Tıpta "COX" kök sembolüne "PTGS"den daha sık rastlanır. Genetikte, "PTGS" resmi olarak bu gen ve protein ailesi için kullanılmaktadır çünkü "COX" kök sembolü sitokrom c oksidaz ailesi için zaten kullanılmaktaydı. Bu nedenle, insanlarda bulunan iki izozim, PTGS1 ve PTGS2, tıbbi literatürde sıklıkla COX-1 ve COX-2 olarak adlandırılır. "Prostaglandin sentaz (PHS)", 'prostaglandin sentetaz (PHS)' ve 'prostaglandin-endoperoksit sentetaz (PES)' isimleri COX'a atıfta bulunmak için hala bazen kullanılan eski terimlerdir.
Biyoloji
Moleküler biyolojileri açısından COX-1 ve COX-2, sırasıyla yaklaşık 70 ve 72 kDa olmak üzere benzer moleküler ağırlıktadır ve %65 amino asit dizisi homolojisine ve neredeyse aynı katalitik bölgelere sahiptir. Her iki proteinin de üç alanı vardır: bir N-terminal EGF benzeri alan, küçük bir 4-helikal membran çapası ve bir çekirdek hem-peroksidaz katalitik alanı. Her ikisi de dimer oluşturur.[6] Membran çapası proteinleri endoplazmik retikulum (ER) ve mikrozom membranına sabitler.[7]
Farmakoloji
COX, antiinflamatuar ilaçlar için ortak bir hedeftir. Seçici inhibisyona izin veren izoenzimler arasındaki en önemli fark, COX-1'de 523. pozisyondaki izolösinin COX-2'de valin ile yer değiştirmesidir. COX-2'deki daha küçük Val523 kalıntısı, enzimdeki hidrofobik bir yan cebe erişime izin verir (Ile523 sterik olarak engeller). DuP-697 ve ondan türetilen koksibler gibi ilaç molekülleri bu alternatif bölgeye bağlanır ve COX-2'nin seçici inhibitörleri olarak kabul edilir.[2]
Klasik COX inhibitörleri seçici değildir ve tüm COX tiplerini inhibe eder. Bunun sonucunda prostaglandin ve tromboksan sentezinin inhibisyonu inflamasyonu azaltmanın yanı sıra antipiretik, antitrombotik ve analjezik etkilere sahiptir. Prostaglandinler normalde gastrointestinal sistemde koruyucu bir role sahip olduğundan, NSAİİ'lerin en sık görülen yan etkisi gastrik mukozanın tahrişidir. Bazı NSAİİ'ler ayrıca asidiktir ve bu da gastrointestinal sistemde ek hasara neden olabilir.
Yeni NSAİİ'ler
COX-2 için seçicilik selekoksib, etorikoksib ve bu ilaç sınıfının diğer üyelerinin ana özelliğidir. COX-2 genellikle iltihaplı dokuya özgü olduğundan, COX-2 inhibitörleri ile ilişkili çok daha az gastrik irritasyon vardır ve peptik ülserasyon riski azalır. COX-2'nin seçiciliği, NSAİİ'lerin diğer yan etkilerini, özellikle de böbrek yetmezliği riskindeki artışı ortadan kaldırmıyor gibi görünmektedir ve prostasiklin (COX-2 inhibisyonu ile azaltılır) tarafından dengelenmeyen tromboksan artışı yoluyla kalp krizi, tromboz ve inme riskinde bir artış olduğunu gösteren kanıtlar vardır.[8]Rofekoksib (marka adı Vioxx) bu tür endişeler nedeniyle 2004 yılında geri çekilmiştir. Selekoksib ve etorikoksib gibi diğer bazı COX-2 seçici NSAİİ'ler halen piyasadadır.
Doğal COX inhibasyonu
Maitake gibi mutfak mantarları COX-1 ve COX-2'yi kısmen inhibe edebilir.[9][10]
Balık yağları araşidonik aside alternatif yağ asitleri sağlar. Bu asitler COX tarafından pro-inflamatuar prostaglandinler yerine bazı anti-inflamatuar prostasiklinlere dönüştürülebilir.[12]
Hiperforinin COX-1'i aspirinden yaklaşık 3-18 kat daha fazla inhibe ettiği gösterilmiştir.[13]
Düşük doz aspirin ile COX-2 inhibitörlerinin kombinasyonunda mide mukozasında potansiyel hasar artışı nedeniyle dikkatli olunmalıdır. COX-1, aspirin ile baskılandığında COX-2 yukarı regüle olur, bunun mukozal savunma mekanizmalarını güçlendirmede ve aspirinin erozyonunu azaltmada önemli olduğu düşünülmektedir.[15]
COX inhibitörlerinin kardiyovasküler yan etkileri
COX-2 inhibitörlerinin kısa süreli kullanımda bile aterotromboz riskini artırdığı bulunmuştur. 2006 yılında 138 randomize çalışma ve yaklaşık 150.000 katılımcı üzerinde yapılan bir analiz,[16] seçici COX-2 inhibitörlerinin, esas olarak iki kat artan miyokard enfarktüsü riski nedeniyle, orta derecede artmış vasküler olay riski ile ilişkili olduğunu ve ayrıca bazı geleneksel NSAİİ'lerin (diklofenak ve ibuprofen gibi, ancak naproksen değil) yüksek doz rejimlerinin vasküler olay riskinde benzer bir artışla ilişkili olduğunu göstermiştir.
