Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: μεγάλο μέρος του λήμματος ειδικά από τη μέση και μετά είναι προϊόν αυτόματης μετάφρασης και ακατανόητο Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.

Το ανθρώπινο ύψος ή ανάστημα είναι η απόσταση από το κάτω μέρος των ποδιών στην κορυφή του κεφαλιού σε έναν άνθρωπο όταν στέκεται όρθια. Μετράται με τη χρήση ενός σταδιομέτρου ^[1] συνήθως σε εκατοστά όταν χρησιμοποιείται το μετρικό σύστημα ^[2][3] ή τα πόδια και οι ίντσες όταν χρησιμοποιείται το αυτοκρατορικό σύστημα .^[4][5]

Ένα ιδιαίτερο γενετικό προφίλ στους άνδρες που ονομάζεται Υ -απλότυπος Ι-Μ170 συσχετίζεται με το ύψος. Εμπειρικά δεδομένα δείχνουν ότι καθώς η συχνότητα αυτού του γενετικού προφίλ αυξάνεται στον πληθυσμό, αυξάνεται και το μέσο αντρικό ύψος σε μια χώρα.

Μελέτες δείχνουν ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ μικρού αναστήματος και μεγαλύτερου προσδόκιμου ζωής. Άτομα μικρού μεγέθους είναι επίσης πιθανότερο να έχουν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και είναι λιγότερο πιθανό να αποκτήσουν καρκίνο. Το Πανεπιστήμιο της Χαβάης έχει βρει ότι το "γονίδιο μακροζωίας" FOXO3 που μειώνει τις επιπτώσεις της γήρανσης απαντάται συχνότερα σε άτομα μικρού σωματικού μεγέθους.^[6] Το χαμηλό ύψος μειώνει τον κίνδυνο φλεβικής ανεπάρκειας .^[7]

Όταν οι πληθυσμοί μοιράζονται γενετικό υπόβαθρο και περιβαλλοντικούς παράγοντες, το μέσο ύψος είναι συχνά χαρακτηριστικό μέσα στην ομάδα. Εξαιρετική διακύμανση ύψους (περίπου 20% απόκλιση από τον μέσο όρο) σε έναν τέτοιο πληθυσμό οφείλεται άλλες φορές στο γιγαντισμό άλλες φορές στο νανισμό, που είναι ιατρικές καταστάσεις που προκαλούνται από συγκεκριμένα γονίδια ή ενδοκρινικές ανωμαλίες.^[8]

Η ανάπτυξη του ανθρώπινου ύψους μπορεί να χρησιμεύσει ως δείκτης δύο βασικών συνιστωσών ευημερίας, δηλαδή της θρεπτικής ποιότητας και της υγείας.^[9] Σε περιφέρειες φτώχειας ή πολέμου, περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως ο χρόνιος υποσιτισμός κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας ή της εφηβείας μπορεί να οδηγήσουν σε καθυστερημένη ανάπτυξη ή / και σημαντικές μειώσεις στο ύψος των ενηλίκων ακόμη και χωρίς την παρουσία οποιασδήποτε από αυτές τις ιατρικές παθήσεις.

Το ύψος είναι ένα σεξουαλικά διμορφικό γνώρισμα στους ανθρώπους. Μια μελέτη των βρετανικών τάσεων γεννητικότητας του 20ου αιώνα έδειξε ότι ενώ οι ψηλοί άντρες τείνουν να αναπαράγουν περισσότερο από τους κοντούς άνδρες, οι γυναίκες κάτω από το μέσο ύψος είχαν περισσότερα παιδιά από όσο οι ψηλότερες γυναίκες.^[10]

Η μελέτη του ύψους είναι γνωστή ως αυξολογία ή αυξανολογία (αγγλ. auxology ή auxanology) .^[11] Το μέτρο της αύξησης ύψους έχει αναγνωριστεί από καιρό ως μέτρο της υγείας των ατόμων. Δημιουργήθηκαν έτσι σχεδιαγράμματα σε ανθρώπους με το ύψος ανά έτος ηλικίας. Χρησιμοποιούνται σε άτομα για να ελεγχθεί εάν έχουν γεννηθεί με πρόβλημα. Το μέσο ύψος σχετίζεται λοιπόν με τη μέτρηση της υγείας πληθυσμών.^[12]

Αποδίδεται ως ένας σημαντικός λόγος για την τάση αύξησης του ύψους σε μέρη της Ευρώπης είναι οι ισότιμοι πληθυσμοί όπου η κατάλληλη ιατρική περίθαλψη και η επαρκής διατροφή κατανέμονται σχετικά εξίσου.^[13] Το μέσο (αρσενικό) ύψος σε ένα έθνος συσχετίζεται με την ποιότητα των πρωτεϊνών . Τα έθνη που καταναλώνουν περισσότερη πρωτεΐνη με τη μορφή κρέατος, γαλακτοκομικών προϊόντων, αυγών και ψαριών τείνουν να έχουν μεγαλύτερο μέσο ύψος, ενώ εκείνα που καταναλώνουν περισσότερη πρωτεΐνη από δημητριακά τείνουν να έχουν χαμηλότερο .  

Ο υποσιτισμός επίσης συσχετίζεται με μειωμένη ή καθυστερημένη ανάπτυξη ύψους σε διάφορους πληθυσμούς.^[14] Αυτό παρατηρήθηκε στη Βόρεια Κορέα, σε μέρη της Αφρικής, στην παλιά Ευρώπη και σε άλλους πληθυσμούς.^[15] Για παράδειγμα, αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Γουατεμάλα, έχουν ποσοστό καχεξίας σε νήπια 82,2% στο Τοτονικαπάν και 49,8% σε εθνικό επίπεδο.^[16]

Οι μετρήσεις ύψους υποβάλλονται εκ φύσεως σε στατιστικά σφάλματα δειγματοληψίας ακόμη και για ένα μεμονωμένο άτομο. Σε μια κλινική κατάσταση, οι μετρήσεις ύψους λαμβάνονται σπάνια συχνότερα από μία φορά ανά επίσκεψη σε ιατρείο, πράγμα που μπορεί να σημαίνει ότι η δειγματοληψία πραγματοποιείται μία ανά εβδομάδα έως αρκετούς μήνες. Οι καμπύλες ομαλής 50ης εκατοστιαίας αύξησης ύψους αρρένων και θηλέων που απεικονίζονται παραπάνω είναι συγκεντρωτικές τιμές από δειγματοληψία χιλιάδων ατόμων με ηλικίες από νεογέννητα βρέφη έως 20 ετών . Στην πραγματικότητα, η καμπύλη ανάπτυξης ενός ατόμου παρουσιάζει μεγάλες ανοδικές και καθοδικές αιχμές, εν μέρει λόγω των πραγματικών διαφορών στην ταχύτητα ανάπτυξης, και εν μέρει λόγω μικρών σφαλμάτων μέτρησης.

