Corrensita |
---|
|
Fórmula química | (Mg,Fe)9((Si,Al)₈O20)(OH)10·nH₂O |
---|
Epònim | Carl Wilhelm Correns |
---|
Localitat tipus | Zaisersweiher, Maulbronn, Kraichgau, Baden-Württemberg, Alemanya |
---|
|
Categoria | silicats |
---|
Nickel-Strunz 10a ed. | 9.EC.60 |
---|
Nickel-Strunz 9a ed. | 9.EC.60 |
---|
Dana | 71.4.2.5 |
---|
Heys | 16.19.23 |
---|
|
Sistema cristal·lí | ortoròmbic |
---|
Estructura cristal·lina | a = 5,337 Å; b = 9,215 Å; c = 29,0 Å; |
---|
Color | verd fosc, verd-groc, verd-negre, marró, marró daurat clar, blanc-gris |
---|
Exfoliació | perfecta - {001} |
---|
Fractura | micàcia |
---|
Tenacitat | flexible |
---|
Duresa | 1 a 2 |
---|
Lluïssor | cerosa, mat, terrosa |
---|
Color de la ratlla | bblanc a gris clar |
---|
Propietats òptiques | biaxial (-) |
---|
Índex de refracció | nα = 1,560 a 1,585 nβ = 1,582 a 1,612 nγ = 1,582 a 1,612 |
---|
Birefringència | δ = 0,022 a 0,027 |
---|
Dispersió òptica | r < v forta |
---|
Impureses comunes | Ti, Fe, Mn, K |
---|
|
Estatus IMA | mineral heretat (G) |
---|
Símbol | Crr |
---|
Referències | [1] |
---|
La corrensita és un mineral de la classe dels silicats. Rep el nom en honor de Carl Wilhelm Correns (19 de maig de 1893 - 29 d'agost de 1980), professor de mineralogia i petrografia de la Universitat de Göttingen, a Alemanya, i director de l'Institut Sedimentari de Petrologia. Va rebre la Medalla Roebling el 1976.
Característiques
La corrensita és un silicat de fórmula química (Mg,Fe)9((Si,Al)₈O20)(OH)10·nH₂O. Es tracta d'una espècie aprovada per l'Associació Mineralògica Internacional, i publicada per primera vegada el 1954. Cristal·litza en el sistema ortoròmbic. La seva duresa a l'escala de Mohs es troba entre 1 i 2, sent un mineral molt tou.
Segons la classificació de Nickel-Strunz pertany a «09.EC - Fil·losilicats amb plans de mica, compostos per xarxes tetraèdriques i octaèdriques» juntament amb els següents minerals: minnesotaïta, talc, wil·lemseïta, ferripirofil·lita, pirofil·lita, boromoscovita, celadonita, txernikhita, montdorita, moscovita, nanpingita, paragonita, roscoelita, tobelita, aluminoceladonita, cromofil·lita, ferroaluminoceladonita, ferroceladonita, cromoceladonita, tainiolita, ganterita, annita, efesita, hendricksita, masutomilita, norrishita, flogopita, polilitionita, preiswerkita, siderofil·lita, tetraferriflogopita, fluorotetraferriflogopita, wonesita, eastonita, tetraferriannita, trilitionita, fluorannita, xirokxinita, shirozulita, sokolovaïta, aspidolita, fluoroflogopita, suhailita, yangzhumingita, orlovita, oxiflogopita, brammal·lita, margarita, anandita, bityita, clintonita, kinoshitalita, ferrokinoshitalita, oxikinoshitalita, fluorokinoshitalita, beidel·lita, kurumsakita, montmoril·lonita, nontronita, volkonskoïta, yakhontovita, hectorita, saponita, sauconita, spadaïta, stevensita, swinefordita, zincsilita, ferrosaponita, vermiculita, baileyclor, chamosita, clinoclor, cookeïta, franklinfurnaceïta, gonyerita, nimita, ortochamosita, pennantita, sudoïta, donbassita, glagolevita, borocookeïta, aliettita, dozyïta, hidrobiotita, karpinskita, kulkeïta, lunijianlaïta, rectorita, saliotita, tosudita, brinrobertsita, macaulayita, burckhardtita, ferrisurita, surita, niksergievita i kegelita.
Va ser descoberta a Zaisersweiher, dins de Maulbronn, a la regió de Kraichgau (Baden-Württemberg, Alemanya). Tot i tractar-se d'una espècie no gaire habitual ha estat descrita en tots els continents del planeta a excepció de l'Antàrtida.
Referències
- ↑ «Corrensite» (en anglès). Mindat. [Consulta: 1r febrer 2020].