Леанід Ісакавіч Мандэльштам
руск.: Леонид Исаакович Мандельштам
Дата нараджэння	4 мая 1879(1879-05-04)[1]
Месца нараджэння	Магілёў, Магілёўская губерня, Расійская імперыя[2]
Дата смерці	27 лістапада 1944(1944-11-27)[2] (65 гадоў)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР[2]
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Дзеці	Sergey Mandelstam[d]
Род дзейнасці	фізік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізіка
Месца працы	МДУ
Навуковая ступень	доктар філасофіі
Навуковае званне	акадэмік АН СССР
Альма-матар	Адэскі нацыянальны ўніверсітэт імя І. І. Мечнікава Універсітэт Страсбурга
Навуковы кіраўнік	Карл Фердынанд Браўн[3]
Вядомыя вучні	Gabriel Gorelik[d], Міхаіл Аляксандравіч Леантовіч[d], Sergei Rytov[d], Semen Chaikin[d], Aleksandr Andronov[d], Aleksandr Adolfovich Vitt[d], Sergey Strelkov[d] і Ігар Яўгенавіч Там
Член у	Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР
Прэміі
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леані́д Іса́акавіч Мандэльшта́м (4 мая (22 красавіка) 1879, Магілёў — 27 лістапада 1944, Масква) — савецкі фізік, акадэмік АН СССР (з 1929).

У 1902 годзе скончыў Страсбургскі ўніверсітэт, дзе працаваў (з 1913 года прафесар).

У 1918—1922 гадах у Адэскім політэхнічным інстытуце, з 1934 года ў Маскоўскім універсітэце, адначасова з 1934 года ў Фізічным інстытуце АН СССР.

Навуковыя працы па оптыцы, радыёфізіцы, квантавай механіцы, гісторыі і метадалогіі фізікі. Разам з Р. С. Ландсбергам  (руск.) (бел. адкрыў камбінацыйнае рассеянне святла на крышталях (1928). Сумесна з М. Дз. Папалексі  (руск.) (бел. стварыў тэорыю нелінейных ваганняў, распрацаваў метад параметрычнага ўзбуджэння электрычных ваганняў і прапанаваў радыёінтэрферэнцыйны метад даследавання распаўсюджвання радыёхваль і дакладнага вымярэння адлегласцей, што знайшло выкарыстанне ў геадэзіі. Аўтар вучэбных дапаможнікаў і лекцыйных курсаў па фізіцы.

У 1931 годзе Л. І. Мандэльштаму прысуджана Ленінская прэмія. У 1942 годзе — Дзяржаўная прэмія СССР.

• Мандэльштам Леанід Ісаакавіч // Бел. энцыкл. У 18 т. Т. 10. Малайзія-Мугаджары. — Мн., 2000. — С.77.