Για παράδειγμα, ένα τυπικό σφάλμα μέτρησης συν ή πλην 0,5 cm μπορεί να ακυρώσει εντελώς 0,5 cm πραγματικής ανάπτυξης με αποτέλεσμα είτε ένα "αρνητικό" 0,5 cm (λόγω υπερεκτίμησης στην προηγούμενη επίσκεψη σε συνδυασμό με υποεκτίμηση στην τελευταία), μέχρι 1,5 cm (η πρώτη επίσκεψη υποτιμάται και η δεύτερη επίσκεψη υπερεκτιμάται) στην ίδια χρονική περίοδο μεταξύ των μετρήσεων. Σημειώνεται ότι υπάρχει ασυνέχεια στις καμπύλες ανάπτυξης στην ηλικία των 2 ετών, η οποία αντικατοπτρίζει τη διαφορά στις μετρήσεις όταν το παιδί είναι ανάσκελα που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση των βρεφών και των μικρών παιδιών, με τις μετρήσεις όταν το παιδί είναι όρθιο που μετράται συνήθως από την ηλικία 2 ετών και μετά.

Το ύψος, όπως και άλλα φαινοτυπικά χαρακτηριστικά, καθορίζεται από ένα συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων . Το ύψος ενός παιδιού τείνει στο μέσο όρο των υψών των γονέων , επομένως εξαιρετικά ψηλοί ή κοντοί γονείς πιθανότατα θα έχουν αντίστοιχα ψηλούς ή κοντούς απογόνους, αλλά οι απόγονοί τους πιθανότατα θα είναι πιο κοντά στο μέσο ύψος από τους ίδιους τους γονείς. Το γενετικό δυναμικό, ένας αριθμός ορμονών, και οι ασθένειες, είναι ένας βασικοί παράγοντας που καθορίζουν το ύψος. Άλλοι παράγοντες περιλαμβάνουν τη γενετική απόκριση σε εξωτερικούς παράγοντες όπως η διατροφή, η άσκηση, το περιβάλλον και οι συνθήκες ζωής.

Οι άνθρωποι αναπτύσσονται ταχύτερα (εκτός από περίοδο της κυοφορίας) ως βρέφη και νήπια, και η ανάπτυξη μειώνεται ραγδαία από το μέγιστη κατά τη γέννησή τους έως περίπου την ηλικία των 2 ετών, μειώνοντας το ρυθμό τους σε σημαντικά, και στη συνέχεια κατά τη διάρκεια της εφηβείας , σημειώνεται ταχεία αύξηση σε ένα μέγιστο περίπου στην ηλικία 11-12 ετών για τα κορίτσια και 13-14 ετών για τα αγόρια, ακολουθούμενη από σταθερή μείωση στο μηδέν. Κατά μέσο όρο, η ταχύτητα ανάπτυξης στα κορίτσια τείνει στο μηδέν στην ηλικία των 15 ή 16 ετών, ενώ η καμπύλη των αγοριών συνεχίζει για περίπου άλλα 3 χρόνια, φτάνοντας στο μηδέν περίπου στην ηλικία των 18-19 ετών. Αυτές είναι επίσης κρίσιμες περίοδοι στις οποίες οι παράγοντες όπως ο υποσιτισμός έχουν σημαντικές επιπτώσεις.

Επιπλέον, η υγεία μιας μητέρας καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της, και ειδικά κατά τη διάρκεια της κρίσιμης περιόδου και της εγκυμοσύνης, έχει κάποιο ρόλο στο εάν το σώμα ενός υγιούς παιδιού, και αργότερα ενήλικα, είναι σε θέση να παρέχει βέλτιστες προγεννητικές συνθήκες.^[15]

Η ηλικία της μητέρας έχει επίσης κάποια επίδραση στο ύψος του παιδιού της. Οι μελέτες στη σύγχρονη εποχή έχουν δείξει μια σταδιακή αύξηση του ύψους σε σχέση με την ηλικία της μητέρας, αν και αυτές οι πρώτες μελέτες υποδηλώνουν ότι η τάση οφείλεται σε διάφορες κοινωνικο-οικονομικές καταστάσεις . Αυτές οι ίδιες μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά που γεννιούνται από μια νεαρή μητέρα είναι πιο πιθανό να έχουν υποβαθμισμένη εκπαιδευτική και συμπεριφοριστική εξέλιξη, υποδεικνύοντας και πάλι μια τελική αιτία πόρων και οικογενειακής κατάστασης παρά μια καθαρά βιολογική εξήγηση.^{[17][18][19][18][19]}

Στο παρελθόν, παρατηρήθηκε ότι, σε μια οικογένεια, τα μεγαλύτερα ηλικιακά αγόρια έχουν χαμηλότερο ύψος από τα μικρότερα ηλικιακά αγόρια.^[20] Ωστόσο, πιο πρόσφατα έγινε η αντίστροφη παρατήρηση.^[21] Οι συντάκτες της μελέτης υποδεικνύουν ότι η αιτία μπορεί να είναι κοινωνικο-οικονομικού χαρακτήρα.

