Η στοά σήμερα έχει μήκος 163 μέτρα, ωστόσο πρόσφατες ανασκαφές έδειξαν ότι το αρχικό της μήκος ήταν γύρω στα 190 μέτρα, και ότι γύρω στο 160 μ.Χ. ένα μέρος της κατεδαφίστηκε για την ανέγερση του Ηρώδειου, με το οποίο συνδέθηκε λειτουργικά.[2] Είχε δύο ορόφους, και πλάτος 17,65 μέτρα. Σύμφωνα με τον Βιτρούβιο, σκοπός της ήταν να παρέχει καταφύγιο στους θεατές που περίμεναν να μπουν στο θέατρο του Διονύσου, αλλά και ως αποθηκευτικός χώρος για τα σκηνικά του θεάτρου.[2][1] Κατασκευάστηκε στα πρότυπα της αρχιτεκτονικής της Περγάμου, από μάρμαρο της Ανατολίας. Τα δομικά στοιχεία της στοάς προκατασκευάστηκαν στην Πέργαμο και στάλθηκαν έτοιμα στην Αθήνα, πράγμα όχι ασυνήθιστο για τις βασιλικές δωρεές της εποχής.[2] Οι εξωτερικοί κίονες ήταν δωρικού ρυθμού στο πρώτο επίπεδο και ιωνικού στο δεύτερο, ενώ οι εσωτερικοί ιωνικού και περγαμηνού αντίστοιχα. Η δωρεά του Ευμένη έγινε στα πλαίσια της προσπάθειας επέκτασης της διπλωματικής επιρροής του βασιλείου των Ατταλιδών στις ελληνικές πόλεις καθώς αυξανόταν η δύναμη και ο πλούτος του,[3] ενώ μοιάζει μορφολογικά με τη στοά η οποία δωρήθηκε από τον αδελφό του Ευμένη, Άτταλο.[1][2] Μπροστά από τη στοά υπάρχουν ευρήματα του μνημείου του Νικία, έργο του 320 π.Χ.
Berkeley, Andrew Stewart, University of California, (2014). Art in the Hellenistic world. Cambridge University Press. σελ. 95. ISBN9781107048577.
Habicht, C. (2004). «The Seleucids and their rivals». Στο: J.B. Bury. The Cambridge ancient history (2η έκδοση). Cambridge [u.a.]: Cambridge Univ. Press. σελ. 331. ISBN9780521234481.
