«Паходжанне відаў» (руск.: «Происхождение видов») — апавяданне рускага пісьменніка Віктара Пялевіна, апублікаванае ў 1993 годзе ў часопісы «Огонёк»[1].
У матэрыялістычным і атэістычным грамадстве, якім з’яўляўся СССР, вялікую ролю прыпісваюць тэорыі эвалюцыіЧарлза Дарвіна. Сам аўтар тэорыі выглядаў культавай фігурай, як заснавальнік ўсёперамагальнага вучэння аб паходжанні відаў.
У гэтым культурным кантэксце зразумелая абсурдысцкая атмасфера апавядання Пялевіна. У апавяданні Дарвін падарожнічае на «Біглі» у атмасферы ўсеагульнага пакланення каманды, боцман ходзіць за ім з вядром, у якім замарожана бутэлька шампанскага. Уся ўвага капітана і каманды накіравана на вялікія эксперыменты Дарвіна па эвалюцыі. Для гэтага да яго запускаюць буйных малпаў, каб у паядынку адзін на адзін чарговы раз перамог вучоны. Усё гэта нібыта прасоўвае Дарвіна да стварэння вялікай тэорыі.