Η ακριβής σχέση μεταξύ γενετικής και περιβάλλοντος είναι πολύπλοκη και αβέβαιη. Οι διαφορές στο ανθρώπινο ύψος είναι 60-80% κληρονομικές, σύμφωνα με αρκετές δίδυμες μελέτες ^[22] και θεωρήθηκαν πολυγενείς από τη συζήτηση των Μεντελίων-βιομετρικών πριν από εκατό χρόνια. Μια μελέτη συσχέτισης με το γονιδίωμα (GWA) πάνω από 180.000 άτομα έχει εντοπίσει εκατοντάδες γενετικές παραλλαγές σε τουλάχιστον 180 τόπους που σχετίζονται με το ύψος του ενήλικα ανθρώπου.^[23] Ο αριθμός των ατόμων έχει επεκταθεί έκτοτε σε 253.288 άτομα και ο αριθμός των γενετικών παραλλαγών που εντοπίστηκαν είναι 697 σε 423 γενετικούς τόπους.^[24] Σε μια χωριστή μελέτη της αναλογίας του σώματος με τη χρήση σχέσης κάθισμα-ύψος, αναφέρει ότι αυτές οι 697 παραλλαγές μπορούν να χωριστούν σε 3 συγκεκριμένες κατηγορίες, (1) παραλλαγές που καθορίζουν πρωτίστως το μήκος των ποδιών, (2) παραλλαγές που καθορίζουν κατά κύριο λόγο τη σπονδυλική στήλη και την κεφαλή μήκος, ή (3) παραλλαγές που επηρεάζουν το συνολικό μέγεθος σώματος. Αυτό δίνει πληροφορίες για τους βιολογικούς μηχανισμούς που υποκρύπτουν το πώς αυτές οι 697 γενετικές παραλλαγές επηρεάζουν το συνολικό ύψος.^[25] Οι τόποι αυτοί δεν καθορίζουν μόνο το ύψος, αλλά και άλλα χαρακτηριστικά ή χαρακτηριστικά. Ως παράδειγμα, 4 από τους 7 τόπους που αναγνωρίστηκαν για ενδοκράνιο όγκο είχαν προηγουμένως ανακαλυφθεί για ανθρώπινο ύψος.^[26]

Η επίδραση του περιβάλλοντος στο ύψος αποδεικνύεται από τις μελέτες που πραγματοποίησε ο ανθρωπολόγος Barry Bogin και συνεργάτες των παιδιών των Μάγιας της Γουατεμάλας που ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις αρχές της δεκαετίας του '70, όταν ο Bogin επισκέφθηκε για πρώτη φορά τη Γουατεμάλα, παρατήρησε ότι οι Ινδιάνοι άντρες των Μάγιας έφταναν μόλις τα 157,5 centimetres (5 ft 2,0 in) σε ύψος και οι γυναίκες κατά μέσο όρο τα 142,2 centimetres (4 ft 8,0 in). Ο Bogin έλαβε μια σειρά μετρήσεων μετά τον εμφύλιο πόλεμο της Γουατεμάλας, κατά τη διάρκεια του οποίου μέχρι και ένα εκατομμύριο Γουατεμάλεις έφυγαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ανακάλυψε ότι οι πρόσφυγες της Μάγιας, οι οποίοι κυμαίνονταν από έξι έως δώδεκα ετών, ήταν σημαντικά ψηλότεροι από τους ομολόγους τους από τη Γουατεμάλα.^[27] Μέχρι το 2000, οι Αμερικανοί Μάγια ήταν 10,24 centimetres (4,03 in) ψηλότεροι από τους Guatemalan Maya της ίδιας ηλικίας, κυρίως λόγω της καλύτερης διατροφής και της υγειονομικής περίθαλψης .^[28] Ο Bogin σημείωσε επίσης ότι οι Αμερικανοί Μάγια είχαν σχετικά μακρύτερα πόδια, με μέσο όρο 7,02 centimetres (2,76 in) περισσότερο από τους Guatemalan Maya (σημαντικά χαμηλότερη αναλογία ύψους καθίσματος).^[28][29]

Οι Νιλώτικοι λαοί του Σουδάν, όπως ο Σιλλούκ και η Δίνκα, έχουν περιγραφεί ως μερικοί από τους ψηλότερους στον κόσμο. Οι άνδρες Dinka Ruweng που ερευνήθηκαν από τον Roberts το 1953-54 είχαν κατά μέσο όρο 181,3 centimetres (5 ft 11,4 in) ύψος, και οι αρσενικοί Shilluk κατά μέσο όρο 182,6 centimetres (5 ft 11,9 in) .^[30] Οι άνθρωποι του Νείλου χαρακτηρίζονται από μακριά πόδια, στενά σώματα και κοντούς κορμούς, μια προσαρμογή σε ζεστό καιρό.^[31] Ωστόσο, οι άνδρες πρόσφυγες Dinka και Shilluk που μετρήθηκαν το 1995 στη νοτιοδυτική Αιθιοπία είχαν κατά μέσο όρο μόνο 176,4 cm και 172,6 cm ύψος, αντίστοιχα. Όπως επισημαίνει η μελέτη, οι άνθρωποι του Νείλου "μπορούν να αποκτήσουν μεγαλύτερο ύψος εάν είναι προνομιούχοι με ευνοϊκές περιβαλλοντικές συνθήκες κατά τη διάρκεια της πρώιμης παιδικής ηλικίας και της εφηβείας, επιτρέποντας την πλήρη έκφραση του γενετικού υλικού".^[32]

Το πιο γνωστό ζευγάρι ανθρώπων με μεγάλο ύψος είναι οι πρώην παίκτες μπάσκετ Yao Ming και Ye Li (και οι δύο της Κίνας) που μετράνε 228,6 cm (7 ft 6 in) και 190.5 cm (6 ft 3 in), αντίστοιχα, δίνοντας ένα συνδυασμένο ύψος 419,1 cm (13 ft 9 in). Παντρεύτηκαν στη Σαγκάη της Κίνας στις 6 Αυγούστου 2007.^[33]

Στο Θιβέτ, οι χάρτες είναι γνωστοί για το μεγάλο τους ύψος. Οι αρσενικοί Khampa έχουν κατά μέσο όρο ύψος 180 cm (5 ft 11 in).^[34][35]

Τα μεγαλύτερα μέσα ύψη παρατηρούνται στις Διναρικές Άλπεις, στο Μαυροβούνιο, και στην Ανατολική Ερζεγοβίνη, όπου καταγράφονται οι υψηλότεροι μέσοι όροι ύψους στον κόσμο, με μέσο ανήλικο ύψος για τους άνδρες τα 185,6 cm (6 ft 1,1 in) τα 170,9 cm (5 ft 7,3 in) για τις γυναίκες.

