Ο πλήρης τίτλος ήταν: Devletlu İsmetlu Gülşah Hatun Aliyyetü'ş-Şân Hazretleri
Πρώιμη ζωή
Παντρεύτηκε με τον Μωάμεθ το 1449, όταν ήταν ακόμα ηγεμόνας και ο διοικητής της Μανίσα. Λίγο πριν από το θάνατο Σουλτάνου Μουράτ Β΄,[3][4] γέννησε τον μοναδικό της γιο, τον Ηγεμόνα Μουσταφά, ο οποίος επρόκειτο να είναι ο αγαπημένος του γιος.[5][4] Σύμφωνα με την τουρκική παράδοση, όλοι οι ηγεμόνες επρόκειτο να γίνουν επαρχιακοί κυβερνήτες, ως μέρος της εκπαίδευσης τους. Ο Μουσταφά στάλθηκε να κυβερνήσει το Ικόνιο και αργότερα την Καισάρεια, και η Γκιουλσάχ τον συνόδευσε.[6][7]
Τον Ιούνιο του 1474 ο Ηγεμόνας Μουσταφά πέθανε από φυσιολογικά αίτια.[8] Ειπώθηκε ότι ο Μουσταφά είχε πλησιάσει την γυναίκα του Μαχμούτ Πασά και έτσι τον καθιστά πίσω από τη "δολοφονία" του Μουσταφά.[9][4] Υπάρχουν εικασίες ότι η Γκουλσάχ Χατούν μπορεί να ήταν με το μέρος της παράνομης σχέσης μεταξύ του Μουσταφά και της συζύγου του Μαχμούτ Πασά.
Η Γκιουλσάχ Χατούν δεν είχε ενημερωθεί για το θάνατο του, και το βαγόνι με τον νεκρό γιο της σταμάτησε έξω από το παλάτι, η ίδια και οι γυναίκες του τρένου της άρχισαν να κλαίνε. Το μοναδικό παιδί του Μουσταφά, η πριγκίπισσα Χάνι Νεγκρισάχ Χατούν, μοιράστηκε τη θλίψη της με την γιαγιάς της, και ο θρήνος ήταν ατελείωτος.
Η Γκιουλσάχ Χατούν πέθανε το 1487, και θάφτηκε στην Προύσα στον τάφο που είχε κατασκευαστεί για τον εαυτό της, κοντά σε εκείνο του Μουσταφά.
Franz Babinger (1992). Mehmed the Conqueror and His Time. Princeton University Press. ISBN978-0-691-01078-6.
M. Çağatay Uluçay (1985). Padişahların kadınları ve kızları. Türk Tarih Kurumu.
Necdet Sakaoğlu (2008). Bu mülkün kadın sultanları: Vâlide sultanlar, hâtunlar, hasekiler, kadınefendiler, sultanefendiler. Oğlak Yayıncılık. ISBN978-9-753-29623-6.
Michael Greenhalgh (2009). Marble Past, Monumental Present: Building With Antiquities in the Mediaeval Mediterranean. BRILL. ISBN978-9-004-17083-4.
Elisavet A. Zachariadou (1996). The Via Egnatia under Ottoman rule (1380-1699): Halcyon Days in Crete II : a symposium held in Rethymnon 9-11 January 1994. Crete University Press.
Théoharis Stavrides (2001). The Sultan of Vezirs: The Life and Times of the Ottoman Grand Vezir Mahmud Pasha Angelović (1453-1474). BRILL. ISBN978-9-004-12106-5.
Archivum Ottomanicum, Volume 8. Mouton. 1983.
Mehmet Süreyya Bey (1969). Osmanlı devletinde kim kimdi, Volume 1. Küğ Yayını. ISBN978-9-004-12106-5.
