«Запіс пра пошук ветру» (руск.: «Запись о поиске ветра») — філасофскае апавяданне сучаснага рускага пісьменніка Віктара Пялевіна 2003 года. Увайшло ў аўтарскі зборнік «ДПП (NN)». Пісьменнік Дзмітрый Быкаў назваў яго «цудоўным і сумным эпілогам усёй кнігі»[1].
Сюжэт
Адзін мудрэц, які жыве на святой гары, па імі Цзян Цзы-я частуе свайго вучня парашком пяці камянёў, пасля чаго ў вучня ўзнікае цудоўны паток свядомасці. Падчас падарожжа пад дзеяннем парашка герой апавядання заблудзіўся ў гарах і «ўгледзеў Вялікі Шлях», які «ёсць сам у сабе, не абапіраецца ні на што і ні ад чаго не залежыць». Пасля гэтага падарожжа Цзян Цзы-я спытаў вучня, здолеў бы той «зрабіць толькі што спасцігнутае тэмай літаратурнага твора», і вучань «без роздумаў адказаў станоўча», таму што «быў упэўнены, што спасціг ісціну цалкам і адразу». Вучань не толькі згаджаецца стварыць літаратурны твор, але і поўны ўпэўненасці ў тым, што ён зможа гэта зрабіць. Ён адкрыта кажа, што яму «трэба будзе стварыць кнігу нябачаную, не падобную ні на што з напісанага». Аднак калі вучань пачаў тварыць, ён сутыкнуўся з цяжкасцямі і пацярпеў няўдачу. У выніку няўдалай спробы напісаць літаратурную працу аб зразуменні Шляха вучань прыходзіць да высновы, што любое даданне чарговага сімвала (вобраз, слова) будзе ўсё далей адсоўваць яго ад ісціны[2].
Апавяданне «Запіс пра пошук ветру» напісана ў духу ўсходніх філасофскіх апавяданняў і ўвасабляе пэўныя аспекты даоскай філасофіі. У творы прасочваюцца шматлікія дасылкі да «Даа дэ цзін»[2].
Зноскі
