Μετά το τέλος των ηχογραφήσεων για τον δίσκο Who Do We Think We Are οι οποίες έλαβαν χώρα στην Ιταλία το καλοκαίρι του 1972, οι Deep Purple έδωσαν τρεις συναυλίες στην Ιαπωνία, την δεύτερη μεγαλύτερη αγορά του πλανήτη. Στις 15 και 16 Αυγούστου έπαιξαν στο "Koseinenkin Hall" της Οσάκα και στις 17 Αυγούστου στο "Budokan Hall" του Τόκιο. Οι συναυλίες αυτές ηχογραφήθηκαν, για να κυκλοφορήσουν λίγους μήνες αργότερα. Από τις 22 Αυγούστου ως τις 3 Σεπτεμβρίου έδωσαν 11 συναυλίες στις Ανατολικές Η.Π.Α., ξεκινώντας από την Ουάσιγκτον και περνώντας από αρκετές Ανατολικοαμερικανικές πόλεις, για να τελειώσουν την πέμπτη κατά σειρά περιοδεία τους, στη Νέα Υόρκη.[3]
Ο Ίαν Γκίλαν το 1972
Μετά από μία διακοπή 10 ημερών, ξεκίνησαν από το Σαουθάμπτον την επόμενη Βρετανική περιοδεία τους. Μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου έδωσαν έξι συναυλίες, για να επισκεφθούν τη Σκωτία, για τρεις συναυλίες, από τις 21 ως τις 23 του μήνα. Μέχρι τις 8 Οκτωβρίου, οι Deep Purple έδωσαν άλλες οκτώ συναυλίες στην Αγγλία.[3] Στα μέσα Οκτωβρίου έδωσαν δύο συναυλίες στο Παρίσι και μετά έκαναν μία διακοπή 20 ημερών για να ολοκληρώσουν τις ηχογραφήσεις για τον επερχόμενο δίσκο τους.[4]
Οι τρεις συναυλίες στην Ιαπωνία που ηχογραφήθηκαν τον Αύγουστο, κυκλοφόρησαν σε ζωντανό άλμπουμ μόνο στην Ιαπωνία, με τίτλο Live in Japan. Η δισκογραφική τους εταιρεία Purple Records αναγκάστηκε να τον εκδώσει παγκοσμίως λίγες μέρες αργότερα με τον τίτλο Made In Japan, αφού αντίτυπα εισαγόμενα από την Ιαπωνία πωλούνταν σε πανύψηλες τιμές.[5] Η επίσημη έκδοση του δίσκου έφτασε στην αγορά λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα του 1972 και μετά από πρόταση του μπασίστα Ρότζερ Γκλόβερ πωλούνταν στην τιμή ενός μονού δίσκου, λόγω του ότι τα περισσότερα τραγούδια συμπεριλαμβανόταν στο δίσκο Machine Head ο οποίος είχε κυκλοφορήσει λίγους μήνες νωρίτερα.[6]
Το Made In Japan αιχμαλώτιζε την εκπληκτική ενέργεια των Deep Purple στις ζωντανές τους εμφανίσεις αλλά και την τεχνική τους στα σόλο όλων των κομματιών, είτε από τον Τζον Λορντ είτε από τον Ρίτσι Μπλάκμορ, ακόμη και στο σόλο ντραμς του Ίαν Πέις. Η εκτέλεση του "Highway Star" βρίσκει το συγκεκριμένο κομμάτι σε μία από τις καλύτερες στιγμές του, ενώ η δυναμική της φωνής του Ίαν Γκίλαν και της κιθαριστικής ικανότητας του Μπλάκμορ φανερώνονται στο "Child in Time". Τα υπόλοιπα νέα αλλά και παλιά κομμάτια, μας δείχνουν σε πόσο υψηλά σημεία είχε φτάσει ικανότητα αλλά και το χιούμορ του συγκροτήματος, με χαρακτηριστικότερο το ντουέτο του Γκίλαν με τον Μπλάκμορ, στο "Strange Kind of Woman". Το εικοσάλεπτο "Space Truckin"’ φανερώνει την τάση για αυτοσχεδιασμό που είχαν οι Deep Purple, στις ζωντανές τους εμφανίσεις με κάποια εκπληκτικά σόλο από τους οργανίστες της μπάντας.