Svih 18 timova koji imaju UCI ProTeam licencu imalo je obavezu učestvovati u ovoj utrci. Osim njih, u utrci su učestvovala i 4 tima s licencom Pro-kontinental koja su dobila pozivnicu organizatora.[1]
Etape su podijeljene u 7 težinskih kategorija, koje određuju količinu bodova koji se dodjeljuju (sprinterska klasifikacija). Brdski ciljevi podijeljeni su u 5 kategorija (VK, 1, 2, 3 i 4), koje određuju količinu bodova koji se dodjeljuju (brdska klasifikacija).
^Ciljna linija 12. etape premještena je s Mont Ventouxa u Chalet Reynard, 6 km prije, zbog opasnog vjetra.[2]
Razvoj poredaka
Četiri su glavna poretka na Tour de Franceu 2015. Najvažniji je generalni poredak, koji se računa tako što se završna vremena svih biciklista sabiraju nakon svake etape. Biciklist s najkraćim ukupnim vremenom vodeći je u utrci i oblači žutu majicu; pobjednik u ovom poretku smatra se pobjednikom cijelog Toura. Ove godine ponovo je uvedena vremenska bonifikacija za prva tri mjesta u svakoj etapi (10 sekundi za 1. mjesto, 6 za drugo i 4 za treće).
Naredni poredak je poredak sprintera, koji se nagrađuje zelenom majicom. U ovom poretku biciklisti dobijaju bodove za završavanje među najboljima u finišu etape ili u srednjim sprintovima. Biciklist s najviše bodova vodi u poretku i nosi zelenu majicu.[3]
Postoji i poredak penjača. Organizatori kategoriziraju određene uspone kao vankategorijske te kao uspone 1, 2, 3. i 4. Kategorije. Bodove u ovom poretku osvajaju prvi biciklisti koji dođu do vrha ovih uspona, s tim da se za uspon veće kategorije dobija i više bodova. Biciklist s najviše bodova je vodeći u ovom poretku i dodjeljuje mu se tačkasta majica.[3] Tu su još i 2 posebne nagrade: "Henri Desgrange" za vozača koji bude prvi na najvišem usponu na Touru i "Jacques Goddet" za vozača koji prvi prođe pokraj spomenika Jacquesu Goddetu na Col du Tourmaletu. Za ove uspone ne dobijaju se bodovi za poredak penjača, nego novčana nagrada od 5000 €. Za ovu godinu bilo je određeno da se nagrada "Henri Desgrange" dodijeli na Col du Galibieru u 20. etapi, ali 9 dana prije početka utrke objavljeno je da se neće voziti tim usponom. Umjesto njega vozilo se uz Col d'Allos.
Četvrti pojedinačni poredak je poredak mladih vozača; vodeći u ovom poretku nosi bijelu majicu. Računao se na isti način kao generalni, ali učestvovali su samo vozači rođeni 1. januara 1990. ili poslije.[3]
U timskom poretku sabiraju se vremena trojice najboljih biciklista svakog tima u svakoj etapi; vodeći tim je onaj s najkraćim ukupnim vremenom. Vozači u timu koji vodi u ovom poretku dobijaju majice sa žutim brojevima, a od 2012. i žute kacige.
Nagrada za borbenost (ili nagrada za najagresivnijeg vozača) dodjeljuje se nakon svake etape onom vozaču za koga se smatra da je bio najborbeniji u toj etapi, a određuje se glasanjem žirija. Dobitnik nosi crveni broj na leđima narednog dana. Po završetku Toura biciklist koji je dobio najviše glasova gledano u svim etapama dobija priznanje kao najborbeniji vozač na cijelom Touru.
U 2. etapi Marcel Kittel, koji je tada bio drugi u poretku sprintera, nosio je zelenu majicu jer je Mark Cavendish (prvoplasirani) nosio žutu majicu kao vodeći u generalnom poretku.
U 3. i 5. etapi Mark Cavendish, koji je tada bio drugi u poretku sprintera, nosio je zelenu majicu jer je Peter Sagan (prvoplasirani) nosio žutu majicu kao vodeći u generalnom poretku.
