Выкарыстоўваючы цесныя сувязі з Ватыканам, шукаў збліжэння з каталіцкімі коламі Францыі, а таксама з кансерватыўнымі кругамі ЗША і Вялікабрытаніі. Запалохваючы заходнія дзяржавы тым, што ва ўмовах вострага эканамічнага крызісу на Германію насоўваецца «бальшавіцкая небяспека», дамогся шэрагу саступак.
У ліпені 1930 была эвакуіравана Рэйнская зона; у 1931 Германія атрымала на год адтэрміноўку рэпарацыйных плацяжоў, якія яна павінна была выплачваць па выніках Першай сусветнай вайны. 9 студзеня1932 Брунінг заявіў, што Германія наогул не ў стане плаціць па рэпарацыях.
Gerhard Schulz. Von Bruning Zu Hitler: Der Wandel Des Politischen Systems in Deutschland 1930-1933. — Berlin: Walter De Gruyter Inc, 1992. — 1101 с. — ISBN 3-11-013525-6.(ням.)
William L. Patch. Heinrich Bruning and the Dissolution of the Weimar Republic. — New York: Cambridge University Press, 1998. — 358 с. — ISBN 0521624223.(англ.)
Herbert Hömig. Brüning. Kanzler in der Krise der Republik. — Paderborn: Ferdinand Schöningh, 2000. — 876 с. — ISBN 3-506-73949-2.(ням.)
Peer Oliver Volkmann. Heinrich Brüning (1885-1970). Nationalist ohne Heimat. — Düsseldorf: Droste, 2007. — 883 с. — ISBN 978-3-7700-1903-8.(ням.)