Гера

Гера
Статуя Геры ў Луўры. Рымская копія старажытнагрэчаскага арыгіналу, II ст. н.э. (?)
Статуя Геры ў Луўры. Рымская копія старажытнагрэчаскага арыгіналу, II ст. н.э. (?)
Міфалогія старажытнагрэчаская рэлігія[d] і старажытнагрэчаская міфалогія
Сфера ўплыву шлюб, маці і роды ў чалавека
Пол жанчына
Бацька Кронас[1][3]
Маці Рэя[1]
Браты і сёстры Зеўс[1][2], Гестыя, Аід, Пасейдон і Дэметра
Муж Зеўс[1]
Дзеці Арэс, Eileithyia[d], Геба[4], Гефест[5], Angelos[d], Enyo[d], Pasithea[d], Эрыс і Геката
У іншых культурах Юнона
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Гера (значэнні).

Гера (грэч. Ἥρα) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі багіня, заступніца шлюбу, якая ахоўвае маці падчас родаў. Гера, трэцяя дачка Кронаса і Рэі, з’яўляецца жонкай Зеўса, свайго брата. Рымскі аналаг Геры — багіня Юнона.

Гера — самая магутная з багінь Алімпа, але і яна падпарадкоўваецца свайму мужу Зеўсу. Часта яна выклікае ў мужа гнеў, у асноўным сваёй рэўнасцю. Сюжэты шматлікіх старажытнагрэчаскіх міфаў будуюцца вакол бедстваў, якія Гера насылае на палюбоўніц Зеўса і іх дзяцей. Так, яна наслала атрутных змей на востраў, дзе жыла Эгіна і яе сын ад Зеўса, Эак. Гера таксама загубіла Семелу, якая нарадзіла бога Дыяніса ад Зеўса.

Увядзенне культу багіні Геры на Пелапанесе паданні прыпісваюць Фаранею.

У гонар багіні Геры ладзіліся Герайскія гульні.

Зноскі

  1. ↑ а б в г Любкер Ф. Ἥρα // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 603–604.
  2. ↑ Любкер Ф. Ζεύς // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1479–1482.
  3. ↑ Любкер Ф. Κρόνος // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 356–357.
  4. ↑ Любкер Ф. Ἥβη // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 594.
  5. ↑ Любкер Ф. Ἥφαιστος // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 602–603.

Літаратура

Спасылкі