Гэты артыкул — пра баярына часоў Гарадзельскай уніі. Артыкул пра яго ўнука таго ж імені — Войцех Янавіч Манівід.

Войцех Манівід
Ляліва
1-ы ваявода віленскі 1413 — 1424
Пераемнік	Юрый Гедыгольд
Нараджэнне	1370
Смерць	не раней за 1422
Месца пахавання	Кафедральны сабор Святога Станіслава
Род	Манівіды[d]
Бацька	Кайлікін[d]
Жонка	Юліянія[d][1]
Дзеці	Івашка Манівідавіч
Бітвы	Вялікая вайна Грунвальдская бітва

Войцех (Альберт^[2]) Манівід (узгадв. ад 1387/1389 — памёр каля 1422) — літоўскі баярын, староста віленскі (1396—1413), затым ваявода віленскі (1413—1422). На Гарадзельскай уніі прыняў герб «Ляліва».

Імя Манвід, Манівід — з шэрагу старабалцкіх (старалітоўскіх) двухасноўных імёнаў. Такія імёны дайшлі з індаеўрапейскай эпохі і ўласцівыя іменнікам народаў індаеўрапейскага паходжання^[3].

Першая аснова Man- звязаная з літоўскім manyti "думаць, меркаваць", другая — з літоўскім iš-vysti "убачыць" (iš-vydo "убачыў"). Імя значыла "Думны і зоркі" (шмат думае, далёка бачыць).

Выступаў у шэрагу асоб, якія ў 1387—1389 гадах паручыліся за Грыдку Канстанцінавіча^[4].

Сын Гайлігіна (Кайлікіна), брат Юрыя Гедыгольда (Гедгаўда). Быў двойчы жанаты: з Юліяніяй, дачкой смаленскага князя Святаслава Іванавіча, і з Ядвігай. Меў сына Івашку (праўдападобна, у першым шлюбе).

Валодаў шматлікімі вёскамі, у т.л. Жупранамі.

Вядомыя пячаткі: з 1398 году з надпісам SIGILL ALBRECI MONEWID і з 1410 году з надпісам + s. alberti : capit : de : vilna, яшчэ адна з 1419 з гербам «Ляліва». Яшчэ да Гарадзельскай уніі Манівід, у адрозненне ад многіх сучаснікаў, ужываў на пячатцы не просты ўласны знак, а цалкам аформлены герб у полі шчыта, падобны да крыжацкіх.

• Semkowicz W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r.1413. Miesięcznik Heraldyczny. Organ Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. R.6, 1913 nr 11-12 (Ród Moniwida).