VECÄ°HÄ° K-VI

VECÄ°HÄ° K-VI
Ocak 1925'te VECÄ°HÄ° K-VI
Türü Eğitim ve keşif
Ulusal köken Türkiye
Tasarımcı Vecihi Hürkuş
İlk uçuş 28 Ocak 1925
Durumu Ä°mha edildi
Üretim sayısı 1

VECİHİ K-VI (tam adı: Vecihi K-VI Eğitim ve Keşif Uçağı)[1], eğitim ve keşif uçağı olup, inşa edilen ilk Türk uçağıdır. Kurtuluş Savaşı sırasında Türk Hava Kuvvetleri'nde uçak eksikliğinden dolayı havacı Vecihi Hürkuş tarafından 1923'te tasarlanmış ve arkadaşlarının yardımıyla ancak 1924 sonunda tamamlanmıştır. Uçağı sertifikalandıracak komitede yetkili personel eksikliğinden dolayı uçuş izni almamasına rağmen Hürkuş, K-VI'yı ilk kez Ocak 1925'te uçurdu ve bu yüzden hapis cezası aldı. Daha sonra affedildi, ancak kararı takiben hava kuvvetlerinden ayrıldı. Uçağı geri almak için başarısız girişimlerde bulundu ve Vecihi K-VI sonunda bilinmeyen nedenlerle imha edildi.

Geliştirme ve üretim

Üretimi sırasında Vecihi K-VI, y. 1924

1919-1923 Türk KurtuluÅŸ Savaşı sırasında, Türk Hava Kuvvetleri uçaktan yoksundu. SavaÅŸa katılan bir havacı olan Vecihi HürkuÅŸ, ülkesinin kendi uçağına sahip olmasını istedi.[1] 1925'te Resimli Ay dergisine verdiÄŸi röportajda, ilk baÅŸta uçak yapma konusunda tereddüt ettiÄŸini, ancak arkadaÅŸlarının kendisini ikna ettiÄŸini belirtti. Kullanımdaki uçaklara benzer ve basit bir tasarım yapmaya çalıştı.[2] 14 Haziran 1923'te eÄŸitim ve keÅŸif amaçlı kullanılacak uçağın teknik çizimlerini tamamladı.[1] Projeyi 17 Haziran'da hava kuvvetleri müfettiÅŸi Korgeneral Muzaffer Ergüder'e projeyi gösterdi. Ä°ncelemenin ardından HürkuÅŸ'u tebrik eden Ergüder, uçaÄŸa "Vecihi" adının verilmesini önerdi.[3] Hava kuvvetleri, uçağın kolay monte edilebilir olması, 200 kilometre/saat (110 kn) hız yapabilmesi ve pilotun geniÅŸ bir görüş alanına sahip olmasını saÄŸlayacak üç ÅŸart belirledi.[1]

Uçağın hava kuvvetleri tarafından onaylanmasının ardından Hürkuş ve dört arkadaşı, 24 Haziran'da Halkapınar Uçak Tamir Atölyesi'nde çalışmalara başladı.[4] Kısıtlı bir bütçeye sahip olan Vecihi K-VI'nın motoru, Yunan Hava Kuvvetleri'ne ait ele geçirilen bir uçaktan alındı.[1] Uçağın geri kalanı için Hürkuş, Türkiye'den temin edilen ahşap, çelik çubuklar ve kumaş kullandı. Kumaşı güçlendirmek için özel kaplama ilacı kullanıldı.[5] Hürkuş, projeyi bitirmek için günde en az 16 saat uçağın üzerinde çalıştı, bazen iki saatten az uyudu.[6] Avrupa havacılığını incelemek üzere kısa bir süreliğine gönderildi ve Aralık 1923'ten Nisan 1924'e kadar orada kaldı.[7] Döndüğünde, ahşap çerçeve bitmişti ve sadece kumaşla kaplanması gerekiyordu.[8] Vecihi K-VI toplam 14 ayda inşa edildi ve 1924 sonlarında tamamlandı.[9]

Operasyonel geçmiş

İlk uçuş

Uçak, tamamlandıktan sonra motor ve taksi testlerinin yapıldığı Seydiköy Havaalanı'na taşındı.[5] HürkuÅŸ uçuÅŸ izni istedi ve uçağı sertifikalandırmak için bir teknik komite kuruldu. Ancak bu komite, uçağı uçuracak kalifiye personelden yoksundu.[10] HürkuÅŸ, uçağı inceleyecek bir ekip için neredeyse bir ay bekledi.[11] Bir üye daha sonra HürkuÅŸ'a lisans veremeyeceklerini ve "uçağına güveniyorsa atlayıp uçması gerektiÄŸini" söyledi.[a] 28 Ocak 1925'te HürkuÅŸ tamamen boÅŸ olan havaalanına geldi.[12] Saat 15:00'te HürkuÅŸ, kısa bir kalkıştan sonra Vecihi K-VI ile 15 dakikalık bir uçuÅŸ yaptı.[5] Ä°kinci bir pilotun ağırlığını simüle etmek için arka koltukta 60 kilogram (130 lb) ağırlığında bir kum torbası vardı. Bu, Türk yapımı bir uçağın ilk uçuÅŸuydu.[13] Geri döndüğünde, hava alanı onun için tezahürat yapan bir kalabalıkla doluydu.[14] Ä°ndikten sonra HürkuÅŸ, kutlama yapan arkadaÅŸları tarafından karşılandı.[5]

