Ovo je bio šesti put da je Tour de France startao iz Holandije (nakon 1954, 1973, 1978, 1996. i 2010), što je rekord za zemlju koja ne graniči s Francuskom.
Promjene pravila
Za ovo izdanje utrke vraćene su vremenske bonifikacije za prva tri mjesta (10, 6 i 4 sekunde) na etapama 2-8. Sprintersko takmičenje promijenjeno je na način da pobjednik etape dobije 50 bodova (umjesto 45), drugoplasirani 30 (umjesto 35), a trećeplasirani 20 (umjesto 30). Promjene su nastale jer se željelo postići da se više vrednuje etapna pobjeda.[3] Ovo je vrijedilo samo za prvih šest ravnih etapa (2, 5, 6, 7, 15 i 21). U sedam etapa (etapa s kaldrmom i 6 brdovitih – 3, 4, 8, 10, 13, 14 i 16) pobjednik je dobio 25 bodova, drugoplasirani 22 itd.[4] Za 1. etapu i brdske etape (1, 11, 12, 17, 18, 19 i 20) pobjednik je dobio 20 bodova. U 9. etapi (timski hronometar) bodovi nisu dodijeljeni.[5]
Timovi
Svih 17 timova koji imaju UCI ProTeam licencu imalo je obavezu učestvovati u ovoj utrci. Osim njih, u utrci je učestvovalo i 5 timova s licencom Pro-kontinental koji su dobili pozivnicu organizatora.[6]
Četiri su glavna poretka bila na Tour de Franceu 2015. Najvažniji je generalni poredak, koji se računa tako što se završna vremena svih biciklista sabiraju nakon svake etape. Biciklist s najkraćim ukupnim vremenom vodeći je u utrci i oblači žutu majicu; pobjednik u ovom poretku smatra se pobjednikom cijelog Toura. Ove godine vraćena je vremenska bonifikacija za prva tri mjesta u svakoj etapi (deset sekundi za prvo mjesto, šest za drugo i četiri za treće).
Sljedeći je poredak sprintera, u kojem se vodeći nagrađuje zelenom majicom. U ovom poretku biciklisti dobijaju bodove za završavanje među najboljima u finišu etape ili u srednjim sprintovima. Biciklist s najviše bodova vodi u poretku i nosi zelenu majicu.[8]
Postoji i poredak penjača. Organizatori kategoriziraju određene uspone kao vankategorijske te kao uspone prve, druge, treće i četvrte kategorije. Bodove u ovom poretku osvajaju prvi biciklisti koji dođu do vrha ovih uspona, s tim da se za uspon veće kategorije dobija i više bodova. Biciklist s najviše bodova je vodeći u ovom poretku i dodjeljuje mu se tačkasta majica.[8] Tu su još i dvije posebne nagrade: "Henri Desgrange" za vozača koji bude prvi na najvišem usponu na Touru i "Jacques Goddet" za vozača koji prvi prođe pokraj spomenika Jacquesu Goddetu na Col du Tourmaletu. Za ove uspone ne dobijaju se bodovi za poredak penjača, nego novčana nagrada od 5000 €. Za ovu godinu bilo je određeno da se nagrada "Henri Desgrange" dodijeli na Col du Galibieru u 20. etapi, ali devet dana prije početka utrke objavljeno je da se neće voziti tim usponom. Umjesto njega vozilo se uz Col d'Allos.
Četvrti pojedinačni poredak je poredak mladih vozača; vodeći u ovom poretku nosi bijelu majicu. Računao se na isti način kao generalni, ali učestvovali su samo vozači rođeni 1. januara 1990. ili poslije.[8]
U timskom poretku sabiraju se vremena trojice najboljih biciklista svakog tima u svakoj etapi; vodeći tim je onaj s najkraćim ukupnim vremenom. Vozači u timu koji vodi u ovom poretku dobijaju majice sa žutim brojevima, a od 2012. i žute kacige.
Nagrada za borbenost (ili nagrada za najagresivnijeg vozača) dodjeljuje se nakon svake etape onom vozaču za koga se smatra da je bio najborbeniji u toj etapi, a određuje se glasanjem žirija. Dobitnik nosi crveni broj na leđima sljedećeg dana. Po završetku Toura biciklist koji je dobio najviše glasova gledano u svim etapama dobija priznanje kao najborbeniji vozač na cijelom Touru.
U drugoj etapi Tony Martin, koji je tada bio drugi u poretku sprintera, nosio je zelenu majicu jer je Rohan Dennis (prvoplasirani) nosio žutu majicu kao vodeći u generalnom poretku. Osim toga, Tom Dumoulin, koji je bio drugi u poretku mladih vozača, nosio je bijelu majicu iz istog razloga.[9]
U sedmoj etapi niko nije nosio žutu majicu nakon što se Tony Martin, koji je bio vodeći u generalnom poretku, povukao s Toura zbog povrede.
U devetoj etapi Warren Barguil, koji je bio drugi u poretku mladih vozača, nosio je bijelu majicu jer je Peter Sagan (prvoplasirani) nosio zelenu majicu kao vodeći u poretku sprintera.
U desetoj etapi Nairo Quintana, koji je bio drugi u poretku mladih vozača, nosio je bijelu majicu jer je Peter Sagan (prvoplasirani) nosio zelenu majicu kao vodeći u poretku sprintera. Bartosz Huzarski, koji je dobio nagradu za borbenost u 8. etapi, nosio je crvenu majicu budući da u 9. etapi nagrada za borbenost nije dodijeljena.[10]
U 11. i 12. etapi Richie Porte, koji je bio drugi u poretku penjača, nosio je tačkastu majicu jer je Chris Froome (prvoplasirani) nosio žutu majicu kao vodeći u generalnom poretku.[11]
Od 13. do 18. etape Joaquim Rodríguez, koji je bio drugi u poretku penjača, nosio je tačkastu majicu jer je Chris Froome (prvoplasirani) nosio žutu majicu kao vodeći u generalnom poretku.[12]
U 21. etapi Romain Bardet, koji je bio treći u poretku penjača, nosio je tačkastu majicu jer je Chris Froome (prvoplasirani) nosio žutu majicu kao vodeći u generalnom poretku, a Nairo Quintana (drugoplasirani) nosio je bijelu majicu kao najbolji mladi vozač.
