Μεταξύ των οθωμανικών θέσεων που κατείχε ήταν αυτή του Διοικητή της Κρήτης το 1895 και το 1896, και του πρεσβευτή στην Αγία Πετρούπολη. Μιλούσε άπταιστα ελληνικά και θεωρούνταν ικανός αλλά και μάλλον αναποφάσιστος διαχειριστής. Η διακυβέρνησή του στην Κρήτη έληξε με την εξέγερση της 24ης Μαΐου 1896 που τελικά οδήγησε στην απώλεια του νησιού από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Περμέτι εκπροσώπησε την Οθωμανική Αυτοκρατορία στη Δεύτερη Διάσκεψη Ειρήνης της Χάγης του 1907.[4]
Διετέλεσε πρωθυπουργός της Αλβανίας το 1914 και στη συνέχεια και πάλι το 1918–1920. Διαδεχόμενος τον Ισμαήλ Κεμάλ, έγινε ο δεύτερος πρωθυπουργός της Αλβανίας και ο πρώτος που θήτευσε υπό τον πρίγκηπα του Βιντ. Σύγχρονοι του Περμέτι ισχυρίστηκαν ότι, επειδή δεν είχε σχέση με τον αλβανικό εθνικό σκοπό, δεν γνώριζε τις ανάγκες των Αλβανών. Η πρωθυπουργία του είχε διακοπεί δύο φορές από την αλβανική δυσαρέσκεια. Ανατράπηκε από τον Εσάντ Πασά το 1914, και στη συνέχεια από το Συνέδριο της Λούσνια το 1920.
Κυβέρνηση του Δυρραχίου
Η σύνθεση της κυβέρνησης προτάθηκε από την πρώτη σύνοδο των συναντήσεων.[5]
.svg){kind=small}
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