Η αύξηση του μεγέθους, που καθορίζεται από τους διάφορους παράγοντες, προκύπτει από την επιμήκυνση των οστών μέσω κυτταρικών διαιρέσεων που ρυθμίζονται κυρίως από σωματοτροπίνη (ανθρώπινη αυξητική ορμόνη (hGH)) που εκκρίνεται από την πρόσθια υπόφυση . Η σωματοτροπίνη διεγείρει επίσης την απελευθέρωση μιας άλλης αυξητικής ορμόνης που προκαλεί αυξητικό παράγοντα τύπου 1 ινσουλίνης (IGF-1) κυρίως από το ήπαρ. Και οι δύο ορμόνες λειτουργούν στους περισσότερους ιστούς του σώματος, έχουν πολλές άλλες λειτουργίες και συνεχίζουν να εκκρίνονται καθ 'όλη τη διάρκεια ζωής. με τα μέγιστα επίπεδα να συμπίπτουν με την μέγιστη ταχύτητα ανάπτυξης και να μειώνονται σταδιακά με την ηλικία μετά την εφηβεία . Ο όγκος της έκκρισης εμφανίζεται σε εκρήξεις (ειδικά για εφήβους) με το μεγαλύτερο κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Η πλειοψηφία της γραμμικής ανάπτυξης εμφανίζεται ως ανάπτυξη χόνδρου στην επιφύλεια (άκρα) των μακριών οστών που οστεοποιούνται σταδιακά για να σχηματίσουν σκληρό οστό. Τα πόδια συνθέτουν περίπου το ήμισυ του ενήλικου ανθρώπινου ύψους και το μήκος του ποδιού είναι ένα κάπως σεξουαλικά διμορφικό χαρακτηριστικό, με τους άνδρες να έχουν αναλογικά μακρύτερα πόδια. Ορισμένες από αυτές τις αυξήσεις εμφανίζονται μετά την παύση ή την επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης των μακριών οστών. Η πλειοψηφία της ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της αύξησης της ανάπτυξης είναι των μακριών οστών. Επιπλέον, η διακύμανση του ύψους μεταξύ των πληθυσμών και καθ 'όλη τη διάρκεια του χρόνου οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις μεταβολές του μήκους των ποδιών. Το υπόλοιπο ύψος αποτελείται από το κρανίο. Το ύψος είναι σεξουαλικά διμορφικό και στατιστικά είναι περισσότερο ή λιγότερο φυσιολογικά κατανεμημένο, αλλά με βαριές ουρές .   Έχει δειχθεί ότι μια λογαριθμική-κανονική κατανομή ταιριάζει με τα δεδομένα εξίσου καλά, εκτός του ότι εγγυάται μη αρνητική κατώτερο όριο εμπιστοσύνης, η οποία διαφορετικά θα μπορούσε να επιτευχθεί μια μη-φυσική αρνητική τιμή ύψος για αυθαίρετα μεγάλα επίπεδα εμπιστοσύνης.^[36]

Η μεγαλύτερη διακύμανση του ύψους εντός του πληθυσμού είναι γενετική. Το μικρό ύψος και το ύψος του σώματος δεν αποτελούν συνήθως ανησυχία για την υγεία. Εάν ο βαθμός απόκλισης από το φυσιολογικό είναι σημαντικός, το κληρονομικό βραχύ ανάστημα είναι γνωστό ως οικογενειακό σύντομο ανάστημα και το ψηλό ανάστημα είναι γνωστό ως οικογενειακό ψηλό ανάστημα. Η επιβεβαίωση ότι το έκτακτο ύψος είναι φυσιολογικό για ένα αντίστοιχο άτομο μπορεί να εξακριβωθεί από τη σύγκριση του μεγέθους των μελών της οικογένειας και την ανάλυση των τάσεων ανάπτυξης για απότομες αλλαγές, μεταξύ άλλων. Υπάρχουν, ωστόσο, διάφορες ασθένειες και διαταραχές που προκαλούν ανωμαλίες στην ανάπτυξη.

Πιο συγκεκριμένα, ακραίες ύψος μπορεί να είναι παθολογική, όπως γιγαντισμός προκύπτει από την παιδική ηλικία υπερυποφυσισμός, και νανισμό ο οποίος έχει διάφορες αιτίες. Σπάνια, δεν μπορεί να βρεθεί καμιά αιτία για ακραίο ύψος. πολύ μικρά άτομα μπορεί να χαρακτηριστούν ως έχοντα ιδιοπαθή σύντομο ανάστημα . Η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) το 2003 ενέκρινε την αγωγή με hGH για εκείνες τις 2,25 τυπικές αποκλίσεις κάτω από το μέσο όρο του πληθυσμού (περίπου το χαμηλότερο 1,2% του πληθυσμού). Ένα ακόμα πιο σπάνιο περιστατικό, ή τουλάχιστον λιγότερο χρησιμοποιούμενος όρος και αναγνωρισμένο "πρόβλημα", είναι το ιδιοπαθές ψηλό ανάστημα.

Εάν δεν παραχθεί αρκετή αυξητική ορμόνη και / ή εκκριθεί από την υπόφυση, τότε ένας ασθενής με ανεπάρκεια αυξητικής ορμόνης μπορεί να υποβληθεί σε θεραπεία. Αυτή η θεραπεία περιλαμβάνει την έγχυση της καθαρής αυξητικής ορμόνης σε παχύ ιστό για την προώθηση της ανάπτυξης.