Ancak bu kanıt, 24.081 katılımcının yer aldığı 2016 PRECISION (Prospective Randomized Evaluation of Celecoxib Integrated Safety versus Ibuprofen or Naproxen) çalışmasıyla çelişmektedir;[17] bu çalışma, selekoksib için hem naproksen hem de ibuprofene kıyasla daha düşük kardiyovasküler ölüm (hemorajik ölüm dahil), ölümcül olmayan miyokard enfarktüsü veya ölümcül olmayan inme insidansını göstermektedir.
Balık yağları (örneğin morina karaciğeri yağı), NSAID'ler dahil diğer tedavilere göre daha az kardiyovasküler risk sağlaması nedeniyle romatoid artrit ve diğer hastalıkların tedavisinde makul bir alternatif olarak önerilmiştir.[12]
COX'un bağışıklık sistemi üzerindeki etkileri
COX-2'nin selekoksib kullanılarak inhibe edilmesinin, insan hepatosellüler karsinomunda EMT'yi hafifleten hepatositlerde immünosupresif TGFβ ekspresyonunu azalttığı gösterilmiştir.[18]
^abLitalien C, Beaulieu P (2011). "Chapter 117 – Molecular Mechanisms of Drug Actions: From Receptors to Effectors". Fuhrman BP, Zimmerman JJ (Ed.). Pediatric Critical Care. 4th. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders. ss. 1553-1568. doi:10.1016/B978-0-323-07307-3.10117-X. ISBN978-0-323-07307-3. Arachidonic acid is a component of membrane phospholipids released either in a one-step process, after phospholipase A2 (PLA2) action, or a two-step process, after phospholipase C and DAG lipase actions. Arachidonic acid is then metabolized by cyclooxygenase (COX) and 5-lipoxygenase, resulting in the synthesis of prostaglandins and leukotrienes, respectively. These intracellular messengers play an important role in the regulation of signal transduction implicated in pain and inflammatory responses.
^Nina M, Bernèche S, Roux B (2000). "Anchoring of a monotopic membrane protein: the binding of prostaglandin H2 synthase-1 to the surface of a phospholipid bilayer". European Biophysics Journal. 29 (6). ss. 439-54. doi:10.1007/PL00006649. PMID11081405.
^Zhang Y, Mills GL, Nair MG (December 2002). "Cyclooxygenase inhibitory and antioxidant compounds from the mycelia of the edible mushroom Grifola frondosa". Journal of Agricultural and Food Chemistry. 50 (26). ss. 7581-5. doi:10.1021/jf0257648. PMID12475274.
^Zhang Y, Mills GL, Nair MG (2003). "Cyclooxygenase inhibitory and antioxidant compounds from the fruiting body of an edible mushroom, Agrocybe aegerita". Phytomedicine. 10 (5). ss. 386-90. doi:10.1078/0944-7113-00272. PMID12834003.
^O'Leary KA, de Pascual-Teresa S, de Pascual-Tereasa S, Needs PW, Bao YP, O'Brien NM, Williamson G (July 2004). "Effect of flavonoids and vitamin E on cyclooxygenase-2 (COX-2) transcription". Mutation Research. 551 (1–2). ss. 245-54. doi:10.1016/j.mrfmmm.2004.01.015. PMID15225597.
^abCleland LG, James MJ, Proudman SM (2006). "Fish oil: what the prescriber needs to know". Arthritis Research & Therapy. 8 (1). s. 202. doi:10.1186/ar1876. PMC1526555 $2. PMID16542466.
^Kearney PM, Baigent C, Godwin J, Halls H, Emberson JR, Patrono C (June 2006). "Do selective cyclo-oxygenase-2 inhibitors and traditional non-steroidal anti-inflammatory drugs increase the risk of atherothrombosis? Meta-analysis of randomised trials". BMJ. 332 (7553). ss. 1302-8. doi:10.1136/bmj.332.7553.1302. PMC1473048 $2. PMID16740558.
^Nissen SE, Yeomans ND, Solomon DH, Luscher TF, Libby P, Husni ME, Graham DY, Borer JS, Wisniewski LM, Wolski KE, Qiuqing W, Menon V, Ruschitzka F, Gaffney M, Beckerman B, Berger MF, Weihang B, Lincoff AM (December 2016). "Cardiovascular Safety of Celecoxib, Naproxen, or Ibuprofen for Arthritis". NEJM. 375 (26). doi:10.1056/NEJMoa1611593. PMID27959716.
^Ogunwobi OO, Wang T, Zhang L, Liu C (March 2012). "Cyclooxygenase-2 and Akt mediate multiple growth-factor-induced epithelial-mesenchymal transition in human hepatocellular carcinoma". Journal of Gastroenterology and Hepatology. 27 (3). ss. 566-78. doi:10.1111/j.1440-1746.2011.06980.x. PMC3288221 $2. PMID22097969.