PROFILPELAJAR.COM

Καμπραί
; Σημαία	; Σφραγίδα
	; Έμβλημα
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	διαμέρισμα του Καμπραί
• Mayor of Cambrai	François-Xavier Villain (από 1992)
Ταχυδρομικός κώδικας	59400
Κωδικός Κοινότητας	59122
Πληθυσμός	31.568 (1 Ιανουαρίου 2022)
Έκταση	18,18 km²
Υψόμετρο	60 μέτρα, 41 μέτρα και 101 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
	Καμπραί 50°10′33″N 3°14′5″E
Ιστότοπος	http://www.villedecambrai.com
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 50°10′33″N 3°14′5″E / 50.17583°N 3.23472°E / 50.17583; 3.23472

Το Καμπραί (γαλλικά: Cambrai‎‎, προφέρεται: [kɑ̃.bʁɛ]) είναι γαλλική κοινότητα στον νομό Νορ, στην περιοχή Ω-ντε-Φρανς. Είναι υπονομαρχία νομού, μια μεσαίου μεγέθους πόλη με 32.558 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2017. ^[7]Αποτελεί τμήμα της Μητροπολιτικής περιοχής της Λιλ που συγκεντρώνει περισσότερους από 3,8 εκατομμύρια κατοίκους.

Οι κάτοικοι ονομάζονται Καμπρεζιάν.^[8]

Γεωγραφικά στοιχεία

Χάρτης του νομού Νορ, το Καμπραί στα νότια

Η κοινότητα Καμπραί βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νομού Νορ, στη διοικητική περιοχή Ω-ντε-Φρανς, στη βορειοανατολική Γαλλία, κοντά στα σύνορα με το Βέλγιο, σε μικρή απόσταση από την Ανθρακοφόρο λεκάνη του Νορ-Πα-ντε-Καλέ.

Η πόλη είναι κτισμένη στις όχθες του ποταμού Εσκώ (Σκάλδης), σε υψόμετρο 41 έως 101 μέτρων.

Το Καμπραί είναι η μία από τις πέντε υπονομαρχίες του νομού Νορ. Ανήκει στο πυκνό δίκτυο των βόρειων πόλεων της Γαλλίας που απέχουν μερικές δεκάδες χιλιόμετρα: Η Ντουαί απέχει μόλις 24 χιλιόμετρα, η Βαλανσιέν 29 χιλιόμετρα, το Αράς 36 χιλιόμετρα, το Σαιν-Κεντέν 37 χιλιόμετρα κατ'ευθεία γραμμή. Η περιφερειακή πρωτεύουσα Λιλ βρίσκεται σε απόσταση 52 χλμ. ^[9]και το Παρίσι απέχει 160 χιλιόμετρα στα νοτιοδυτικά.^[10]

Το Καμπραί έχει πληθυσμό 32.558 κατοίκους (2017) και είναι το κέντρο της ευρύτερης αστικής περιοχής που συγκεντρώνει 66.551 κατοίκους (2013). Μαζί με τη Λιλ και τις πόλεις της περιοχής των παλαιών ανθρακωρυχείων Νορ-Πα ντε Καλαί, αποτελεί τμήμα της Μητροπολιτικής περιοχής της Λιλ που συγκεντρώνει περίπου 3,8 εκατομμύρια κατοίκους.

Η έκταση της κοινότητας είναι 18,12 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Το κλίμα της πόλης παρουσιάζει τα χαρακτηριστικά του ωκεάνιου κλίματος καθώς απέχει περίπου 110 χλμ. από την πλησιέστερη ακτή. Οι βροχοπτώσεις κατανέμονται ομοιόμορφα καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, με μέγιστα μεγέθη την άνοιξη και το φθινόπωρο, με τον Φεβρουάριο να είναι ο πιο άνυδρος μήνας.

Ιστορία

Η πόλη ονομαζόταν Camaracum από τους Ρωμαίους. Στην αρχή της εποχής των Μεροβιγγείων, το Καμπραί έγινε έδρα μιας τεράστιας επισκοπής που εκτείνονταν σε ολόκληρη τη δεξιά όχθη του ποταμού Εσκώ και κέντρο ενός μικρού εκκλησιαστικού πριγκιπάτου που ανήκε στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μέχρι την προσάρτηση της πόλης στη Γαλλία το 1678. Το 1493, ο Έρασμος διορίστηκε γραμματέας του επισκόπου Καμπραί. Ο Φενελόν, επονομαζόμενος «ο Κύκνος του Καμπραί», ήταν ο πιο επιφανής από τους αρχιεπισκόπους.

