Στοά Ελευθερίου Διός

Συντεταγμένες: 37°58′33″N 23°43′20″E / 37.9757°N 23.7221°E / 37.9757; 23.7221

Στοά Ελευθερίου Διός
Χάρτης
Είδοςστοά
Αρχιτεκτονικήαρχαιοελληνική αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°58′33″N 23°43′20″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Αθηναίων
ΤοποθεσίαΑρχαία Αγορά της Αθήνας
ΧώραΕλλάδα
ΑρχιτέκτοναςΜνησικλής
Commons page Πολυμέσα

Η Στοά του Ελευθερίου Διός ήταν στοά στην αρχαία Αθήνα.

Περιγραφή

Η στοά αυτή ιδρύθηκε από τους Αθηναίους εις μνήμη των ένδοξων μαχών στις οποίες νίκησαν, και χτίστηκε μεταξύ 430-420 π.Χ.. Είχε σχήμα «Π».[1] Βρίσκονταν κοντά στην Ποικίλη Στοά και την Βασίλειο Στοά στη δυτική πλευρά της Αγοράς, και πιο συγκεκριμένα στο λόφο του Αγοραίου Κολωνού. Διέθετε δύο κιονοστοιχίες, μια εξωτερική δωρικού ρυθμού, και μια εσωτερική ιωνικού ρυθμού. Σύμφωνα με χωρία του Πλάτωνα και του Ξενοφώντα, φαίνεται πως ο Σωκράτης σύχναζε στο χώρο. Φαίνεται ότι χρησίμευε απλά για περίπατο, και είχε πολλά καθίσματα. Οι τοίχοι της ήταν διακοσμημένοι με τοιχογραφίες του Ευφράνορα. Παρίσταναν στην μια μεριά το δωδεκάθεο, και από την άλλη τον Θησέα με αλληγορικές παραστάσεις της Δημοκρατίας και του Δήμου. Στον τοίχο απέναντι από την είσοδο είχε παράσταση ιππομαχίας των Αθηναίων που βοήθησαν τους Λακεδαιμόνιους στην μάχη της Μαντινείας κατά των Θηβαίων. Εδώ ήταν κατατεθημένα τα λάφυρα των γενναίων Αθηναίων ως δώρα στον Ελευθέριο Δία. Τα λάφυρα αυτά τα άρπαξε ο Σύλλας κατά την εισβολή του στην Αθήνα το 86 π.Χ.. Μελετητές θεωρούν πως το κτήριο αυτό χρησιμοποιούνταν για διοικητικούς σκοπούς λόγω της κεντρικής του θέσης. Οι ερευνητές πιστεύουν πως ίσως χτίστηκε από τον Μνησικλή, τον αρχιτέκτονα των Προπυλαίων. Στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ. προστέθηκε ένα παράρτημα δύο δωματίων, πιθανώς για τη λατρεία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορικής οικογένειας.[2]

Παραπομπές

  1. «Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού | Στοά Ελευθερίου Διός». odysseus.culture.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2016. 
  2. «ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ». www.eie.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2016. 

Πηγές