Satır arası analiz yöntemi veya satır arası şerh/izah yöntemi, genellikle yabancı lisandaki bir ifadenin çözümleyici bir şekilde kelime kelime haşiyesinin yapıldığı pedagojik ve lengüistik bir yöntemidir.[1] Çözümleyici haşiyeler ayrı bir satırda, çözümlenen dilin sözcükleri ile çeviri arasında satır aralarında yazılır. Daha basit olan satır arası çevirinin aksine, tek tek kelimeler genellikle biçimbirim açısından da incelenir ve şerh edilir.[2]
Bir nevi hâmiş(kitabın kenarlarına yazılan açıklama veya ekleme notu, çıkma, hâşiye[3])'in kenar yerine satırlar arasına yazılan ve sistematik bir yazım şekliyle standardize edilmiş çeşididir.
Bu analiz yönteminde her bir kelime ayrı ayrı değerlendirilir, morfolojik ve varsa sentaktik unsurlar kelimeden genellikle tire(-) ile ayrılır ve bu unsurların özellikleri yine alt satırda belirtilir. Bu yöntem sayesinde mütalaa edilen dilin veya varyantın morfolojik ve sentaktik unsurlarını görülmesi kolaylaşır. Basit formlarındaysa satır aralarında sadece kaynak metnin motamo tercümesi yazılır.
Satır arası analiz yönteminin kim tarafından geliştirildiği belli olmamakla birlikte, modern gösterime yakın olarak ilk kullanan kişi Finck’tir ve kendisi Türkçe metinlerin gösterim ve analizinde bu yöntemi uygulamıştır.[1]