Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|30|10|2024}}
Η Τεργέστη κτίστηκε από τους Ρωμαίους το 177 π.Χ., αρχικά υπήρχε ως φρούριο κι αργότερα ως κοινότητα. Σε μεγάλη ακμή έφτασε στα χρόνια του Αυγούστου και των διαδόχων του. Αργότερα την κατέλαβαν οι Γότθοι και οι Λογγοβάρδοι και την κατέστρεψαν. Κατά τα τέλη του 14ου αιώνα κυριεύτηκε από τους Ενετούς αλλά σύντομα πέρασε στην κατοχή των Αψβούργων.
Το 1719 κηρύχτηκε ελεύθερο λιμάνι από τον Κάρολο ΣΤ΄. Κατά τον 18ο αιώνα ανάπτυξε γρήγορα το εξωτερικό εμπόριο και το εμπορικό ναυτικό και γνώρισε μεγάλη ακμή. Η επί τρεις φορές όμως κατοχή της πόλης από τους Γάλλους, στην εποχή του Ναπολέοντα, προξένησε σημαντικές ζημιές στην πόλη και στο εμπόριο.
Το ελληνικό στοιχείο εμφανίστηκε στην πόλη μετά τη συνθήκη Πασάροβιτς (1718). Υπήρξε πεδίο δράσης μελών της Φιλικής Εταιρείας αλλά και καταφύγιο πολλών Μικρασιατών προσφύγων από τις Κυδωνίες, τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη κ.α.[1] Στην πόλη βρίσκεται ο Ελληνορθόδοξος Ναός του Αγίου Νικολάου των Ελλήνων, που ανεγέρθηκε από το 1784 μέχρι το 1787.[2]
Από το 1945 έως το 1954 η πόλη και τα περίχωρά της ήταν μέρος της Ελεύθερης Πόλης της Τεργέστης. Το 1954 η επικράτεια της ελεύθερης πόλης μοιράστηκε ανάμεσα στην Ιταλία και τη Γιουγκοσλαβία.
.svg)