Sonraki tarih

Uçak hangara çekildikten sonra Hürkuş, uçuş hakkında arkadaşlarıyla konuşurken, izinsiz uçtuğu için müfettişliğin emirlerini ihmal ettiği gerekçesiyle kısa bir hapis cezası[b] aldığı bildirildi.[2][15] Karar daha sonra bozulmasına rağmen, hava kuvvetlerinden ayrıldı ve uçak kullanılmadı.[13] Uçak, İzmir'de açıkta saklandığı için korozyona uğradı.[2] Hürkuş, K-VI'yı geri almaya çalışsa da, sadece "oyalanmalarla" karşılaşıyordu.[c] Uçağı kapalı bir alanda saklama talepleri de hava kuvvetleri tarafından reddedildi.[2] Türk Tayyare Cemiyeti (TTaC), uçağı bağış toplama amaçlı uçuşlarda kullanmak için resmî olarak talep etti, ancak uçak onlara hiç verilmedi.[13] TTaC'deki bazı yönetim değişikliklerinin ardından Eylül 1925'te Hürkuş, uçağını geri almanın imkânsız olduğunu öğrendi.[17] Vecihi K-VI daha sonra bilinmeyen koşullar altında imha edildi.[18]

Hürkuş, 16 Eylül 1930'da ilk uçuşunu tamamlayan ikinci uçağı Vecihi K-XIV ile

1930 yılında Hürkuş, Vecihi K-XIV adlı ikinci bir uçak yaptı ve bu uçağı ilk kez 16 Eylül 1930 tarihinde uçurdu.[19] The K-XIV, sertifika almak için Şubat 1931'de trenle Çekoslovakya'nın Prag şehrine gönderildi.[20] Süreç 23 Nisan'da tamamlandı ve sertifikalı uçak 5 Mayıs'ta Türkiye'ye geri uçtu.[21]

Özellikleri

Veri kaynağı Yavuz 2012, s. 26.[22]

Genel özellikler

  • Kapasite: 2
  • Uzunluk: 7,61 m (25 ft 0 in)
  • Kanat açıklığı: 11,7 m (38 ft 5 in)
  • Yükseklik: 3 m (9 ft 10 in)
  • Kanat alanı: 31,8 m2 (342 ft2)
  • BoÅŸ ağırlık: 830 kg (1.830 lb)
  • Brüt ağırlık: 1.270 kg (2.800 lb)
  • Yakıt kapasitesi: 200 kg
  • Güç kaynağı: 1 × Benz 6 silindirli su soÄŸutmalı pistonlu motor, 150 kW (200 hp)
  • Pervaneler: 2,85 m (9 ft 4 in) çaplı

Performans

  • Maksimum sürat: 207 km/sa (129 mph, 112 kn)
  • Seyir sürati: 188 km/sa (117 mph, 102 kn)
  • Perdövites sürati: 83 km/sa (52 mph, 45 kn)

Notlar

  1. ^ "Vecihi biz sana bu lisansı veremeyiz, uçağına güveniyorsan atla, uç, bizi de kurtar".[10]
  2. ^ Ceza süresi kaynağa bağlı olarak farklılık göstermektedir. Anadolu Ajansı, Hürkuş'un 1925'te Resimli Ay ile yaptığı röportaja dayanarak 10 gün olduğunu iddia ederken,[2] Hürkuş kendi kitabında 15 gün yazmaktadır.[15]
  3. ^ "Ama tayyaremi almak için yaptığım bütün müracaatlarım oyalanmak ile karşılanıyordu".[16]

Kaynakça

Alıntılar

  1. ^ a b c d e Yavuz 2012, s. 24.
  2. ^ a b c d e Gönel 2020.
  3. ^ HürkuÅŸ 2000, s. 136.
  4. ^ HürkuÅŸ 2000, s. 163.
  5. ^ a b c d Yavuz 2012, s. 25.
  6. ^ HürkuÅŸ 2000, s. 139.
  7. ^ HürkuÅŸ 2000, ss. 144, 154.
  8. ^ HürkuÅŸ 2000, s. 159.
  9. ^ HürkuÅŸ 2000, s. 164.
  10. ^ a b AvÅŸaroÄŸlu 2007, s. 41.
  11. ^ HürkuÅŸ 2000, s. 165.
  12. ^ HürkuÅŸ 2000, s. 167.
  13. ^ a b c Yavuz 2012, s. 27.
  14. ^ HürkuÅŸ 2000, s. 168.
  15. ^ a b HürkuÅŸ 2000, s. 173.
  16. ^ HürkuÅŸ 2000, s. 178.
  17. ^ HürkuÅŸ 2000, s. 208.
  18. ^ HürkuÅŸ 2000, s. 302.
  19. ^ AvÅŸaroÄŸlu 2007, s. 42.
  20. ^ Yılmazer 2021, s. 2.
  21. ^ AvÅŸaroÄŸlu 2007, s. 43.
  22. ^ Yavuz 2012, s. 26.

Genel

Dış bağlantılar