Партугалія замяніла Італію ў якасці асноўнай замежнай сілы клуба з прыходам трэнера Жазэ Маўрынью. Цэнтральны абаронца быў проста неабходны, і новы трэнер узяў таго абаронцу, якому давяраў больш за ўсё. Рыкарду, які гуляў ключавую ролю ў «Порту» ў тыя два паспяховыя гады, калі каманда заваявала мноства ўзнагародаў і тытулаў, заняў месца Марселя Дэсаі. «Чэлсі» вельмі рады мець у сваіх шэрагах такога абаронцу, за якім палявалі шматлікія трэнеры футбольных клубаў, уключаючы «Рэал Мадрыд». Гэты цэнтральны абаронца вылучаецца не толькі актыўнай працай ног, але і выдатнай гульнёй галавой. Дзівосная гульня Рыкарду з’явілася ўпрыгожваннем Еўра-2004, дзе ён быў у складзе сімвалічнай зборнай, складзенай УЕФА.
Кар’ера Рыкарду пачалася ў «Леса». Перад тым, як патрапіць у «Порту», ён быў аддадзены ў арэнду ў «Віторыю Сетубал», а затым у «Алверку». Аднак, калі ветэран каманды «Порту» цэнтральны абаронца Жоржу Кошта быў на паўгода аддадзены ў «Чарльтан», Карвалью прадставіўся шанц давесці, што ён выдатны ігрок, дзверы да поспеху для Рыкарду расхінуліся, і да яго нетутэйша па-сучаснасці міжнароднае прызнанне. Ён стала гуляў у Лізе чэмпіёнаў за «Порту», а ў апошні сезон заняў месца Фернанда Коўту ў зборнай Партугаліі на Еўра-2004 пасля паражэння ў матчы з Грэцыяй.
28 мая2013 года «Манака» пацвердзіў на сваім сайце, што яны склалі дагавор з Рыкарду. Пераход Карвалью быў дасягнуты на правах вольнага агента, бо пагадненне з мадрыдскім «Рэалам» сканчвалася 1 ліпеня2013 года. Карвалью падпісаў гадавы кантракт з «Манака», з магчымасцю падоўжыць яго яшчэ на адзін год[3]. У 2014 Карвалью вярнуўся ў зборную Партугаліі, якую пакінуў пасля 2011 года, і ў яе складзе стаў чэмпіёнам Еўропы 2016. У жніўні 2016 года «Манака» абвясціў аб раставанні з Карвалью[4].
У студзені 2017 года падпісаў кантракт з кітайскім клубам «Шанхай СІПГ»[5]. Пакінуў шанхайскую каманду восенню таго ж года, згуляўшы толькі ў чатырох матчах, і завяршыў кар’еру.
Крыніцы
↑Ricardo Carvalho // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