[7] Στο εσωτερικό μέρος του δίσκου υπήρχαν φωτογραφίες του συγκροτήματος οι οποίες προερχόταν από τις ζωντανές τους εμφανίσεις στο "Rainbow Theater" του Λονδίνου, στις 30 Ιουνίου και 1 Ιουλίου του 1972.[3]
Ο δίσκος, αν και διπλός, έκανε πολύ μεγάλες πωλήσεις, ιδιαίτερα στις Η.Π.Α., όπου έφτασε ως το #6 των Αμερικανικών τσαρτ και στο Top-10 πολλών χωρών ανά τον κόσμο, με αποτέλεσμα να γίνει και αυτός πλατινένιος. Η μόνη χώρα που το άλμπουμ δεν είχε άμεσα μεγάλη εμπορική επιτυχία ήταν η Μεγάλη Βρετανία, όπου έφτασε μόλις ως το #16 αλλά παρέμεινε στους καταλόγους επιτυχιών για 15 εβδομάδες, ενώ άξιο αναφοράς είναι το τέταρτο συνεχόμενο # 1 του συγκροτήματος στη Γερμανία, η οποία αποδείχτηκε μία πολύ σημαντική αγορά για τους Deep Purple.[8] Ο δίσκος αυτός παραμένει μέχρι και σήμερα, ένα από τα καλύτερα "ζωντανά" άλμπουμ όλων των εποχών και ένας από τους ελάχιστους live δίσκους, που εκτός από τη μίξη του ήχου, δεν γνώρισαν καμία επεξεργασία στο στούντιο.
Αργεντινή (CAPIF Certification): 2 φορές πλατινένιος[31]
Κατατάξεις
Louder Sound, Τα 50 καλύτερα ζωντανά άλμπουμ όλων των εποχών : # 1[32]
Rolling Stone, Τα 10 καλύτερα ζωντανά άλμπουμ όλων των εποχών (δημοψήφισμα) : # 6[33]
NME, Τα 50 καλύτερα ζωντανά άλμπουμ όλων των εποχών : # 13[34]
Metal Hammer, Τα 40 καλύτερα ζωντανά άλμπουμ όλων των εποχών : # 2[35]
Digital Dream Door, Τα 100 καλύτερα ζωντανά ροκ άλμπουμ όλων των εποχών : # 7[36]
Amazon, Τα 100 καλύτερα ζωντανά άλμπουμ όλων των εποχών : # 48[37]
Rate Your Music, Τα καλύτερα ζωντανά άλμπουμ όλων των εποχών : # 6[38]
Ultimate Guitar, Τα καλύτερα ζωντανά άλμπουμ όλων των εποχών : # 2[39]
Dr. Rock, Τα 25 καλύτερα ζωντανά άλμπουμ : # 21[40]
Kerrang!, Τα 100 καλύτερα χέβι μέταλ άλμπουμ όλων των εποχών : # 75[41]
Slitz (Σουηδία), Τα 50 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών (1990) : # 35[42]
FNAC (Γαλλία) Τα 1000 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών: # 107[43]
Robert Dimery Τα 1001 άλμπουμ που πρέπει να ακούσετε πριν πεθάνετε: # χωρίς κατάταξη[44]
Τα μέλη των Deep Purple
Το Made in Japan ηχογραφήθηκε από τη δεύτερη σειρά μελών του συγκροτήματος. Η εν λόγω σειρά έμεινε στην ιστορία ως η πιο επιτυχημένη και χαρακτηριστική των Deep Purple. Τα μέλη της ήταν τα εξής:
.jpg)
