Μετά το θάνατο του πατέρα της, Ιακώβου Ε΄ της Σκωτίας, η Μαρία Α΄ των Στιούαρτ στέφθηκε Βασίλισσα των Σκώτων, στο Κάστρο Στέρλινγκ, στις 9 Σεπτεμβρίου 1543, στην ηλικία των εννέα μηνών. Ο γάμος μεταξύ της Μαρίας Α΄, Βασίλισσας των Σκώτων, και του Φραγκίσκου, Δελφίνου της Γαλλίας, κανονίσθηκε από τον Ερρίκο Β΄ της Γαλλίας το 1548, όταν ο Φραγκίσκος ήταν μόνο τεσσάρων ετών. Όταν η συμφωνία του γάμου είχε επίσημα επικυρωθεί, η τώρα εξάχρονη Μαρία στάλθηκε στη Γαλλία, για να ανατραφεί στη βασιλική αυλή μέχρι το γάμο.
Παρά το γεγονός ότι η Βασίλισσα Μαρία Α΄ ήταν ψηλή για την ηλικία της και άπταιστη στο λόγο, ενώ ο Φραγκίσκος ήταν αφύσικα κοντός και τραύλιζε, ο Ερρίκος Β΄ σχολίασε ότι «από την πρώτη μέρα που συναντήθηκαν, ο γιος μου και εκείνη τα πηγαίνουν τόσο καλά σαν να γνωρίζουν ο ένας τον άλλο πολύ καιρό».[2]
Στις 24 Απριλίου 1558, ο δεκατετράχρονος Δελφίνος νυμφεύθηκε τη Βασίλισσα των Σκώτων σε μία ένωση που θα μπορούσε να δώσει στους μελλοντικούς βασιλείς της Γαλλίας το θρόνο της Σκωτίας και επίσης μια διεκδίκηση στο θρόνο της Αγγλίας μέσω του προπάππου της Μαρίας, του Βασιλιά Ερρίκου Ζ΄ της Αγγλίας. Όμως, η Μαρία και ο Φραγκίσκος δεν επρόκειτο να αποκτήσουν παιδιά κατά τη διάρκεια του βραχύβιου γάμου τους, πιθανώς εξαιτίας των ασθενειών του Φραγκίσκου ή των μη κατεβασμένων όρχεών του.[3]
Βασιλιάς της Γαλλίας
Ένα χρόνο μετά το γάμο του, ο πατέρας του Φραγκίσκου, Ερρίκος Β΄, πέθανε, και ο Φραγκίσκος ακόμη μόνο δεκαπέντε ετών, στέφθηκε βασιλιάς στη Ρεμς. Το στέμμα ήταν τόσο βαρύ που οι ευγενείς έπρεπε να το κρατούν αντί γι' αυτόν.[4]
Ο Φραγκίσκος Β΄, ο οποίος πάντα ήταν ένα ασθενικό παιδί, πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου στην Ορλεάνη, στο Λουαρέ, σε ηλικία δεκαέξι ετών.
Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του, Κάρολος Θ΄ (27 Ιουνίου 1550 – 30 Μαΐου 1574).[5]
Ο Φραγκίσκος (15 ετών) με τη σύζυγο του Μαρία (17 ετών) λίγο μετά από όταν ο Φραγκίσκος έγινε βασιλιάς το 1559.
Πανοπλία του Φραγκίσκου Β΄
Παραπομπές
↑Rose, Hugh James, Henry John Rose and Thomas Wright, A new general biographical dictionary, Vol. 7, (London, 1857), 436.
↑Guy, John, My Heart is my Own, London, Fourth Estate, 2004, ISBN 0-00-71930-8:47
↑Farquhar, Michael (2001). A Treasure of Royal Scandals: The Shocking True Stories History's Wickedest, Weirdest, Most Wanton Kings, Queens, Tsars, Popes, and Emperors, p.81. Penguin Books, New York. ISBN 0739420259.
