H Γαλέρια Βαλέρια, λατιν. Galeria Valeria (απεβ. 315) ήταν Αυτοκράτειρα ως σύζυγος του Γαλερίου, του συναυτοκράτορα.
Φόλλις (40 νούμμια) με τη μορφή της Βαλερίας, συζύγου τού Γαλερίου. Επιγραφή: GAL[ERIA] VALERIA AVG[USTA].
Βιογραφία
Η Βαλέρια ήταν κόρη του Διοκλητιανού Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και της Πρίσκας.
Το 293 ο Διοκλητιανός οργάνωσε την τετραρχία (Διοκλητιανός, Μαξιμιανός, Κωνστάντιος, Γαλέριος) και το ίδιο έτος πάντρεψε την κόρη του με τον Γαλέριο τον οποίο ανεβίβασε σε Καίσαρα. Τότε το όνομά της έγινε Γαλέρια Βαλέρια. Ο γάμος κανονίστηκε από τον Διοκλητιανό, όπως έγινε και με όλους τους συναυτοκράτορες της τετραρχίας, για να ενισχύσει τους μεταξύ των δεσμούς [1]. Η Βαλέρια όπως και η μητέρα της, η Πρίσκα[2], σύζυγος του Διοκλητιανού, ήταν μυστικά χριστιανές, γεγονός που δεν το δήλωναν δημοσίως, παρόλο ότι ήταν γνωστό στους συζύγους των. Τον Νοέμβριο του 308 η Βαλέρια αναβιβάστηκε σε Αυγούστα και μητέρα του στρατοπέδου (mater castrorum). Παρόλο ότι ο Γαλέριος είχε εκδώσει νομίσματα στο όνομα της συζύγου του, την κρατούσε φυλακισμένη μέσα στα ανάκτορά του. Δεν απέκτησαν παιδιά και υιοθέτησαν τον νόθο γιο τού Γαλερίου, τον Καντιτιανό.
Το 311 που απεβίωσε ο Γαλέριος, οι δύο γυναίκες ελευθερώθηκαν από τον κατ’ οίκον περιορισμό, που τους είχε επιβληθεί ως χριστιανές, από το Διοκλητιανό και τον Γαλέριο, με την εφαρμογή του διατάγματος της Νικομήδειας, από το 303. Τη διαχείριση της τύχης της Βαλέριας και της Πρίσκας ανέλαβε ο Λικίνιος. Οι δύο γυναίκες πάντως διέφυγαν από αυτόν προς τον αντίπαλό του, τον Μαξιμίνο Δάια, του οποίου η κόρη είχε μνηστευτεί τον Καντιτιανό, γιό του Γαλέριου. Ο Μαξιμίνος Δάιας έκανε πρόταση γάμου στη Βαλέρια, αλλά αυτή αρνήθηκε, καθώς και αυτός ήταν διώκτης των χριστιανών. Τότε ο Μαξιμίνος Δάιας την εξόρισε στη Συρία και κατάσχεσε τις ιδιοκτησίες της. Ο Διοκλητιανός, άρρωστος και αδύναμος, δεν κατάφερε να πετύχει την επιστροφή της κόρης του Βαλέριας σ’ εκείνον [3]. Το 313 που ο Μαξιμίνος Δάιας απεβίωσε, ο Λικίνιος διέταξε τον θάνατο των δύο γυναικών, αλλά αυτές διέφυγαν και κρύβονταν για ένα έτος. Όταν βρέθηκαν στη Θεσσαλονίκη, συνελήφθησαν από τους στρατιώτες του Λικίνιου και αποκεφαλίστηκαν στην κεντρική πλατεία της πόλης, ενώ τα πτώματά τους πετάχτηκαν στη θάλασσα[4].
Η Βαλέρια συμπαθούσε τους Χριστιανούς, ενώ ο Γαλέριος τους καταδίωκε και τους εκτελούσε. Αγιοποιήθηκε από την καθολική εκκλησία.
Παραπομπές
↑ Christian Settipani: Continuité gentilice et Continuité familiale dans les familles sénatoriales romaines à l'époque impériale, Linacre College, Oxford University, « Prosopographica & Genealogica », 2000, pag. 597, ISBN 1-900934-02-7
↑"Prisca, Galeria Valeria, and Candidianus", s.v. "Diocletian", De Imperatoribus Romanis.
↑ Σμιντ, Ζοέλ: Αναμνήσεις του Μ. Κωνσταντίνου, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1999,σελ. 175. ISBN 960-03-2548-0.
↑ Monumenta Graeca et Romana: Mutilation and transformation : damnatio memoriae and Roman imperial portraiture. BRILL. 1 January 2004. pp. 221–. ISBN 90-04-13577-4.
