Γεννήθηκε στα Εξάρχεια της Αθήνας στις 12 Δεκεμβρίου του 1934 και είναι κόρη του υποναυάρχου Ευάγγελου Ψαρούδα και της Αικατερίνης Αντωνίου. Από την πλευρά του πατέρα της κατάγεται από ιστορική οικογένεια θαλασσομάχων της Ύδρας.
Διετέλεσε βοηθός έδρας Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1961-1970). Το 1970 εξελέγη Υφηγήτρια και το 1971 εντεταλμένη υφηγήτρια της Πανεπιστημιακής έδρας. Το 1978 έγινε Καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Από το 1962 υπήρξε Δικηγόρος. Από το 1975 εκδίδει και διευθύνει το νομικό περιοδικό «Ποινικά Χρονικά».[1] Έχει επίσης χρηματίσει αντιπρόεδρος της Εταιρείας Ποινικού Δικαίου, ενώ είναι αντιπρόεδρος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας.[2] Έχει τιμηθεί με ειδικό βραβείο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών στη μνήμη του Στυλιανού Τεγόπουλου.
Το 2010 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα του Ποινικού Δικαίου.[3] Είναι Αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών για το έτος 2019.[4] Από την 1 Ιανουαρίου 2020, είναι Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών[5], η πρώτη γυναίκα που καταλαμβάνει αυτό το αξίωμα.
Ήταν παντρεμένη με τον Λίνο Μπενάκη, ιστορικό της φιλοσοφίας και τέως διευθυντή Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών. Παρέμειναν μαζί έως τον Οκτώβριο του 2022, οπότε εκείνος απεβίωσε. Ομιλεί την Αγγλική, Γερμανική και Γαλλική γλώσσα και είναι μόνιμη κάτοικος κέντρου Αθηνών.[6]
Πολιτική σταδιοδρομία
Η πολιτική της καριέρα ξεκίνησε το 1981, όταν και εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. Το 1985 εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών και έκτοτε εκλεγόταν συνεχώς έως το 2009 στην ίδια περιφέρεια.[7]
Τον Οκτώβριο του 1996 ήταν η πρώτη γυναίκα που προτάθηκε ποτέ για το αξίωμα του προέδρου της Βουλής, ενώ την περίοδο 2000-2004 διετέλεσε Δ΄ αντιπρόεδρος.
Στις 19 Μαρτίου του 2004 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, όντας η πρώτη Ελληνίδα που έγινε πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.[6]
Η αμφιλεγόμενη δήλωση
Αίσθηση είχε προκαλέσει η προσφώνηση της Άννας Ψαρούδα Μπενάκη κατά την ορκωμοσία του προέδρου της ΔημοκρατίαςΚάρολου Παπούλια, τον Φεβρουάριο του 2005, σε μία περίοδο που ήταν πρόεδρος της βουλής. Η αμφιλεγόμενη και αινιγματική δήλωση ήταν η εξής:[10]
Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση, ενδεχομένως, και της συνταγματικής συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως, η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.
Η δήλωση αυτή με τον τρόπο που διατυπώθηκε προκάλεσε συζητήσεις και έδωσε τροφή ακόμα και για θεωρίες συνωμοσίας. Ιδιαίτερη συζήτηση είχαν προκαλέσει τα σημεία για τον περιορισμό των εθνικών συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων, η δυνατότητα παραβίασης των δικαιωμάτων των ανθρώπων και των πολιτών από νέες μορφές εξουσίας πέρα από τις καθιερωμένες αλλά και οι προκλήσεις που θα συναντήσει η δημοκρατία από νέες μορφές διακυβέρνησης. Η ίδια είχε προχωρήσει σε απαντήσεις στην εφημερίδα Καθημερινή εξηγώντας πως αναφερόταν στις επικείμενες μεταβολές που θα επέφερε το Ευρωσύνταγμα, βάζοντας τέλος στις συνεχιζόμενες συζητήσεις.[11]
.jpg)
