PlayStation Vita (PS Vita) — партатыўная гульнявая прыстаўка, распрацавана Sony Computer Entertainment. Выпушчана ў Японіі 17 снежня 2011, у Паўночнай Амерыцы і Еўропе — 22 лютага 2012. На розных этапах распрацоўкі мела назвы NGP і PSP2.
Кансоль падтрымлівае як гульні на фізічных носьбітах (карты памяці PlayStation Vita card), так і лічбавыя копіі, загружаныя з PlayStation Network. Можа запускаць гульні сваёй папярэдніцы (PlayStation Portable) з дапамогай эмуляцыі.
Сістэма была анансаваная 27 студзеня 2011 разам з PlayStation Suite[2] на PlayStation Meeting 2011.[3] Да анонсу кансоль была вядомая як «PSP2», пра якую (як і пра PlayStation Phone) было вядома па чутак ад іншых распрацоўшчыкаў.[4] Да E3 2011 сістэма была вядомая пад рабочай назвай «Next Generation Portable» («NGP»).
Тэхнічныя характарыстыкі
Пачатковыя характарыстыкі былі абвешчаныя разам з анонсам кансолі.[5] Пасля E3 2011 даныя былі ўдакладнены.[6]
Цэнтральны працэсар: 4-ядзерны працэсар ARM Cortex™-A9 (з частатой да 2.0 GHz, можа быць зніжана для эканоміі зарада батарэі)[7].
Графічны працэсар: PowerVR SGX543MP4+ з падтрымкай OpenGL 2.0 (200 MHz, 133 MPolygon/s, 4 GPixel/s) і аб’ёмам відэапамяці 128 мегабайт.
Гульні для PlayStation Vita пашыраюцца на флэш-картах новага прапрыетарнага фармату PlayStation Vita card", якія замянілі UMD[10]. Акрамя гэтага, кансоль мае раздым для новых карт памяці, якія прыйшлі на змену Memory Stick PRO DUO і выпускаюцца з аб’ёмам да 64 ГБ. На старце ў Еўропе былі даступныя карты ад 4 да 16 ГБ. 5-10 % вольнага месца на іх зарэзерваваныя для файлаў захоўванняў і патчаў. Выкарыстоўваючы флэш-назапашвальнікі, Sony плануе ўвесці ў выкарыстанне карткі большага аб’ёму[11]. Таксама PSN-акаўнт карыстальніка звязаны з картай памяці, але не з кансоллю[12].
Праграмнае забеспячэнне
Сістэмнае ПА
У PlayStation Vita замест XMB рэалізаваны новы інтэрфейс, адна з асаблівасцяў якога — акно Live Area[13], якое ёсць у кожнага прыкладання. У ім знаходзіцца апошняя інфармацыя пра дзеянні сяброў карыстальніка, электронная інструкцыя і кнопка запуску праграмы. У цэлым інтэрфейс уяўляе сабой цэнтральнае вертыкальна прагортваемае меню з круглымі абразкамі гульняў і дадаткаў.
У кансолі ўстаноўленыя дадаткі «Near», «Party» і «Welcome Park» і паштовы кліент. «Near» дазваляе знаходзіць іншых уладальнікаў кансолі паблізу, бачыць іх гульні, а таксама дае магчымасць абменьвацца віртуальнымі падарункамі. «Party» гэта сродак абмену паведамленнямі і галасавой сувязі, незалежны ад выкарыстоўванага паралельна дадатку, што з’яўляецца найбольш запатрабаванай функцыяй для папярэдніх кансоляў PlayStation згодна PlayStation.Blog Share.[14]
Таксама ў PlayStation Vita ёсць функцыя Remote Play («дыстанцыйнай гульні»): гульнявы працэс з PlayStation 3 транслюецца на экран партатыўнай кансолі, якую таксама можна выкарыстоўваць як кантролер. У некаторых гульнях можна ладзіць крос-платформенных гульню паміж карыстальнікамі PlayStation 3 і PlayStation Vita[15].
На пачатку жніўня 2011 года кампанія «Sony» бясплатна надала dev kit некаторым незалежным распрацоўшчыкам[16], а ў сярэдзіне жніўня таго ж года аб’яўлена афіцыйная цана на «dev kit» для распрацоўкі гульняў для «PS Vita» — 1 900 еўра, калі такія камплекты для PlayStation 2 і PlayStation 3 каштавалі каля 20 000 еўра, а для PSP — 15 000 еўра.[17]
У лістападзе 2011 года на канферэнцыі GDC 2011 былі раскрыты падрабязнасці PlayStation Suite — камплекту сродкаў распрацоўкі для стварэнне дадаткаў і гульняў для PS Vita, Xperia Play, Tablet, Tablet P і іншых будучых прылад, прызначаны для незалежных распрацоўшчыкаў. Распрацоўка гэтых праграм ажыццяўляецца на мове C#, які працуе ў кастамізіраванных Sony віртуальнай машыне на аснове фрэймворка Mono. Асяроддзем распрацоўкі служыць PssStudio, якая ў сваю чаргу таксама з’яўляецца кастамізіраванных версіі IDE MonoDevelop[18].