Το Καμπραί λόγω της στρατηγικής του θέσης ήταν για αιώνες αιτία διαμάχης μεταξύ των γειτονικών κομητειών της Φλάνδρας και του Αινώ, του βασιλείου της Γαλλίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας - και άλλαζε συχνά κυρίαρχο. Στην πόλη ιδρύθηκε το 1508 ο Συνασπισμός του Καμπραί, μια συμμαχία εναντίον της Βενετίας που συγκροτήθηκε από τον Πάπα Ιούλιο Β', τον Λουδοβίκο ΙΒ', τον Φερδινάνδο Β' της Αραγωνίας (και την ενωμένη Ισπανία) και τον αυτοκράτορα Μαξιμιλιανό Α'. Η Συνθήκη του Καμπραί μεταξύ του αυτοκράτορα Κάρολου Κουίντου και του Φραγκίσκου Α' της Γαλλίας, με την οποία έληξε ο έβδομος Ιταλικός πόλεμος, υπογράφηκε στο Καμπραί το 1529. Το Καμπραί τελικά αποδόθηκε στη Γαλλία με τη Συνθήκη του Ναϊμέχεν (1678).^[11]

Ο παλιός καθεδρικός ναός της πόλης καταστράφηκε το 1793 κατά τη Γαλλική Επανάσταση και ο σημερινός καθεδρικός ναός της Νοτρ Νταμ χτίστηκε τον 19ο αιώνα.^[12]

Οι εύφορες εκτάσεις που περιβάλλουν την πόλη και η κλωστοϋφαντουργία έκαναν την πόλη εμπορικό κέντρο από τον Μεσαίωνα αλλά στη σύγχρονη εποχή, παρέμεινε μακριά από τους μεγάλους σιδηροδρόμους και βιομηχανοποιήθηκε λιγότερο από τις γειτονικές της πόλεις της περιοχής.

Το Καμπραί ήταν η έδρα του δούκα του Ουέλινγκτον, για τον Βρετανικό Στρατό Κατοχής, από το 1815 έως το 1818.

Για όλη τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη κατελήφθη από τα γερμανικά στρατεύματα. Το 1917, στα περίχωρα της πόλης διεξήχθη η μάχη του Καμπραί, η πρώτη μεγάλη σύγκρουση αρμάτων μάχης, σε μια κίνηση των Βρετανών να διασπάσουν το γερμανικό μέτωπο. Μεγάλο τμήμα της πόλης υπέστη σημαντικές καταστροφές.

Κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η πόλη υπέστη βομβαρδισμούς το 1940 και το 1944.

Ο ποταμός Εσκώ

Ο ποταμός Εσκώ έπαιξε από την αρχαιότητα σημαντικό ρόλο για την πόλη. Κατά τη διαίρεση της Αυτοκρατορίας του Καρλομάγνου το 843, ο ποταμός οριοθετούσε τα σύνορα των βασιλείων του Λοθάριου και του Καρόλου του Φαλακρού, καθιστώντας το Καμπραί πόλη της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έως το 1678.

Ο Εσκώ ήταν επίσης σημαντικός σε πολλές οικονομικές δραστηριότητες, όπως τα βυρσοδεψεία, οι μύλοι, η παραγωγή αλατιού και η σαπωνοποιία, καθώς και για την επεξεργασία του λιναριού, η ύφανση του οποίου αντιπροσώπευε μία από τις κύριες δραστηριότητες της πόλης.

Τέλος, ο ποταμός χρησιμοποιήθηκε, κατά τον Μεσαίωνα και στη συνέχεια από τον Βωμπάν, που διασφάλισε την άμυνα της πόλης με μεγάλα οχυρωματικά έργα ^[13]και με τη δημιουργία αμυντικών αντιπλημμυρικών ζωνών.

Αξιοθέατα

Από το ιστορικό παρελθόν του, το Καμπραί διατηρεί, παρά τις καταστροφές που υπέστη, μια πλούσια μνημειακή κληρονομιά.

Η πύλη Νοτρ-Νταμ, 1634
Το Δημαρχείο, 1786
Το παρεκκλήσι του μεγάλου θεολογικού σεμιναρίου, 1695
Ο αναστηλωμένος καθεδρικός ναός
Η εκκλησία Σαιν-Ζερύ των αρχών του 18ου αιώνα. Ο άμβωνας χρονολογείται από το 1632 και εκεί βρίσκεται ο πίνακας του Ρούμπενς ο Ενταφιασμός.
Το μουσείο Καλών Τεχνών, που στεγάζεται σε ένα αρχοντικό του 18ου αιώνα, φιλοξενεί συλλογές αρχαιολογίας, πίνακες και γλυπτά, καθώς και ένα ανάγλυφο χάρτη του Καμπραί του 17ου αιώνα.
Τρία στρατιωτικά νεκροταφεία του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο δημόσιος κήπος της πόλης