Στη δημογραφική μελέτη «Εθνογραφία των Βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης» που εκδόθηκε το 1878 στην Κωνσταντινούπολη, εκτιμάται ότι το 1873 αποτελούνταν από 25 σπίτια και 55 μουσουλμάνους κατοίκους.[2] Το 1889, ο Στέφαν Βέρκοβιτς στο έργο «Τοπογραφικό-Εθνογραφικό Σκίτσο της Μακεδονίας», με στατιστικά στοιχεία της περιόδου 1857-1883, σημείωσε το Γκουντζενλή ως ένα χωριό με 33 τουρκικά σπίτια.[3] Η στατιστική μελέτη του Βούλγαρου γεωγράφου Βασίλ Κάντσωφ, «Μακεδονία, Εθνογραφία και Στατιστική», εκτιμά ότι το 1900 ο οικισμός είχε 250 Τούρκους κατοίκους.[4] Στην «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, ο οικισμός αναφέρεται ως μουσουλμανικός.[5] Σε υπολογισμούς που εξέδωσε, το έτος 1919, η Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού, προ του 1912 αναφέρονται 230 μουσουλμάνοι κάτοικοι.[6]
Σύγχρονη ιστορία
Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 είχε πληθυσμό 231 κατοίκων, ενώ τον Αύγουστο του 1915 ήταν πλέον ακατοίκητος.[7][6] Το 1920 προσαρτήθηκε στην κοινότητα Σιδηροκάστρου, ενώ το 1927 μετονομάστηκε σε Ρεύματα.[8][9][10]
Ο οικισμός εγκαταλείφθηκε την περίοδο του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Καταργήθηκε τυπικά το 1951, όταν έπαψε να καταγράφεται στις ελληνικές απογραφές.
Σήμερα, στην τοποθεσία του εγκαταλελειμμένου οικισμού υπάρχουν ίχνη από τα θεμέλια των σπιτιών που υπήρχαν κάποτε εκεί, ενώ το μοναδικό οικοδόμημα που έχει απομείνει όρθιο είναι η εκκλησία Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Κάτοψη των χαλασμάτων του οικισμού είναι ορατή σε αεροφωτογραφίες της περιόδου 1945-1960.[13]