Μελέτες δείχνουν ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ μικρού αναστήματος και μεγαλύτερου προσδόκιμου ζωής. Άτομα μικρού μεγέθους είναι επίσης πιθανότερο να έχουν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και είναι λιγότερο πιθανό να αποκτήσουν καρκίνο. Το Πανεπιστήμιο της Χαβάης έχει βρει ότι το "γονίδιο μακροζωίας" FOXO3 που μειώνει τις επιπτώσεις της γήρανσης απαντάται συχνότερα σε άτομα μικρού σωματικού μεγέθους.^[6] βραχύ ανάστημα μειώνει τον κίνδυνο φλεβικής ανεπάρκειας .^[7] Ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι το ύψος είναι ένας παράγοντας για τη συνολική υγεία, ενώ ορισμένοι υποδηλώνουν ότι η ψηλότητα συνδέεται με την καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία και τη βραχυπρόθεσμη βαρύτητα με τη μακροζωία.^[37] Έχει διαπιστωθεί επίσης ότι ο κίνδυνος του καρκίνου αυξάνεται με το ύψος.^[38]

Παρ 'όλα αυτά, οι σύγχρονες δυτικοποιημένες ερμηνείες της σχέσης μεταξύ ύψους και υγείας αποτυγχάνουν να αντιληφθούν τις παρατηρούμενες διακυμάνσεις ύψους παγκοσμίως.^[39] Cavalli-Sforza και Cavalli-Sforza σημειώνουν ότι οι διακυμάνσεις του ύψους παγκοσμίως μπορούν να αποδοθούν εν μέρει στις εξελικτικές πιέσεις που προκύπτουν από διαφορετικά περιβάλλοντα. Αυτές οι εξελικτικές πιέσεις οδηγούν σε επιπτώσεις που σχετίζονται με το ύψος της υγείας. Ενώ η ψηλότητα είναι ένα προσαρμοστικό πλεονέκτημα σε ψυχρότερα κλίματα όπως βρίσκονται στην Ευρώπη, η δυσκολία βοηθά στη διάχυση της θερμότητας του σώματος σε θερμότερες κλιματολογικές περιοχές.^[39] Συνεπώς, οι σχέσεις μεταξύ υγείας και ύψους δεν μπορούν εύκολα να γενικευθούν, καθώς η παχυσαρκία και η βραχύτητα μπορούν να αποφέρουν οφέλη για την υγεία σε διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες.

Στο άκρο, η υπερβολική έκταση μπορεί να προκαλέσει διάφορα ιατρικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών προβλημάτων, λόγω του αυξημένου φορτίου στην καρδιά για την παροχή στο αίμα του σώματος και των προβλημάτων που προκύπτουν από τον αυξημένο χρόνο που χρειάζεται ο εγκέφαλος να επικοινωνήσει με τα άκρα. Για παράδειγμα, ο Robert Wadlow, ο ψηλότερος άνθρωπος που είναι γνωστός στην επαληθεύσιμη ιστορία, ανέπτυξε πρόβλημα περπάτημα καθώς το ύψος του αυξήθηκε σε όλη του τη ζωή. Σε πολλές από τις εικόνες του νεώτερου τμήματος της ζωής του, ο Wadlow μπορεί να δει να πιάζει κάτι για υποστήριξη. Αργά στη ζωή του, παρόλο που πέθανε σε ηλικία 22 ετών, έπρεπε να φορέσει τιράντες στα πόδια του και να περπατήσει με ένα καλάμι, και πέθανε αφού ανέπτυξε μια λοίμωξη στα πόδια του επειδή δεν μπόρεσε να νιώσει τον ερεθισμό και την κοπή που προκάλεσε τα τιράντες του ποδιού.

Οι πηγές διαφωνούν σχετικά με τη συνολική σχέση μεταξύ ύψους και μακροζωίας. Ο Samaras και ο Elrick, στο Western Journal of Medicine, επιδεικνύουν μια αντίστροφη συσχέτιση μεταξύ ύψους και μακροζωίας σε διάφορα θηλαστικά συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων.^[37]

Οι γυναίκες ύψους 1.42 - 1.59 είναι μικροκαμωμένες (petite) λόγο μικρού αναστήματος μπορεί να είναι λεπτεπίλεπτες με λεπτεπίλεπτο κορμί, μικροσκοπική μέση και μικρή λεκάνη λόγο του ύψους τους.^[40]

Μια μελέτη που έγινε στη Σουηδία το 2005 έδειξε ότι υπάρχει έντονη αντίστροφη συσχέτιση μεταξύ ύψους και αυτοκτονίας μεταξύ των Σουηδών ανδρών.^[41]

Ένα μεγάλο σύνολο στοιχείων από ανθρώπους και ζώα δείχνει ότι τα βραχύτερα, μικρότερα όργανα ηλικίας είναι πιο αργά, έχουν λιγότερες χρόνιες ασθένειες και μεγαλύτερη μακροζωία. Για παράδειγμα, μια μελέτη βρήκε οκτώ τομείς υποστήριξης για τη διατριβή "μικρότερης διάρκειας ζωής". Αυτές οι περιοχές αποδεικτικών στοιχείων περιλαμβάνουν μελέτες που αφορούν τη μακροζωία, το προσδόκιμο ζωής, τους εκατονταετούς, τις διαφορές ανδρικής και γυναικείας μακροζωίας, τα πλεονεκτήματα θνησιμότητας των βραχύτερων ατόμων, τα ευρήματα επιβίωσης, το μικρότερο σωματικό μέγεθος λόγω του περιορισμού των θερμίδων και των σωματικών διαφορών σωματικού μεγέθους. Όλοι υποστηρίζουν το συμπέρασμα ότι τα μικρότερα άτομα ζουν περισσότερο σε υγιή περιβάλλοντα και με καλή διατροφή. Ωστόσο, η διαφορά στη μακροζωία είναι μέτρια. Αρκετές μελέτες σε ανθρώπους έχουν βρει απώλεια 0,5 έτους / εκατοστόμετρο αυξημένου ύψους (1,2 έτη / ίντσα). Αλλά αυτά τα ευρήματα δεν σημαίνουν ότι όλοι οι ψηλοί άνθρωποι πεθαίνουν νέοι. Πολλοί ζουν σε προχωρημένες ηλικίες και μερικοί γίνονται εκατοντάδες.^[42]

