Калігула
лац.: Gaius Iulius Caesar Augustus Germanicus
3-і рымскі імператар 18 сакавіка 37 — 24 студзеня 41
Папярэднік	Тыберый
Пераемнік	Клаўдзій
Нараджэнне	31 жніўня 12[1] Анцый[d], Італія[2][3]
Смерць	24 студзеня 41[1] (28 гадоў) Палацін, Рым, Рымская імперыя[4]
Месца пахавання	Маўзалей Аўгуста
Род	Юліі-Клаўдзіі[d] і Юліі Цэзары[d]
Імя пры нараджэнні	лац.: Gaius Julius Caesar
Бацька	Германік[5][1]
Маці	Агрыпіна Старэйшая[5][1]
Жонка	Юнія Клаўдзілла[d], Лівія Арэсціла[d][6], Лалія Паўліна[d][6] і Мілонія Цэзонія[d][6]
Дзеці	Юлія Друзіла[d]
Веравызнанне	старажытнарымская рэлігія
Званне	Імператар
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Калігула (лац.: Caligula), поўнае імя: Гай Юлій Цэзар Аўгуст Германік (31 жніўня 12, Анцый — 24 студзеня 41, Рым) — старажытнарымскі імператар з 18 сакавіка 37 да 24 студзеня 41 года.

Калігула нарадзіўся ў 12 год пасля Р. Х. і быў сынам вядомага генерала Германіка. Мянушка «Калігула» паходзіць ад лацінскай назвы абутку легінераў, у якой ён хадзіў у дзяцінстве, калі ўдзельнічаў з бацькам у ваенных паходах.

Калігула стаў імператарм пасля смерці Тыберыя і спачатку ўзбудзіў да сабе любоў народа. Аднак хутка ён пачаў праводзіць недальнабачную палітыку, а таксама пачаў выкарыстоўваць уладу для свайго задавальнення. Магчыма, гэта было вынікам нейкай псіхічнай хваробы. Напрыклад, са статуй багоў, якія прывезлі з Грэцыі, Калігула загадаў зняць галовы і паставіць замест іх свае выявы^[7]. Таксама ён меў намер зрабіць свайго каня консулам і такім чынам увесці ў сенат^[8]. Калігула вёў вельмі распусны лад жыцця. Ён таксама растраціў усе дзяржаўныя грошы, а потым уводзіў новыя налогі і рознымі спосабамі «выбіваў» грошы.

Нарэшце, у 41 годзе ён быў забіты Касіем Херэем у выніку змовы.