεζάρ
(η χρονολογία αναφέρεται στην απονομή των βραβείων. Τα βραβεία αφορούν πάντα την προηγούμενη χρονιά από την απονομή τους).
Καλύτερης ταινίας
Καλύτερου σκηνοθέτη
Καλύτερου ηθοποιού α΄ ανδρικού ρόλου
Καλύτερης ηθοποιού α΄ γυναικείου ρόλου
Καλύτερου ηθοποιού β΄ ανδρικού ρόλου
Καλύτερης ηθοποιού β΄ γυναικείου ρόλου
Καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου (άντρας/γυναίκα)
Καλύτερης πρώτης ταινίας (καλύτερου ντεμπούτου ταινίας)
Καλύτερης ταινίας μικρού μήκους (σκηνοθέτης)
- 1992 : 25 décembre 58, 10h36, της Νταϊάν Μπερτράν
- 1993 : Versailles Rive-Gauche, του Μπρούνο Πονταλιντές (Bruno Podalydès)
- 1994 : Gueule d'atmosphère, του Ολιβιέ Περέ (Olivier Péray)
- 1995 : La Vis, του Ντιντιέ Φλαμάντ
- 1996 : Le Moine et le poisson, του Μικαέλ Ντούντοκ ντε Ουίτ (Michaël Dudok De Wit)
- 1997 : Mme Jacques sur la croisette,του Εμανιέλ Φινκιέλ (Emmanuel Finkiel)
- 1998 : Des majorettes dans l'espace, του Νταβίντ Φουριέ
- 1999 : L'interview, του Ξαβιέ Τζιανόλι (Xavier Giannoli)
- 2000 : Sale bâtard, του Ντελφίν Γκλάιζε (Delphine Gleize)
- 2001 : Salam, του Σουάντ ελ-Μπουχατί
- 2002 : Au premier dimanche d'août,της Φλοράνς Μιελέ (Florence Miailhe)
- 2003 : Peau de vache, του Ζεράλντ Ιστάς-Ματιέ (Gérald Hustache-Mathieu)
- 2004 : L'homme sans tête, του Χουάν Σολάνας
- 2005 : Cousines, του Λιές Σαλέμ
- 2006 : After Shave, του Ανί Τάμπα
- 2007 : Fais de beaux rêves, της Μεριλίν Καντό
- 2008 : Le Mozart des Pickpockets, του Φιλίπ Πογιέ-Βιγιάρ
- 2009 : Δεν απονεμήθηκε
- 2010 : C’est gratuit pour les filles, των Κλερ Μπερζέρ (Claire Burger) και Μαρί Αμασουκελί (Marie Amachoukeli)
- 2011 : Logorama, της εταιρείας H5
- 2012 : L'Accordeur του Ολιβιέ Τρεϊνέρ
- 2013 : Le cri du homard, του Νικολά Γκιό
- 2014 : Avant Que de Tout Perdre, του Ξαβιέ Λεγκράν
- 2015: La Femme de Rio της Έμα Λουκίνι και του Νίκολας Ρέι
Καλύτερης ξένης ταινίας
- 1976: Άρωμα Γυναίκας (Ιταλία), σε σκηνοθεσία Ντίνο Ρίζι
- 1977: C'Eravamo Tanto Amati (Ιταλία), σε σκηνοθεσία Ετόρε Σκόλα
- 1978: Μια ξεχωριστή μέρα (Ιταλία), σε σκηνοθεσία Ετόρε Σκόλα
- 1979: Το Δέντρο με τα Τσόκαρα (Ιταλία), σε σκηνοθεσία Ερμάνο Όλμι
- 1980: Μανχάταν (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Γούντι Άλεν
- 1981: Καγκεμούσα (Ιαπωνία), σε σκηνοθεσία Ακίρα Κουροσάβα
- 1982: Ο Άνθρωπος Ελέφαντας (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Λιντς
- 1983: Βίκτωρ, Βικτώρια (Ηνωμένο Βασίλειο), σε σκηνοθεσία Μπλέικ Έντουαρντς