Υπάρχει ένα μεγάλο σώμα έρευνας στην ψυχολογία, την οικονομία και την ανθρώπινη βιολογία που έχει αξιολογήσει τη σχέση μεταξύ φαινομενικά αβλαβών φυσικών χαρακτηριστικών (π.χ., ύψους σώματος) και επαγγελματικής επιτυχίας.^[43] Η συσχέτιση μεταξύ ύψους και επιτυχίας διερευνήθηκε πριν από δεκαετίες.^[44][45] Οι κοντύτεροι άνθρωποι θεωρούνται ότι έχουν κάποιο πλεονέκτημα σε ορισμένα αθλήματα (π.χ. ξιφασκία, οδήγηση αυτοκινήτων κτλ.), ενώ οι ψηλότεροι άνθρωποι σε κάποια άλλα αθλήματα (μπάσκετ) έχουν σημαντικό πλεονέκτημα. Στα περισσότερα επαγγελματικά πεδία, το ύψος του σώματος δεν σχετίζεται με το πόσο καλά μπορούν να εκτελέσουν οι άνθρωποι. εντούτοις αρκετές μελέτες διαπίστωσαν ότι η επιτυχία συσχετίστηκε θετικά με το ύψος του σώματος, αν και μπορεί να υπάρχουν άλλοι παράγοντες όπως το φύλο ή η κοινωνικοοικονομική κατάσταση που συσχετίζονται με το ύψος που μπορεί να αντιπροσωπεύει τη διαφορά στην επιτυχία.^{[43][44][46][47]}

Μια επίδειξη του συνδέσμου ύψους-επιτυχίας μπορεί να βρεθεί στον τομέα της πολιτικής. Στις προεδρικές εκλογές των Ηνωμένων Πολιτειών, ο ψηλότερος υποψήφιος κέρδισε 22 από τις 25 φορές τον 20ό αιώνα.^[48] Παρ 'όλα αυτά, ο Ιγνάτιος Λογιόλα, ιδρυτής των Ιησουιτών, ήταν 150 centimetres (4 ft 11 in) και αρκετές εξέχοντες ηγέτες του κόσμου του 20ου αιώνα, όπως ο Βλαντιμίρ Λένιν, Μπενίτο Μουσολίνι, Νικολάε Τσαουσέσκου και ο Ιωσήφ Στάλιν ήταν κάτω από το μέσο ύψος. Αυτά τα παραδείγματα, ωστόσο, ήταν όλα πριν από τις σύγχρονες μορφές πολυμέσων, δηλαδή της τηλεόρασης, που μπορεί να αυξήσουν περαιτέρω τις διακρίσεις στη σύγχρονη κοινωνία. Περαιτέρω, αυξανόμενα στοιχεία υποδηλώνουν ότι το ύψος μπορεί να είναι ένα υποκατάστατο της εμπιστοσύνης, το οποίο επίσης συσχετίζεται έντονα με την επαγγελματική επιτυχία.^[49]

Στα 150 χρόνια από τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, το μέσο ανθρώπινο ύψος στις βιομηχανικές χώρες αυξήθηκε κατά 10 centimetres (3,9 in) .^[50] Εντούτοις, οι αυξήσεις αυτές φαίνεται ότι έχουν ευθυγραμμιστεί σε μεγάλο βαθμό.^[50][51] Πριν από τα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, υπήρχαν κύκλοι σε ύψος, με περιόδους αύξησης και μείωσης.^[52] Ωστόσο, οι εξετάσεις των σκελετών δεν δείχνουν σημαντικές διαφορές στο ύψος από την εποχή των λίθων μέχρι τις αρχές του 1800.^[51]

Γενικά, δεν υπήρχαν μεγάλες διαφορές στα περιφερειακά επίπεδα ύψους καθ 'όλη τη διάρκεια του δέκατου ένατου αιώνα.^[53] Οι μοναδικές εξαιρέσεις αυτής της μάλλον ομοιόμορφης κατανομής ύψους ήταν οι άνθρωποι στις αγγλοσαξονικές οικιστικές περιοχές που ήταν ψηλότεροι από τον μέσο όρο και οι άνθρωποι από τη Νοτιοανατολική Ασία με υποβαθμισμένα ύψη. Ωστόσο, στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα και στη μέση της πρώτης περιόδου παγκοσμιοποίησης, τα ύψη μεταξύ πλουσίων και φτωχών χωρών άρχισαν να αποκλίνουν.^[54] Αυτές οι διαφορές δεν εξαφανίστηκαν κατά την περίοδο αποπληθωρισμού των δύο παγκόσμιων πολέμων. Οι Baten και Blum (2014) ^[55] διαπιστώνουν ότι τον 19ο αιώνα, σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες του ύψους ήταν η τοπική διαθεσιμότητα των βοοειδών, του κρέατος και του γάλακτος καθώς και το τοπικό περιβάλλον ασθενειών. Ωστόσο, στα τέλη του 20ού αιώνα, οι τεχνολογίες και το εμπόριο έγιναν πιο σημαντικές, μειώνοντας τον αντίκτυπο της τοπικής διαθεσιμότητας γεωργικών προϊόντων.

Κατά τον δέκατο όγδοο και τον δέκατο ένατο αιώνα, οι ευρωπαίοι κάτοικοι στη Βόρεια Αμερική ήταν πολύ ψηλότεροι από αυτούς της Ευρώπης και ήταν οι ψηλότεροι στον κόσμο.^[13] Ο αρχικός πληθυσμός των ιθαγενών πεδιάδων ήταν επίσης μεταξύ των ψηλότερων πληθυσμών του κόσμου εκείνη την εποχή.^[56]

Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν επίσης ότι υπήρχε συσχέτιση μεταξύ του ύψους και του πραγματικού μισθού, επιπλέον, ο συσχετισμός ήταν υψηλότερος μεταξύ των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών. Είναι ενδιαφέρον ότι η διαφορά ύψους μεταξύ παιδιών από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις παρατηρήθηκε ήδη, όταν το παιδί ήταν περίπου δύο ετών ^[57] .

Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, οι Κάτω Χώρες ήταν μια χώρα γνωστή για το κοντό πληθυσμό της, αλλά σήμερα οι Ολλανδοί είναι μεταξύ των υψηλότερων στον κόσμο, με τους νέους άνδρες να έχουν ύψος 183,8 centimetres (6 ft 0,4 in) κατά μέσο όρο.^[58]

Σύμφωνα με μελέτη του οικονομολόγου John Komlos και Francesco Cinnirella, κατά το πρώτο μισό του δέκατου όγδοου αιώνα, το μέσο ύψος ενός αγγλικού αρσενικού ήταν 165 cm (5 ft 5 in) και το μέσο ύψος ενός ιρλανδού άνδρα ήταν 168 cm (5 ft 6 in). Το εκτιμώμενο μέσο ύψος των αγγλικών, γερμανών και σκωτσέζων στρατιωτών ήταν 163,6 cm - 165,9 cm (5 ft 4,4 σε - 5 ft 5,3 ίντσες) για την περίοδο ως σύνολο, ενώ η ιρλανδική ήταν 167,9 cm (5 ft 6,1 ίντσες). Το μέσο ύψος αρσενικών σκλάβων και καταδίκων στη Βόρεια Αμερική ήταν 171 cm (5 ft 7 in).^[59]

Οι αμερικανοί γεννημένοι αποικιοί στρατιώτες των τελευταίων 1770 ήταν κατά μέσο όρο πάνω από 7,6 cm (3 ίντσες) ψηλότερα από τους αγγλικούς ομολόγους τους που υπηρέτησαν ταυτόχρονα στους Royal Marines.^[60]

Το μέσο ύψος των Αμερικανών και των Ευρωπαίων μειώθηκε κατά τη διάρκεια περιόδων ταχείας εκβιομηχάνισης, πιθανώς λόγω της ταχείας αύξησης του πληθυσμού και της ευρείας πτώσης της οικονομικής κατάστασης.^[61] Αυτό έχει γίνει γνωστό ως παζλ της πρώιμης βιομηχανικής ανάπτυξης ή στο πλαίσιο των ΗΠΑ το παζλ Antebellum . Στην Αγγλία, στις αρχές του 19ου αιώνα, η διαφορά μεταξύ του μέσου ύψους των νέων αγγλικών ανώτερης κατηγορίας (φοιτητές της Στρατιωτικής Ακαδημίας Sandhurst ) και της αγγλικής νεολαίας εργατικής τάξης (αγόρια της Marine Society ) έφτασε τα 22 cm (8.7 in), το υψηλότερο που έχει παρατηρηθεί.^[62]

Τα στοιχεία που προέρχονται από ταφές δείχνουν ότι πριν το 1850, το μέσο ανάστημα των ανδρών και των γυναικών στο Leiden, Ολλανδία ήταν αντίστοιχα 166,7 cm (5 ft 5,6 in) και 156,7 cm (5 ft 1,7 in). Το μέσο ύψος των ορφανών Ολλανδών ηλικίας 19 ετών το 1865 ήταν 160 cm (5 ft 3 in).^[63]

Σύμφωνα με μελέτη των JW Drukker και Vincent Tassenaar, το μέσο ύψος ενός Ολλανδού προσώπου μειώθηκε από το 1830-57, ακόμη και αν το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ των Ολλανδών αυξήθηκε κατά μέσο όρο πάνω από 0,5% ετησίως. Η χειρότερη μείωση ήταν στις αστικές περιοχές που το 1847 μείωση ήταν 2,5 cm (1 in). Η αστική θνησιμότητα ήταν επίσης πολύ υψηλότερη από τις αγροτικές περιοχές. Το 1829, ο μέσος Ολλανδός, αστός και αγρότης, ήταν 164 cm (5 ft 4.6 in). Μέχρι το 1856, ο μέσος Ολλανδός αγρότης ήταν 162 cm (5 ft 3.8 in) και ο Ολλανδός αστός ήταν 158.5 cm (5 ft 2,4 in).^[64]

Μια έκθεση του 2004 που επικαλείται μελέτη της UNICEF του 2003 σχετικά με τις επιπτώσεις του υποσιτισμού στη Βόρεια Κορέα λόγω των «διαδοχικών λιμών», έδειξε ότι τα νεαρά ενήλικα αρσενικά είναι σημαντικά μικρότερα.   Αντίθετα, οι Νοτιοκορεάτες "που τρέφονται με μια δίαιτα που επηρεάζεται όλο και περισσότερο από τη Δύση," χωρίς πείνα, γίνονται ψηλότερα. Η διαφορά ύψους είναι ελάχιστη για τους Κορεάτες ηλικίας άνω των σαράντα ετών, οι οποίοι μεγάλωσαν σε μια εποχή όπου οι οικονομικές συνθήκες στο Βορρά ήταν σχεδόν συγκρίσιμες με εκείνες του Νότου, ενώ οι ανισότητες ύψους είναι οι πιο οξείες για τους Κορεάτες που μεγάλωσαν στα μέσα της δεκαετίας του '90 - μια δημογραφική κατάσταση στην οποία οι Νοτιοκορεάτες είναι 12 εκ. ψηλότεροι από τους Βορειοκορεάτες - καθώς ήταν μια περίοδος κατά την οποία ο Βορράς επηρεάστηκε από έναν σκληρό λιμό όπου πολλοί άνθρωποι πέθαναν από την πείνα.^[65] Μια μελέτη από τους Νοτιοκορεάτες ανθρωπολόγους σε Βορειοκορεάτες νέους που είχαν μεταναστεύσει στην Κίνα διαπίστωσε ότι τα 18χρονα αγόρια ήταν 13 εκ. πιο κοντοί από τα 18χρονα αγόρια της Νότιας Κορέας λόγω υποσιτισμού.^[66]

Ο ψηλότερος εν ζωή άνθρωπος είναι ο Σουλτάν Κόσσεν της Τουρκίας, με ύψος 251 cm. Ο ψηλότερος άνθρωπος στη σύγχρονη ιστορία ήταν ο Robert Pershing Wadlow (1918-1940), από το Illinois των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος ήταν 272 cm τη στιγμή του θανάτου του. Η πιο ψηλή γυναίκα στην ιατρική ιστορία ήταν η Zeng Jinlian από τη Χουνάν της Κίνας, η οποία ήταν 248 cm όταν πέθανε, σε ηλικία δεκαεπτά ετών. Ο πιο βραχύσωμος ενήλικος άνθρωπος που καταγράφηκε ήταν ο Chandra Bahadur Dangi, από το Νεπάλ, με ύψος 54,6 cm.

