Рупрэхт III Пфальцкі, кароль Германіі, са сваёй жонкай.
У 1398 годзе атрымаў спадчыну ад свайго бацькі курфюрства.
Падчас знаходжання ў палоне караля Венцэля ў Ёста Мараўскага — кіраваў імперыяй. Пасля звяржэння Венцэля, які праводзіў большую частку свайго часу ў Чэхіі, на наступны дзень, 21 жніўня1400 года, быў абраны курфюрстамі Майнца, Кёльна, Саксоніі і Пфальца каралём Германіі. У студзені 1401 года быў каранаваны ў Кёльне архібіскупам Фрыдрыхам III, таму што Ахен, а таксама Франкфурт не адкрылі яму вароты.
Новы кароль перш за ўсё адправіў армію ў Чэхію, каб прымусіць свайго папярэдніка прызнаць сябе каралём. Армія аблажыла Прагу і неўзабаве Венцэль пагадзіўся прыняць усе ўмовы Рупрэхта.
Затым у 1401 годзе Рупрэхт адправіўся на каранацыю ў Італію. Пераваліўшы праз Альпы, ён апынуўся ва ўладаннях Джана Галеаца Вісконці, якому Венцэль раней за грошы прадаў тытул герцага Міланскага. Рупрэхт лічыў гэту здзелку незаконнай. Ён запатрабаваў, каб Вісконці вярнуў імперскія лены, але герцаг адказаў адмовай. 21 кастрычніка каля Брэшы адбылася бітва, у якой каралеўская армія была разбіта. Рупрэхт вярнуўся ў Трэнта.
Затым ён распачаў яшчэ адну спробу перайсці Альпы, але пацярпеў ізноў няўдачу і ўвесну 1402 года з-за адсутнасці грошай (ён нават быў вымушаны закласці імперскія рэгаліі і свой сярэбраны посуд) вярнуўся ў Германію. Пасля гэтага аўтарытэт Рупрэхта ўпаў і ў Германіі запанавала анархія. Ён імкнуўся пасяліць мір у Германіі, але значэнне імператарскай улады было да такой ступені малым, што Рупрэхт усюды чакала процідзеянне.
У верасні 1405 года архібіскуп майнцкі Іаган схіліў некаторых германскіх кіраўнікоў і 17 швабскіх гарадоў заключыць абарончы маркбахскі саюз супраць Рупрэхта. Кароль спрабаваў пратэставаць супраць гэтага саюза, але ў яго не было сіл для барацьбы. У снежні 1406 года ён прызнаў за князямі і імперскімі гарадамі права заключаць паміж сабой саюзы для захавання спакою. У выніку гэтага ён цалкам страціў уладу ў краіне.
.svg)
.jpg)
