Марыу Алберту Нобры Лопіш Суарыш
Mário Alberto Nobre Lopes Soares
17-ы Прэзідэнт Партугаліі 9 сакавіка 1986 года — 9 сакавіка 1996 года
Папярэднік	Антоніу душ Сантуш Рамалью Эаніш
Пераемнік	Жоржы Фернанду Бранку ды Сампаю
114-ы Прэм'ер-міністр Партугаліі 9 чэрвеня 1983 года — 6 лістапада 1985 года
Папярэднік	Франсішку Пінту Бальсеман
Пераемнік	Анібал Каваку Сілва
107-ы Прэм'ер-міністр Партугаліі 23 ліпеня 1976 года — 28 жніўня 1978 года
Папярэднік	Вашку Алмейда-і-Кошта
Пераемнік	Алфрэду Нобрэ да Кошта
Міністр замежных спраў Партугаліі 16 мая 1974 года — 26 сакавіка 1975 года
Папярэднік	Руй Патрышыу
Пераемнік	Эрнесту Аўгусту Мелу Антуніш
Нараджэнне	7 снежня 1924(1924-12-07)[1][2][…] Лісабон, Партугалія[3]
Смерць	7 студзеня 2017(2017-01-07)[4][1][…] (92 гады) Лісабон, акруга Лісабон, Партугалія
Месца пахавання	Prazeres Cemetery[d]
Імя пры нараджэнні	парт.: Mário Alberto Nobre Lopes Soares
Бацька	Жуан Лопіш Суарыш
Маці	Эліза Нобры Батыста
Жонка	Maria Barroso[d]
Дзеці	сын Жуан і дачка Марыя Ізабел
Нацыянальнасць	партугалец
Веравызнанне	каталік
Партыя	Сацыялістычная партыя Партугаліі
Член у	Бразільская акадэмія літаратуры[d] Academy of the Kingdom of for Royaume[d][5] Акадэмія навук заморскіх тэрыторый[d]
Адукацыя	Лісабонскі ўніверсітэт
Прафесія	Гісторык, юрыст
Дзейнасць	палітыка[6]
Месца працы	2-гі Рэнскі ўніверсітэт[7][8]
Аўтограф
Узнагароды	кавалер Вялікага крыжа, дэкараванага Вялікай стужкай ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (5 красавіка 1989) прэмія «Поўнач-Поўдзень»[d] (2000) ганаровы доктар Універсітэта Рэн II Верхняй Брэтані[d] (чэрвень 1977) International Simón Bolívar Prize[d] (1998) ганаровы доктар Мадрыдскага ўніверсітэта Камплутэнсэ[d] (1995, 1996) honorary doctorate of the Bordeaux Montaigne University[d] (2010) honorary doctorate of the University of Porto[d] ганаровы доктар Браўнаўскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Прынстанскага ўніверсітэта[d] honorary doctorate of the University of Coimbra[d] ганаровы доктар Брусельскага свабоднага ўніверсітэта (франкамоўнага)[d] ганаровы доктар Оксфардскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Балонскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Жэнеўскага ўніверсітэта[d] Honorary doctor of the Bilkent University[d] honorary doctorate of the University of Santiago de Compostela[d] (1992) ганаровы доктар Універсітэта Ла-Каруньі[d] ганаровы доктар Саламанкскага ўніверсітэта[d] (1987) Medal of Extremadura[d] (1993) honorary doctor of the Sorbonne Nouvelle University[d] (1989) Prémio Autores[d]
Сайт	fmsoares.pt (парт.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ма́рыу Албе́рту Но́бры Ло́піш Суа́рыш (парт.: Mário Alberto Nobre Lopes Soares; 7 снежня 1924, Лісабон — 7 студзеня 2017, Лісабон) — партугальскі палітык-сацыяліст, двойчы прэм’ер-міністр Партугаліі, прэзідэнт Партугаліі ў 1986—1996.

Сын педагога, Суарыш яшчэ студэнтам уступіў у Камуністычную партыю (выйшаў у 1951) і актаўна ўдзельнічаў у барацьбе супраць рэжыму Антоніу Салазара. Суарыш неаднаразова арыштоўваўся, што пазбавіла яго магчымасці працаваць па спецыяльнасці выкладчыкам гісторыі і геаграфіі і вымусіла яго стаць юрыстам. Суарыш актыўна ўдзельнічаў у выбарчых кампаніях апазіцыі, у тым ліку ў прэзідэнцкай кампаніі Умберту Дэлгаду ў 1958. Паступова яго погляды станавіліся меней камуністычнымі, і ў красавіку 1964 ён удзельнічаў у стварэнні ў Жэневе партыі Сацыялістычнае дзеянне Партугаліі. У сакавіку 1968 Суарыш з сям’ёй быў высланы ў Сан-Тамэ і Прынсіпі, але ўжо праз 8 месяцаў пасля прыходу да ўлады Марселу Каэтану змог вярнуцца на Радзіму. У 1970 Суарыш вымушаны быў з’ехаць за мяжу, дзе ў 1973 удзельнічаў у стварэнні Сацыялістычнай партыі Партугаліі і быў выбраны яе генеральным сакратаром.

• Саарыш Марыу // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 44. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Марыу Суарыш
• Фонд Марыу Суарыша