Yedi ata (Kazakça: Жеті ата, "Yedi Büyükbaba"; Kırgızca: Yedi Baba, "Yedi Baba "; başka bir anlam - "Yedi ata";Başkurtça:ете быуын) Kazak, Kırgız ve Başkurt şecere sistemidir. Normalde, bir kişi en az yedi doğrudan atadan (baba, büyükbaba, büyük büyükbaba, vb.) Yedi baba sisteminde, örtüşen soy, ensest olarak kabul edilir ve bu tür vakalar toplumda kötü görülür.[1] Bu sistem aynı zamanda hem yazılı hem de sözlü olarak kuşakların tarihini koruyarak insanların kimliklerinin veya hayali toplulukların oluşumunda rol oynar.[2] Bu alışkanlığın korunmasına yardımcı olanlar soybilimcilerdir (Kazakça:шежіреші).19. yüzyılda araştırmalarını Kazak gazetelerinde yayınlamaya başladılar. 20. yüzyılda Khalel Arginbayev ve Marat Mukanov gibi tarihçiler ve etnograflar Kazak Cüzleri üzerinde araştırmalar yaptılar.[3] Bugün, Kazaklar arasında yedi ata geleneğini sürdürenler, esas olarak Kazakistan dışında yaşayan göçebe Kazaklardır. Örneğin, Çin'de yaşayan Kazakların% 70'inden fazlası yedi atalarını bilmektedir.[4]
Doğruluğu
Yedi neslin akrabaları eski zamanlardan beri yakın kabul edildi, ancak en başından beri evlilikleri yasak değildi. İlk doğrudan yasağı Yeşim Han tarafından XVI-XVII yüzyıllarda verildi. Verdiği emir ile "Kazaklar birbirleriyle akraba olarak evlenirlerse ölüm cezasına çarptırılacağını" belirtti.[5] Kazakistan Rus İmparatorluğu tarafından işgal edildiğinde içtihat korunmuş ve yedi neslin akrabaları arasındaki evliliklerin yasaklanması da dahil olmak üzere gümrükler giderek katılaşmıştır. Modern Kazakistan Cumhuriyeti'nde böyle bir yasa yoktur, sadece kardeşler arasındaki evlilikler yasalara aykırıdır.[6]
Kültürde
Şakerim Kudayberdiyev'in şiiri Kalkaman-Mamyr, yedi nesilde bir ilişkisi olan ve kuralları ihlal eden birkaç sevgili hakkında yazılmış bir şiirdir.[7]
Örnekler
- Kazakistan'ın ilk kurucusunun yedi babası
(Ulu Cüz-Şapıraştı):
- Nursultan (1940),
- Əbiş (1903—1971),
- Nazarbay [8]),
- Yedil,
- Kebaba,
- Mırzatay,
- Aydar.
|
- Şair Abay Kunanbayev'in yedi babası
(Orta cüz-Arğın-Tobıqtı)[9]
- Abay Kunanbayev(1845—1904),
- Qunanbay (1804—1986), (Kaz.)
- Öskenbay (1778—1850), (Kaz.)
- Irğızbay (1744—1785), (Kaz.)
- Aydos,
- Oljay, (Kaz.)
- Aytek.
|
- Memur Chokan Valikhanov'un yedi babası
(Aqsuyek-Törü)
- Chokan Valikhanov (1835—1865),
- Çingiz Velihanov (1811—1895),
- Veli xan (1781—1819),
- Abılay xan(1711—1781),
- Korkem Veli sultan (16?? — 1723),
- Abılay xan Qaniçər (XVII yüzyıl),
- Ulu bey sultan.
|
Kaynakça
