Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|21|01|2025}}
Το 1865, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ελβετία και η Ιταλία δημιούργησαν ένα είδος "Νομισματικής Ένωσης", στην οποία προσχώρησε και η Ελλάδα το 1868. Στην ένωση αυτή, κάθε χώρα είχε το δικό της νόμισμα, το οποίο αντιστοιχούσε σε 4,5 γραμμάρια αργύρου, οπότε το καθένα ήταν ανταλλάξιμο με κάποιο άλλο σε αναλογία 1:1. Η Ένωση έπαψε να υπάρχει το 1926, επιβίωσε όμως μέχρι την εποχή του ευρώ η νομισματική ένωση Βελγίου-Λουξεμβούργου, με βάση την οποία το φράγκο κάθε χώρας κυκλοφορούσε ελεύθερα και στην άλλη.
Το 1999 το βελγικό φράγκο αντικαταστάθηκε από το ευρώ με ισοτιμία €1 = 40,3399 βελγικά φράγκα. Παρέμεινε σε κυκλοφορία στο Βέλγιο, ως υποδιαίρεση του ευρώ και ως μέσο πληρωμής, μέχρι την εισαγωγή των τραπεζογραμματίων και των κερμάτων του κοινού νομίσματος το 2002.