Το ύψος των ενηλίκων μεταξύ των πληθυσμών συχνά διαφέρει σημαντικά. Για παράδειγμα, το μέσο ύψος των γυναικών από την Τσεχία είναι μεγαλύτερο από αυτό των ανδρών από το Μαλάουι . Αυτό μπορεί να οφείλεται σε γενετικές διαφορές, διαφορές στον τρόπο ζωής των παιδιών (διατροφή, πρότυπα ύπνου, σωματική εργασία) ή και τα δύο.

Ανάλογα με το φύλο, τους γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, η συρρίκνωση του σώματος μπορεί να αρχίσει στη μεσαία ηλικία σε μερικά άτομα, αλλά τείνει να είναι καθολική σε εξαιρετικά ηλικιωμένους. Αυτή η μείωση στο ύψος οφείλεται σε παράγοντες όπως το μειωμένο ύψος των μεσοσπονδύλιων δίσκων εξαιτίας της αποξήρανσης, της ατροφίας των μαλακών ιστών και των μεταβολών της στάσης που οφείλονται σε εκφυλιστικές ασθένειες.

Όπως και με οποιαδήποτε στατιστικά δεδομένα, η ακρίβεια αυτών των δεδομένων μπορεί να είναι αμφισβητήσιμη για διάφορους λόγους:

• Ορισμένες μελέτες ενδέχεται να επιτρέπουν σε άτομα να κάνουν αυτοαναφορές. Σε γενικές γραμμές, το αναφερόμενο ύψος τείνει να είναι ψηλότερο από το μετρημένο ύψος του.^{[67][68][69][70]}
• Τα άτομα δοκιμής μπορεί να έχουν προσκληθεί αντί να επιλεγούν τυχαία, με αποτέλεσμα τη λανθασμένη δειγματοληψία.
• Σε κάποιες χώρες παρατηρείται το φαινόμενο να υπάρχει σημαντική διαφορά ύψους στους κατοίκους μιας περιοχής από μιας άλλης. Για παράδειγμα, μία έρευνα δείχνει ότι υπάρχει 10,8 εκατοστά 'χάσμα' μεταξύ του 'ψηλότερου' και του 'κοντύτερου' νομού στη Γερμανία.^[71] Υπό αυτές τις συνθήκες, το μέσο ύψος μπορεί να μην αντιπροσωπεύει τον συνολικό πληθυσμό, εκτός εάν ληφθούν κατάλληλα δείγματα από όλες τις περιοχές χρησιμοποιώντας τον σταθμισμένο μέσο όρο των διαφόρων περιφερειακών ομάδων.
• Οι διαφορετικές κοινωνικές ομάδες μπορούν να εμφανίσουν διαφορετικό μέσο ύψος. Σύμφωνα με μια μελέτη στη Γαλλία, τα στελέχη και οι επαγγελματίες είναι 2.6 εκατοστά ψηλότεροι και οι φοιτητές είναι 2,55 εκατοστά ψηλότεροι^[72] από τον εθνικό μέσο όρο.^[73] Όπως φαίνεται στην περίπτωση αυτή, τα στοιχεία που λαμβάνονται από μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ενδέχεται να μην αντιπροσωπεύουν συνολικό πληθυσμό σε ορισμένες χώρες.
• Ένα σχετικά μικρό δείγμα του πληθυσμού μπορεί να έχει μετρηθεί, πράγμα που καθιστά αβέβαιο αν αυτό το δείγμα αντιπροσωπεύει με ακρίβεια ολόκληρο τον πληθυσμό.
• Το ύψος των ατόμων μπορεί να ποικίλλει κατά τη διάρκεια μιας ημέρας λόγω διαφόρων παραγόντων, όπως η αύξηση ύψους μετά από γυμναστική που έγινε αμέσως πριν από τη μέτρηση ή από την παραμονή στο έδαφος για μια σημαντική χρονική περίοδο. Για παράδειγμα, μία μελέτη αποκάλυψε μια μέση μείωση των 1,54 εκ. στα ύψη 100 παιδιών που σηκώθηκαν το πρωί από το κρεβάτι σε σχέση με το ύψη τους στις 4 με 5 μ.μ. το μεσημέρι.^[74] Τέτοιοι παράγοντες ενδέχεται να μην έχουν ελεγχθεί σε ορισμένες από τις μελέτες.
• Οι άνδρες από τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, τις Ολλανδία, την Κροατία, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο έχουν το μεγαλύτερο μέσο ύψος.^[75][76] Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι Ερζεγοβίνιοι είναι πιθανό να γίνουν περισσότερο από 5,08 εκ. ψηλότεροι από τα Ολλανδούς. Στην Ολλανδία, περίπου το 35% των ανδρών έχουν το γενετικό προφίλ Y haplogroup I-M170, αλλά στην Ερζεγοβίνη η συχνότητα είναι πάνω από 70%. Η εξαγωγή της γραμμής γενετικής τάσης υποδηλώνει ότι ο μέσος άνθρωπος του Ερζεγοβίνης μπορεί να βγάλει ύψος 190 εκ. Πολλοί Ερζεγοβίνιοι δεν επιτυγχάνουν αυτό το δυναμικό λόγω της σχετικής φτώχειας και των διατροφικών συνηθειών: η θρησκευτική απαγόρευση του χοιρινού κρέατος μπορεί να ευθύνεται για το μικρότερο ύψος των μουσουλμάνων Ερζεγοβίνιων.^[77]

• Χρώμα μαλλιών
• Χρώμα ματιών
• Χρώμα δέρματος