Нарадзіўся ў сям'і імператарскага саноўніка, які стаў прэфектам прэтарыянцаў. 8 красавіка217 года быў забіты імператар Каракала. Трыма днямі пазней Макрын, які валодаў рэальнай уладай і падазраваны сучаснікамі ў арганізацыі змовы, быў абвешчаны імператарам. Праз кароткі час Дыядумен атрымаў тытул цэзара. Перад тварам смяротнай пагрозы з боку паўстанцаў усходніх легіёнаў Дыядумен 11 красавіка218 года быў абвешчаны аўгустам і суправіцелем свайго бацькі.
У выніку бітвы пры Антыёхіі войскі Макрына былі разбіты. Усімі пакінуты, ён быў вымушаны бегчы, перапрануўшыся ў простага салдата. Макрын хацеў дабрацца да Рыма акольным шляхам, праз Малую Азію, але быў схоплены ў Халкідоне і адпраўлены назад у Антыёхію — на простых калёсах, як звычайны злачынец. Праязджаючы па горнай сцежцы, палонны паспрабаваў скончыць жыццё самагубства, кінуўшыся ў прорву з калёс. Аднак ён зваліўся няўдала і атрымаў толькі пералом ключыцы. Неўзабаве яго забіў нейкі цэнтурыён, а яго цела ляжала ля дарогі непахаваным, каб яго мог убачыць новы імператар — Геліягабал. Дыядумен спрабаваў бегчы ў Парфію, але яго напаткаў той жа лёс, ён быў злоўлены і забіты. Галава дзесяцігадовага імператара была як трафей дастаўлена пераможцу — 14-гадоваму Геліягабалу.
Бібліяграфія
Фёдорова Е. В. Императорский Рим в лицах. — Москва, 1998.
.jpg)
