PROFILPELAJAR.COM

Δημοτικό Θέατρο Πατρών
	Εξωτερική άποψη του θεάτρου
Είδος	θέατρο
Αρχιτεκτονική	νεοκλασική αρχιτεκτονική
Διεύθυνση	Πλατεία Γεωργίου Α 31, Πάτρα 262 21
Γεωγραφικές συντεταγμένες	38°14′48″N 21°44′7″E
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Πατρέων
Τοποθεσία	Πάτρα
Χώρα	Ελλάδα
Έναρξη κατασκευής	10 Οκτωβρίου 1872
Ολοκλήρωση	1872
Όροφοι	2
Αρχιτέκτονας	Ερνέστος Τσίλερ
Προστασία	αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα
Ιστότοπος
	Επίσημος ιστότοπος
	Πολυμέσα
	δεδομένα (π)

Συντεταγμένες: 38°14′47.760″N 21°44′7.415″E / 38.24660000°N 21.73539306°E / 38.24660000; 21.73539306

Το θέατρο «Απόλλων» βρίσκεται στην Πάτρα, στο κέντρο της πόλης, στη βορειοανατολική πλευρά της Πλατείας Γεωργίου Α΄ και κατασκευάστηκε το 1872 σε σχέδια του μεγάλου Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ.

Είναι μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου και αποτελεί το παλαιότερο από τα σωζόμενα κλειστά θέατρα των νεοτέρων χρόνων και το εντυπωσιακότερο αρχιτεκτονικό στολίδι της πόλης της Πάτρας. Το θέατρο αποτελεί την κεντρική σκηνή του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Πάτρας (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ) από την ίδρυση του δεύτερου κατά το 1988. Η χωρητικότητα του θεάτρου ανέρχεται σε 238 άτομα.

Ιστορία

Το θέατρο Απόλλων θεμελιώθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1871 και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1872. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από την αστική κοινωνία της Πάτρας. Η επιτροπή ανεγέρσεως αποτελείτο από τους: Θεόδωρο Αμβούργερ (πρόεδρος), Εδουάρδο Χάνκοκ, Θεμιστοκλή Γερούση, Δημήτριο Πατρινό, Κ. Λάππα και Α. Χρυσάνθη. Η λίστα με τους χρηματοδότες αποτελείται περίπου από 100 άτομα. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν ο δήμαρχος Πατρέων Γεώργιος Ρούφος, ο Γουσταύος Κλάους, ο Αμβούργερ, ο Λάγγουρας, οι αδερφοί Τριάντη, ο Παναγιώτης Γούναρης, πατέρας του Δημητρίου, ο Επαμεινώνδας Μάξιμος, πατέρας του Δημητρίου κ.ά.

Το οικόπεδο που χτίστηκε ανήκε στους Γ. Φαρσή και Ι. Κωνσταντόπουλο από τους οποίους αγοράστηκε για 11.000 δρχ. Μέσα στο οικόπεδο υπήρχαν και οι οικίες των κατόχων του οι οποίες γκρεμίστηκαν. Τα σχέδια ανατέθηκαν στον Ερνέστο Τσίλερ και φυλάσσονται ακόμα σήμερα στη δημοτική βιβλιοθήκη Πατρών. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν τα ακριβότερα και πολυτελή της εποχής, πέτρα Τεργέστης, κάγκελα από την Αγγλία, αγάλματα από τη Βιέννη, μάρμαρα από το Λιβόρνο, πέτρα από τον Αστακό και διάφορα άλλα από την υπόλοιπη επικράτεια της Ελλάδας.

Το εσωτερικό του περιλαμβάνει την πλατεία με 108 θέσεις και 30 θεωρεία σε δύο ορόφους. Η σκηνή του είναι 13,5 μέτρα πλάτος και 7,5 μέτρα βάθος. Η πρώτη παράσταση στο θέατρο Απόλλων ήταν στις 10 Οκτωβρίου 1872 με το μελόδραμα Un ballo in Maschera του Βέρντι.

Ο φωτισμός τα πρώτα χρόνια γινόταν με κεριά, το 1878 φωτίστηκε με φωταέριο και το 1899 με ρεύμα.

Το θέατρο Απόλλων είναι σήμερα ένα από τα τέσσερα μόνο νεοκλασικά θέατρα που διασώζονται ανά την Ελλάδα (τα άλλα τρία είναι το Μαλλιαροπούλειο Θέατρο της Τρίπολης που ανεγέρθη το 1910, το Θέατρο Απόλλων της Σύρου στην Ερμούπολη με έτος ανέγερσης το 1864, καθώς και το Δημοτικό θέατρο Πειραιά με έτος ανέγερσης το 1895).

Σήμερα, στο Θέατρο Απόλλων της Πάτρας ανεβαίνουν τακτικά παραστάσεις από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας ενώ οι όμορφοι χώροι του χρησιμοποιούνται και κατά τη διάρκεια του ξακουστού Πατρινού Καρναβαλιού (χοροί «μπουρμπούλια»).

Δείτε επίσης

Θέατρο Απόλλων (Ερμούπολη)

Παραπομπές

↑ (Αγγλικά, Τσεχικά, Σλοβακικά, Σλοβενικά, Πολωνικά, Ουγγρικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Σουηδικά, Κροατικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά) European Theatre Architecture. Arts and Theatre Institute. 3112. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2020.

Βιβλιογραφία

Χρήστος Μούλιας, Το λιμάνι της σταφίδας. Πάτρα 1828-1900, Εκδόσεις Περί τεχνών, Πάτρα 2000, ISBN 960-86814-0-5.
Πάτρα: Από την αρχαιότητα έως σήμερα, Εκδόσεις Κότινος Α.Ε., Αθήνα 2005, ISBN 960-88249-8-2, ISBN-13 978-960-88249-8-0 (υπό την αιγίδα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας «Πάτρα 2006»).
Ευανθία Στιβανάκη, Θεατρική κίνηση και δραστηριότητα στην Πάτρα από το 1828 έως το 1900, Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2001, ISBN 960-86814-4-8.