Sarah Bernhardt (d. 22 Ekim 1844 - ö. 26 Mart 1923), Fransız tiyatro oyuncusu. Ününü Avrupa'da 1870'lerde duyurdu ve bunun ardından Avrupa ve Amerika'da aranılan biri oldu. Ünü, ciddi drama aktrisi olarak gelişti ve "Kutsal Sarah" takma adını aldı[1].
İlk yılları
Paris'te Rosine Bernardt olarak doğan Bernhardt; "Youle" ismiyle tanınan Julie Bernardt isminde HollandalıMusevi bir hayat kadınının hayatta kalan evlilik dışı en büyük kızıydı.
Geçimini sağlayabilmek için, kariyeri aktrislik ve hayat kadınlığının bir karışımıydı. Bu zamanlarda, her iki meslek de bir bakıma skandaldı; ancak hayat kadınları sosyal çevrelerde kabul edilmekteydi ve eğitimli olmaları durumunda eşit olarak görülmekteydiler. Bu vesile ile hayat kadınlığının yanı sıra bazı durumlarda daha saygı duyulan bir mesleğe ek iş olabiliyordu. Duc de Morny sponsorluğunda 1859 yılında tiyatro eğitimi için Convervatoire de Musique et Déclamation okutuldu.
Sahne kariyeri
William Downey'in Sarah Bernhardt portresiYazık, zavallı Yorick., Sarah Bernhardt Hamlet rolünde. Oyunun V. bölüm, I. Kısmında elindeki Yorick'in kafatasına bakarken. (James Lafayette, c. 1885–1900)
Sahne kariyeri 1862'de başlayan Sarah, ünlü Fransız okulu Comedie Francaise'de bir öğrenciydi. Ünü de 1870'li yıllarda Avrupa'da yayıldı ve Amerika'da New York'a kadar uzandı. Kısa bir süre sonra dramatik aktris olarak bir ün kazandı ve "Kutsal Sarah" lakabını bu dönemin en ünlü aktrislerinden biri olması sayesinde kazandı. Liane de Pougy de başta olmak üzere birçok genç kadını aktris olarak yetiştirdi ve eğitti.
Görsel sanatlar ve kayıtlar
Bir sahne sanatçısı olsa da; Bernhardt, birçok prodüksiyonda kayıt diyalogları da yaptı. Bunlardan ilki de Jean Racine'in Phedre'sini Thomas Edison'un New York'u 1880'lerde ziyareti sırasında okumasıydı. Aktrisliği ile birlikte, görsel sanatlarla da ilgilendi. Ressamlık ve heykeltıraşlığın yanı sıra Antonio de La Gandara'ya da modellik yaptı ve bu sırada birçok kitap ve oyun da yayınladı.
Bernhardt'ın ayrıca opera üzerinde de etkisi olmuştur. Tosca ve Salome örneğin; operanın en tanınmış iki kadın kahramanı Bernhardt'ın oyunlarında yazdığı karakterler üzerineydi.
Sosyal hayatı, evlilikleri ve ilişkileri
Ligne prensi, Belçikalı soylu Charles-Joseph-Eugene-Henri ile bir ilişkisi oldu ve bu ilişkide tek çocuğu olan Maurice Bernhaardt (1864) doğdu. (Prens ise Polonya prensesi Maria Jablonowska (d. 1863 - ö. 1914) ile evlendi) Daha sonraki sevgilileri arasında sanatçılar da vardı. En tanınmışları, Gustave Dore, Georges Clarin, Mounet-Sully, Lou Tellegen, Alphonse Mucha da bunların arasındaydı. Mucha ise tanınmış Art Nouveau'sunu Sarah üzerine yapmıştı.
Daha sonraki yıllarda YunanAristides Damala (Jacques Damala) isimli aktör ile Londra'da 1882 yılında evlenen Sarah'ın bu evliliği her ne kadar kâğıt üzerinde -Sarah 1889'da 34 yaşında ölümüne kadar- sürse de, daha ilk yıllarında sona ermişti ve sebebi de genç aktörün morfin bağımlılığıydı. Bu evliliğin son yıllarında da İngiltere Kralı Edward VII. ile bir ilişki yaşamıştır.
Sessiz film kariyeri
Sarony Napoleon'un Sarah Bernhardt portresi
Bernhardt, ayrıca sessiz filmlerin en ünlü aktrislerinden biriydi. 1900 yılında Hamlet olarak Le Duel d'Hamlet'i oynamıştı (Teknik olarak bu tam olarak bir sessiz film değildi, silindirler sayesinde film gösterilirken bir yandan da diyaloglar dinleniyordu) Bu filmle beraber 8 filmde ve 2 biyografi filminde oynadı. En son filmi Sarah Bernhardt a Belle-Isle (1912) günlük hayatını anlatan bir filmdi.
Sarah Bernhardt, Fransız Legion D'Honeur (Onur nişanı)'nı 1914'te aldı.
Kariyerinin sonları
1915'te ciddi bir sakatlığın 10 yıl ardından, ayağı kesildi ve tekerlekli sandalye kullanmak zorunda kaldı. Yine de kariyerine ayakta durabilmesi için tahta bir protez ayak kullanarak devam etti. 1915'te Amerika'da başarılı bir turnenin ardından, Fransa'ya geri döndü ve kendi prodüksiyonlarında ölene kadar oynadı.
Başarıları Daniel (1920), La Gloire (1921) ve Regine Armand'yi (1922) de içerdi. Fiziksel durumu yüzünden sahne üzerine hareket edemiyordu ancak yaşlılığına rağmen değişmeyen sesi ile izleyicileri etkileyebiliyordu. 26 Mart 1923'te hayal ettiği gibi sahnede öldü ve Fransa'daki Pere Lachaise Mezarlığı'na gömüldü.
Kitapları
Dans les Nuages, Impressions d'une Chaise Charpentier (1878)
L'Aveu, drame en un acte en prose (1888)
Adrienne Lecouvreur, drame en six actes (1907)
Ma Double Vie (1907; as My Double Life, 1908)
Un Coeur d'Homme, pièce en quatre actes (1911)
Petite Idole (1920; as The Idol of Paris, 1921)
L'Art du Théâtre: la voix, le geste, la prononciation, etc. (1923; as The art of the Theatre, 1924)
,_Sarah-Benhardt.jpg)
.jpg)
