Ο Σάντρο Περτίνι (Στέλλα, Λιγουρία, Σαβοΐα,[20]25 Σεπτεμβρίου1896 - Ρώμη, 24 Φεβρουαρίου1990[21]) ήταν Ιταλός δημοσιογράφος, αντιστασιακός και σοσιαλιστής πολιτικός, πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας από το 1978 έως το 1985. Στα νεανικά του χρόνια συμμετείχε στον Α' Π.Π. όπου διακρίθηκε και τιμήθηκε για τη γενναιότητά του, ενώ σπούδασε πολιτικές επιστήμες. Ακολούθως αγωνίστηκε κατά του φασισμού του καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι, συνελήφθη, φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Μετά της πτώση της φασιστικής κυβέρνησης ο Περτίνι εντάχθηκε στην Ιταλική αντίσταση και αγωνίστηκε εναντίον των ναζί. Πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Γερμανούς, όμως απελευθερώθηκε από τους συναγωνιστές του. Μετά τη λήξη του πολέμου και την κατάργηση της βασιλείας, ο Περτίνι συμμετείχε στο σχεδιασμό του νέου Συντάγματος. Επίλεκτο μέλος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο Περτίνι διακρίθηκε για την ανεξαρτησία των λόγων του. Αφού υπηρέτησε ως μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων, τελικά σε ηλικία 81 ετών (1978) εκλέχτηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το ύπατο αξίωμα της χώρας του. Παρά τη μεγάλη του ηλικία, αποδείχτηκε ιδιαίτερα δραστήριος, αναλαμβάνοντας σημαντικές διεθνείς πρωτοβουλίες. Το Δεκέμβριο του 1988 τιμήθηκε με το βραβείο (μετάλλιο) ειρήνης "Otto Hahn". Προηγούμενα (1986) του είχε απονεμηθεί το "Μετάλλιο της Ελευθερίας". Υπήρξε, επίσης, ένθερμος φίλος του αθλητισμού, με πιο γνωστή την παρουσία του και τη συμμετοχή στους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982 (στην Ισπανία) από την Εθνική Ομάδα της Ιταλίας.