Ο Αλέξανδρος (250 - 17 Απριλίου328) ήταν Πατριάρχης Αλεξανδρείας (313-328). Κατά τη διάρκεια της πατριαρχίας του, ασχολήθηκε με μια σειρά από ζητήματα που αντιμετώπιζε η Εκκλησία εκείνη την εποχή. Ήταν αρκετά γνωστός ως πολέμιος του Αρειανισμού και ένας εκ των πρωταγωνιστών της Α' Οικουμενικής Συνόδου.
Άγνωστο πότε γεννήθηκε, ήταν ειρηνικός άνθρωπος[1], κληρικός του πατριαρχείου Αλεξανδρείας από τις αρχές του 4ου αιώνα το αργότερο. Το 313, μετά το θάνατο του Πατριάρχη Αχείλλα (ή Αχειλλίου), ήταν μαζί με τον Άρειο συνυποψήφιος για τον πατριαρχικό θρόνο. Μετά την επικράτησή του ο Άρειος άρχισε να διαδίδει την αίρεσή του συστηματικότερα. Μετά τις αρχικές προσπάθειες να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση, ο Αλέξανδρος συγκάλεσε το 318 στην Αλεξάνδρεια Σύνοδο που τον καταδίκασε ως αιρετικό. Το 324 στη Νίκαια η καταδίκη αυτή επαναλήφθηκε. Πεθαίνοντας το 326 όρισε ως διάδοχό του τον Αθανάσιο, εκλογή που επικυρώθηκε πανηγυρικά ψήφω κλήρου και λαού.
Πέθανε στις 17 Απριλίου328 και γρήγορα η μνήμη του εισήχθη στο εορτολόγιο της Εκκλησίας, η οποία τιμά τη μνήμη του στις 29 Μαΐου.