- 1984: Φάνι και Αλέξανδρος (Σουηδία), σε σκηνοθεσία Ίνγκμαρ Μπέργκμαν
- 1985: Αμαντέους (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Μίλος Φόρμαν
- 1986: The Purple Rose of Cairo (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Γούντι Άλεν
- 1987: Το Όνομα του Ρόδου (Ιταλία / Δυτική Γερμανία), σε σκηνοθεσία Ζαν-Ζακ Ανό
- 1988: Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας (Ιταλία / Ηνωμένο Βασίλειο / Χονγκ Κονγκ), σε σκηνοθεσία Μπερνάρντο Μπερτολούτσι
- 1989: Καφέ Βαγδάτη (Γερμανία), σε σκηνοθεσία Πέρσι Άντλον
- 1990: Επικίνδυνες Σχέσεις (Ηνωμένο Βασίλειο), σε σκηνοθεσία Στίβεν Φρίαρς
- 1991: Ο κύκλος των χαμένων ποιητών (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Πίτερ Γουίαρ
- 1992: Τοτό ο Ήρωας (Βέλγιο), σε σκηνοθεσία Ζάκο Βαν Ντορμάελ
- 1993: Ψηλά τακούνια (Ισπανία), σε σκηνοθεσία Πέδρο Αλμοδόβαρ
- 1994: Μαθήματα πιάνου (Αυστραλία), σε σκηνοθεσία Τζέιν Κάμπιον
- 1995: Τέσσερις γάμοι και μία κηδεία (Ηνωμένο Βασίλειο), σε σκηνοθεσία Μάικ Νιούελ
- 1996: Γη και ελευθερία (Ηνωμένο Βασίλειο), σε σκηνοθεσία Κεν Λόουτς
- 1997: Δαμάζοντας τα κύματα (Δανία), σε σκηνοθεσία Λαρς φον Τρίερ
- 1998: Little Voice (Ηνωμένο Βασίλειο), σε σκηνοθεσία Μαρκ Χέρμαν
- 1999: Η ζωή είναι ωραία (Ιταλία), σε σκηνοθεσία Ρομπέρτο Μπενίνι
- 2000: Όλα για τη μητέρα μου (Ισπανία), σε σκηνοθεσία Πέδρο Αλμοδόβαρ
- 2001: In the Mood for Love (Χονγκ Κονγκ), σε σκηνοθεσία Γουόνγκ Καρ-γουάι
- 2002: Mulholland Drive (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Λιντς
- 2003: Bowling for Columbine (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Μάικλ Μουρ
- 2004: Σκοτεινό Ποτάμι (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Κλιντ Ίστγουντ
- 2005: Χαμένοι στη Μετάφραση (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Σοφία Κόπολα
- 2006: Million Dollar Baby (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Κλιντ Ίστγουντ
- 2007: Little Miss Sunshine (ΗΠΑ) σε σκηνοθεσία Τζόναθαν Ντέντον και Βαλερί Φέρι
- 2008: Das Leben der Anderen (Οι ζωές των άλλων) (Γερμανία) , σε σκηνοθεσία Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ
- 2009: Βαλς με τον Μπασίρ (Waltz With Bashir)- (Ισραήλ) , σε σκηνοθεσία Άρι Φόλμαν
- 2010: Gran Torino (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Κλιντ Ίστγουντ
- 2011: The Social Network (ΗΠΑ) , σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Φίντσερ
