Алан Хігер
Alan Jay Heeger
Дата нараджэння	22 студзеня 1936(1936-01-22)[1][2][…] (88 гадоў)
Месца нараджэння	Су-Сіці, акруга Вудберы[d], Аява, ЗША[3][4]
Грамадзянства	ЗША[5][6][…]
Дзеці	David Heeger[d]
Род дзейнасці	фізік, хімік, інжынер, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	фізіка і хімія
Месца працы	Пенсільванскі ўніверсітэт Каліфарнійскі ўніверсітэт у Санта-Барбары[7] Універсітэт Юты Жэнеўскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	доктар філасофіі
Альма-матар	Універсітэт Небраскі-Лінкальна Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі (1961) Omaha Central High School[d]
Навуковы кіраўнік	Alan M. Portis[d]
Вядомы як	распрацавалы метады атрымання электраправодных палімераў
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША Кітайская акадэмія навук Нацыянальная інжынерная акадэмія ЗША Амерыканскае фізічнае таварыства[8]
Узнагароды	грант Гугенхайма прэмія Бальцана[d] (1995) прэмія Олівера Э. Баклі па фізіцы кандэнсаванага стану[d] (1983) ганаровы доктар Універсітэта Алікантэ[d] медаль Джона Скота[d] (1989) Gold medal of the Spanish National Research Council[d] (2007) член Амерыканскага фізічнага таварыства[d] член Амерыканскай асацыяцыі садзейнічання развіццю навукі[d] (2011)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алан Хігер (англ.: Alan J. Heeger; нар. 22 студзеня 1936(1936-01-22)^[1][2][…], Су-Сіці, Аява^[3][4]) — амерыканскі фізік і хімік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (2000, сумесна з А. Макдыярмідам і Х. Сіракавам).

Скончыў універсітэт Небраска (бакалаўр, 1957) і Каліфарнійскі ўніверсітэт у Берклі (доктар філасофіі, 1961). У 1962—1982 гадах працаваў у Пенсільванскім універсітэце. З 1982 года — прафесар фізікі ў Каліфарнійскім універсітэце ў Санта-Барбары, у 1982—1999 гадах дырэктар Інстытута палімераў і арганічных матэрыялаў. З 1999 года адначасова працуе ў розных камерцыйных кампаніях. Сумесна з Аланам Макдыярмідам і Хідэкі Сіракавам распрацаваў метады атрымання арганічных палімерных матэрыялаў, электраправоднасць якіх параўнальная з электраправоднасцю металаў.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).
• Shirakawa H., McDiarmid A., Heeger A. Twenty-five Years of Conducting Polymers. // Chem. Commun. 2003. P. 1-4.

• Старонка Алана Хігера на сайце Каліфарнійскага ўніверсітэта ў Санта-Барбары Архівавана 14 верасня 2007. (англ.)
• Аўтабіяграфія Алана Хігера на сайце Нобелеўскага камітэта (англ.)
• Алан Хігер — біяграфія(недаступная спасылка).