Είναι μικρό ορεινό χωριό[2] πάνω από τη πεδιάδα της Ασέας (ασεατικό πεδίο), απέναντι από το Αθήναιο, απέχοντας τρία λεπτά από τον Εθνικό Δρόμο Τρίπολης - Καλαμάτας . Ο κάμπος μπροστά στο χωριό ήταν έλος, η επονομαζόμενη Γούρνα, που αποξηράνθηκε τη δεκαετία του 1950. Ο δρόμος από εκεί συνεχίζει προς τα χωριά της Ανατολικής Φαλαισίας, με πρώτο το Ανεμοδούρι.
Από πολλούς πιστεύεται ότι στην περιοχή υπήρξε ο αρχαίος οικισμός του Ορεσθασίου τον οποίο ίδρυσε ο γιός του ΛυκάοναΟρεσθέας. Σε αυτό συνηγορεί και η ύπαρξη αρχαίου ναού λίγο έξω από το χωριό έπανω στον οποίο έχει κτιστεί το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη[3]. Ισως στα εκτεθειμένα μαρμάρινα μέλη του ναού να οφείλεται η ονομασία 'Μαρμαριά'[4].
Κάτω από το χωριό,πριν ανηφορίσουμε για τον οικισμό, στα αριστερά μας, υπάρχουν τα ερείπια της υδατοδεξαμενής και του νερόμυλου του Τσάγκαρη που λειτουργούσε με τη ροή του Αλφειού ποταμού[2]. Ο Αλφειός ρέει βορειοδυτικά του οικισμού και από το μικρό φαράγγι της Νικολακάκαινας βρίσκει διέξοδο στη λεκάνη της Μεγαλόπολης.
Βόρεια του χωριού περνάει η σιδηροδρομική γραμμή Τρίπολη - Καλαμάτα[5] η οποία διασχίζει το φαράγγι της Νικολακάκαινας πάνω σε πολύτοξη πετρόκτιστη γέφυρα και μέσα από δύο γαλαρίες (σύρραγες)[6].
Σήμερα οι λιγοστοί κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία.