- 2012: Ένας χωρισμός (Jodái-e Náder az Simin) (Ιράν), σε σκηνοθεσία Ασγκάρ Φαρχαντί
- 2013: Επιχείρηση: Argo (ΗΠΑ), σε σκηνοθεσία Μπεν Άφλεκ
- 2014: The Broken Circle Breakdown (Βέλγιο, σε σκηνοθεσία Φελίξ βαν Γκρόνινγκεν)
- 2015: Mommy (Καναδάς, σε σκηνοθεσία Ξαβιέ Ντολάν)
- 2016: Birdman ή Η Απρόσμενη Αρετή της Αφέλειας (ΗΠΑ, σε σκηνοθεσία Αλεχάντρο Γκονσάλες Ινιάριτου)
- 2017: Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ (Ηνωμένο Βασίλειο, σε σκηνοθεσία Κεν Λόουτς)
Τιμητικό Σεζάρ
- 1976: Ίνγκριντ Μπέργκμαν
- 1977: Ανρί Λανγκλουά και Ζακ Τατί
- 1978: Ρόμπερτ Ντόρφμαν
- 1979: "Μίκυ Μάους" και Μαρσέλ Καρνέ
- 1980: Πιερ Μπραουνμπέργκερ , Λουί ντε Φινές και Κερκ Ντάγκλας
- 1981: Δεν απονεμήθηκε
- 1982: Ζωρζ Ντανσιζέρ και Αλεσάντρ Μνουσκίν
- 1983: Δεν απονεμήθηκε
- 1984: Ρενέ Κλεμάν , Ζωρζ ντε Μπορεγκάρντ και Έντβιγκε Φεγιέρ
- 1985: Κριστιάν-Ζακ, Ντανιέλ Νταριέ, Κριστίν Γκουζ-Ρενάλ και Αλέν Πουαρέ
- 1986: Cinémathèque Française, Μπέτι Ντέιβις , Ζαν Ντελανουά , Ρενέ Φεράτσι και Shoah (1985) - Κλοντ Λανζμάν
- 1987: Etablissement cinématographique des Armées , Ιβ Αλεγκρέ (μετά θάνατον), Ζαν Γκαμπέν (μετά θάνατον) και Ζαν-Λικ Γκοντάρ
- 1988: Σερζ Σίλμπερμαν
- 1989: Μπερνάρ Μπλιέ και Πολ Γκριμό
- 1990: Φιλίπ Ντορμουά και Ζεράρ Φιλίπ
- 1991: Ζαν-Πιερ Ομόν και Σοφία Λόρεν
- 1992: Μισέλ Μοργκάν και Σιλβέστερ Σταλόνε
- 1993: Ζαν Μαρέ, Μαρτσέλο Μαστρογιάννι και Ζεράρ Ουρί
- 1994: Ζαν Καρνέ
- 1995: Ζαν Μορό, Γκρέγκορι Πεκ και Στίβεν Σπίλμπεργκ
- 1996: Τζιν Κέλι , Ανρί Βερνέιγ
- 1997: Σαρλ Αζναβούρ και Άντι Μακ Ντάουελ
- 1998: Μάικλ Ντάγκλας, Κλιντ Ίστγουντ και Ζαν-Λικ Γκοντάρ για τη σειρά 'Histoire(s) du cinéma’ (Ιστορίες του κινηματογράφου)
- 1999: Πέδρο Αλμοδόβαρ
- 2000: Ζοσιάνε Μπαλάσκο, Ζωρζ Κραβέν , Ζαν-Πιερ Λεό και Μάρτιν Σκορτσέζε
- 2001: Ντάρι Κόουλ , Σαρλότ Ράμπλινγκ και Ανιές Βαρντά
- 2002: Ανούκ Εμέ, Τζέρεμι Άιρονς και Κλοντ Ρις
- 2003: Μπερναντέτ Λαφόντ , Σπάικ Λι και Μέριλ Στριπ
- 2004: Μισλέν Πρελ
- 2005: Ζακ Ντιτρόν και Γουίλ Σμιθ
- 2006: Χιου Γκραντ και Πιερ Ρισάρ
- 2007: Μαρλέν Ζουμπέρ και Τζουντ Λο
- 2008: Ζαν Μορό, Ρομπέρτο Μπενίνι και (μετά το θάνατό της) Ρόμι Σνάιντερ
- 2009: Ντάστιν Χόφμαν
- 2010: Χάρισον Φορντ
- 2011: Κουέντιν Ταραντίνο
- 2012: Κέιτ Γουίνσλετ
- 2013: Κέβιν Κόστνερ
- 2014: Σκάρλετ Γιόχανσον
- 2015: Σον Πεν
- 2016: Μάικλ Ντάγκλας
- 2017: Τζορτζ Κλούνεϊ
Παραπομπές
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
|
|