Дэвід Хантэр Х'юбел
англ.: David Hunter Hubel
Дата нараджэння	27 лютага 1926(1926-02-27)[1][2][…]
Месца нараджэння	Уінсар, Essex County[d], Антарыа, Канада
Дата смерці	22 верасня 2013(2013-09-22)[1][2][…] (87 гадоў)
Месца смерці	Лінкальн[d], акруга Мідлсекс[d], Масачусетс, ЗША
Месца пахавання	Mount Royal Cemetery[d][3]
Грамадзянства	Канада  ЗША
Род дзейнасці	урач, нейрабіёлаг, выкладчык універсітэта, неўролаг
Навуковая сфера	нейрафізіялогія
Месца працы	Гарвардскі ўніверсітэт Універсітэт Джонса Хопкінса
Альма-матар	McGill University Faculty of Medicine and Health Sciences[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна Нацыянальная акадэмія навук ЗША[4] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Еўрапейская акадэмія[d][5]
Узнагароды	прэмія Луізы Грос-Хорвіц (1978) Dickson Prize in Medicine[d] (1980) Rosenstiel Award[d] (1971) Karl Spencer Lashley Award[d] (1977) Канадская Медыцынская Зала Славы[d] (2006) Charles F. Prentice Medal[d] (1993) ганаровы доктар Універсітэта Мак-Гіла[d] замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (24 чэрвеня 1982) прэмія Ральфа Джэрарда[d] (1993) honorary doctorate of the Autonomous University of Madrid[d] ганаровы доктар Оксфардскага ўніверсітэта[d] ганаровы доктар Універсітэта штата Агая[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дэвід Хантэр Х’юбел (англ.: David Hunter Hubel, нар. 27 лютага 1926, г. Уінсар, Канада) — амерыканскі ўрач-нейрафізіёлаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1981 годзе «за адкрыцці, якія датычацца прынцыпаў перапрацоўкі інфармацыі ў нейронных структурах», якую ён падзяліў разам з Роджэрам Сперы і Т. Н. Візелам.

Х’юбел нарадзіўся ў Віндзары, Антарыё, у сям’і амерыканцаў у 1926 годзе. Яго дзед па бацькавай лініі эмігрыраваў, будучым дзіцем, у ЗША, з баварскага горада Нёрдлінген. У 1929 годзе яго сям’я пераехала ў Манрэаль, дзе ён правёў гады свайго станаўлення.

Скончыў універсітэт Макгіла (1947, г.Манрэаль) і медыцынскую школу пры ім (1951). З 1951 года ў ЗША. З 1958 года ва ўніверсітэце Дж. Хопкінса, з 1959 года ў Гарвардскай медыцынскай школе г.Бостан (з 1967 прафесар).

Навуковыя працы па нейрафізіялогіі зроку. Адкрыў прынцыпы перапрацоўкі інфармацыі ў нейронных структурах мозга, што ўспрымаюць вонкавыя сігналы.

Член Нацыянальнай АН ЗША, Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук.

• 1978 — Прэмія Луізы Грос-Хорвіц
• 1981 — Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне

• Hubel, D. H. & T. N. Wiesel, Receptive Fields Of Single Neurones In The Cat’s Striate Cortex, Journal of Physiology, (1959) 148, 574—591.

• Hubel, D. H. & T. N. Wiesel. Receptive Fields, Binocular Interaction And Functional Architecture In The Cat’s Visual Cortex, Journal of Physiology, (1962), 160, pp. 106-154, With 2 plates and 20 text-figures.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — 512 с.: іл.

• Аўтабіяграфія Дэвіда Х’юбела на Нобелеўкім сайце Архівавана 2 снежня 2001. (англ.)